Doornroosje-directeur Toine Tax nam afgelopen vrijdag plaats in het bestuur van de VNPF. Hij gaat zich bezighouden met de oprichting van de werkgeversorganisatie WNPF. Zijn eerste wapenfeit moeten een eigen cao voor de popsector worden. "Ook medewerkers van een poppodium moeten in het bedrijfsbelang denken."

Toine Tax, directeur van Doornroosje, kreeg al veel lof toegezwaaid voor de manier waarop hij zijn organisatie beter en sterker maakt. Zakelijk, maar ook met een hart. Zijn ervaring bleef ook niet onopgemerkt bij de Vereniging Nederlandse Poppodia en -Festivals (VNPF). Afgelopen vrijdag nam Tax plaats in het bestuur van de vereniging. Hij gaat zich vooral bezighouden met de oprichting van de werkgeversorganisatie WNPF. "Vooral de oprichting van de werkgeversorganisatie is een belangrijke stap. Ik pleit al jaren voor meer onderlinge organisatie in de popsector."

Het gros van de poppodia doet mee in de nieuwe WNPF en het draagvlak is groot. Al gaat het niet altijd zonder slag of stoot. "We zijn, zoals ze dat zo mooi zeggen, concullega's. Dat maakt het lastig om bijvoorbeeld gegevens vrij te geven en open te communiceren. Maar ik vind dat we elkaar meer moeten gaan zien als collega's. Als je elkaar alleen maar ziet als concurrent, kom je nergens. Gezamenlijk sta je veel sterker." Er zijn volgens Tax te veel dingen gaande in de popsector om het allemaal in je eentje te willen doen. Zaken als politiek, rookbeleid en arbo-regels. En vooral ook de problemen rond de cao.

"Poppodia werken met verschillende cao's. Stel: ik neem iemand aan die bij een ander podium heeft gewerkt. Dan kan het voorkomen dat hij bij mij hoger in functie, maar lager in loon zit. Dat kan ik niet verantwoorden. Daarom is een gezamenlijke cao zo belangrijk." De huidige cao's zijn volgens Tax bovendien onbetaalbaar. Veel podia hanteren vanuit het verleden nog de cao Welzijn. "Die is totaal ongeschikt voor de popsector. Ik moet bijvoorbeeld een onregelmatigheidstoeslag betalen als mensen in de horeca 's avonds of in het weekend werken. Maar dat zijn de normale werktijden binnen een poppodium. Dat weet je als je ervoor kiest. Bij een café in de stad krijgen ze die toeslag ook niet."

Dat de cao Welzijn een onhaalbare arbeid-rust-verhouding voorschrijft en geen rekening houdt met seizoensarbeid maakt het alleen maar onwerkbaarder. "Dat zijn dingen die we willen veranderen met de nieuwe cao. Er is geen enkele cao op ons van toepassing, daarom gaan we hem zelf maken. Die gaat dan overigens alleen gelden voor nieuwe werknemers. De huidige werknemers behouden hun verworven rechten." Financieel voordeel voor het podium, nadeel voor het personeel? "Natuurlijk denk ik aan het bedrijfsbelang. Maar niet zonder de werknemers te raadplegen. Zij zijn het grootste goed van een poppodium, maar ook zij weten dat het anders moet. Als de huidige situatie blijft, is het gewoon niet betaalbaar. Ook zij moeten daarom in het bedrijfsbelang denken."

Met de oprichting van de WNPF krijgen werkgevers een sterke positie, terwijl het personeel in de popsector nauwelijks georganiseerd is. "Dat is waar, maar dat betekent natuurlijk niet dat we misbruik gaan maken van het personeel en ze voor een appel en een ei willen laten werken. We gaan dan ook gewoon met bonden onderhandelen. Aan hen dan de taak om te zorgen dat ook de werknemers georganiseerder raken. Dat lijkt me niet onverstandig."