De naam Tusky blijft zich verspreiden door ons kikkerlandje. Herrezen uit de as van het helaas heengegane John Coffey. Het gaat zonder meer snel met optredens her en der, een debuutalbum getiteld Rated Gnar en een festivaltour deze zomer. Ook MadNes krijgt een knap staaltje punk voor de kiezen met deze rockende rouwdouwers. Tijd dus om de band bestaande uit zanger/gitarist Alfred van Luttikhuizen, bassist Christoffer van Teijlingen, drummer Bas Richir en gitarist Sjors van Reeuwijk aan de mouw te trekken voor een interview. En belangrijker nog: een afdaling over het festival van de tokkelbaan. De heren komen een kwartier te laat, maar dat is niet zo gek wanneer je een jacuzzi ontdekt in je hotel.

"We hebben nog het meeste zin in vandaag", zegt Van Luttikhuizen over Tusky’s festivaltour vooraleer we één voor één de afdaling over het terrein inzetten. De frontman is een humoristische vent, gehuld in een karakteristieke pornosnor en een afgeragd Metallica-hemd ("Uit 1992. Kringloop, jongeuh!"). Nog voordat we ons ritje hebben gemaakt valt de chemie tussen de jongens op. Alle vier down-to-earth edoch klaar voor een feestje, grappend over naakt tokkelen. Drummer Bas blinkt uit in zijn grappige opmerkingen, gitarist Sjors is een stille genieter en bassist Christoffer is een opgewekte prater.

Tezamen met Van Luttikhuizen maken deze figuren het podiumbeest Tusky compleet. Een dag later doen de punkrockers zowel Dijkpop als Freeze Force Beach Fest aan, maar voor MadNes zijn ze extra vroeg het bed uitgerold. "MadNes is geen festival waar je om half 9 aan komt om vervolgens half 11 te spelen en te vertrekken. Dan baal je gewoon. Je speelt hier omdat je de hele dag wilt chillen, want het ziet er hier zo vet uit", vertelt Van Luttikhuizen. Van Teijlingen vult aan: "We wilden hier gewoon altijd al een keer spelen."

In gesprek met Tusky

MadNes kenmerkt zich door veel ontspannen, zomerse reggae en skabands zoals veteranen Jaya the Cat of Caravana Sun. Is er wel plek voor een rauwe punkband als Tusky? Volgens Van Teijlingen zeker wel: "Sowieso! We passen als band overal tussen. Ergens op de dag is er altijd wel een inkakmoment en dan zijn we juist een goede band om weer wakker van te worden. Of dit nu op een surffestival is of in de kantine van een voetbalfestival als SoccerRocker."

'Festivals spelen is heerlijk; alsof je de koeien van stal haalt, zo blij!'

Momenteel lijkt de tour dan ook op rolletjes te lopen en heeft de band het uitstekend naar hun zin. "De festivals beginnen al in mei en dan ben je klaar met de clubs. Op festivals spelen is heerlijk, alsof je de koeien van stal haalt, zo blij. Er zitten dan ook hele mooie festivals tussen", aldus Van Luttikhuizen.

Over touren en werkdruk

Van Teijlingen en Van Luttikhuizen behoorden beiden tot John Coffey. Na een succesvolle maar intensieve periode ging de band uit elkaar. Beiden kijken ze hier met veel trots en goede herinneringen op terug. Van Luttikhuizen: "Dat was heel vet! We kozen er destijds voor om alles te doen en zoveel mogelijk op te pakken, zelfs als dat tien festivals per week waren." Met Tusky gaan ze voor een wat meer ontspannen mentaliteit. Maar wat gebeurt er als de werkdruk hoger wordt of wanneer internationale bekendheid om de hoek komt kijken? "We hoeven niet meer alles te doen. De werkdruk bepalen we zelf, ook als we het internationaal willen aanpakken. Natuurlijk speelt het. Gaan we voor een buitenlandse boeker? Of gaan we een album in het buitenland opnemen?", legt Van Luttikhuizen uit. Voor nu lijkt een Europese tour van twaalf optredens met Britse mathrockers Black Peaks een hele goede start. Van Luttikhuizen: "We willen zelf bekijken in welke mate we Tusky willen doen. Vijf weekenden achter elkaar naar Duitsland of Polen, dat willen we in ieder geval niet meer."

Tokkelen met Tusky

Rated Gnar

"Tool, Mastodon, Dillinger Escape Plan", zo grapt de band op de vraag welke bands van invloed waren op het debuutalbum. De ware stijl van Rated Gnar is in vele opzichten echter het tegenovergestelde van deze technische metalbands. Maar de muziek is er daarom zeker niet minder op. "Eind jaren negentig punkrock, rond het jaar 2000", zegt Van Luttikhuizen. "Lowlands 2001", voegt drummer Bas Richir er aan toe. "Er zijn genoeg bands à la Green Day, maar weinig die echt rauw zijn en toch catchy", vervolgt Van Luttikhuizen. Over andere invloeden die het album tot stand heeft gebracht, benoemd Richir: "Ik houd heel veel van bier. Dat is vast wel van invloed geweest." Van Luttikhuizen concludeert: "Uiteindelijk is het een creatieve samenwerking die werkt als een tiet." Dat het als een tiet werkt, is terug te zien op het podium dankzij hun gezamenlijke chemie en zelfverzekerde performance.
 

'Als je het publiek niet meekrijgt, is het voor de helft minder leuk'

In een jaar tijd heeft Tusky al veel knallende optredens gespeeld. Hard gaan en plezier hebben lijkt het devies. Het is dan ook de vraag of de bandleden in het echte leven ook zo hard gaan. ‘’We zijn zeker wel onszelf op het podium. Maar toch ga ik vrij los op het podium en schreeuw ik veel. In mijn persoonlijke leven ben ik echter vrij rustig’’, legt Van Teijlingen uit. 

"Je bent fucking sloom", vult Van Luttikhuizen grinnikend aan. "Het blijft wel dezelfde Christoffer die er staat en geen trucje. Ik voel me thuis op het podium en sta er op mijn eigen manier. En samen creëren we dat", vervolgt Van Teijlingen. Comfortabel zijn is dan ook de sleutel volgens Van Luttikhuizen: "Soms moet je hard werken. Als je het publiek niet meekrijgt, is het voor de helft minder leuk. Met zijn allen maak je het feestje, dat is het allermooist. Wie weet zitten ze straks allemaal op het strand rond het kampvuur met zo’n verdomde ukulele."

Waterboarden

Muziek schrijven en staan op het podium gaan in veel opzichten hand in hand. Maar waar geven de heren van Tusky hun voorkeur aan, opnemen of optreden? "Het is altijd een verhaal, een logische cirkel. Je maakt een album en als je daarmee klaar bent, kan je weer de weg op en het podium beklimmen. Vervolgens zijn de zomerfestivals de piek. Muzikantschap is veelzijdig genoeg, dat maakt het leuk. Plezier is hierbij ontzettend belangrijk, maar hard werken en veel plannen is minstens zo essentieel", aldus Van Luttikhuizen. 

Wanneer het interview ten einde loopt en het bijna tijd wordt voor bier, vragen we nog even of de heren boardsportervaring hebben. ‘’Ik heb ooit eens een ollie geprobeerd en toen viel ik. Het skateboard heb ik daarna gauw weggegooid", concludeert Van Teijlingen. "Waterboarden ben ik heel goed in", grapt gitarist Sjors van Reeuwijk. "Cool! Zullen we dat vanavond doen?", reageert Van Teijlingen.

Met het optreden nog maar een paar uur te gaan rest ons nog de vraag waarom de mensen van MadNes naar Tusky moeten komen. "Omdat ze nog nooit zoiets gezien hebben!", roept Van Luttikhuijzen direct. "Ze moeten helemaal niks. Als je ons hebt gezien, ga je met een glimlach weg. Je wilt gewoon iemand positief de kop in beuken", vult Van Teijlingen aan. "En er is altijd bier", voegt Richir er uiteindelijk aan toe. MadNes heeft het geweten in ieder geval en dat lees je in ons dagverslag. Maar wie had nu eigenlijk de beste tokkelmove? Daarvoor neem je een kijkje tussen de foto’s. Volgend jaar weer, Tusky?