De vriendengroep Seewolf uit de Friese klei van Oude Bildtdijk, het ‘Texas van Friesland’ zoals zanger en gitarist Dolf Kuiken het zelf graag noemt, is een graag geziene gast in Podium Asteriks. Hun laatste optreden tijdens het Friese talentenevenement Idefix in april van dit jaar, smaakte bij het Leeuwarder publiek naar meer. De nuchtere Friezen houden ervan een analoge sound te profileren. Dit is de merken aan de combinatie van overtuigend gitaarspel die knap aansluit op de drums. Het krachtige geluid dat de band weet te produceren, maakt de set boeiend. Dit komt vooral tot uiting tijdens het einde van de set, wanneer de band afsluit met een strak en krachtig geluid. Toch weet de band ook een andere, meer intiemere kant te laten zien door geluid te laten horen dat heel erg doet denken aan het melancholische einde van Riders On The Storm van The Doors. Seewolf is hongerig en op zoek naar meer. De hoogste tijd dus voor een headlinershow.
Jaren geleden zag de programmeur van Asteriks, Jelle van Gosliga, tijdens het Os-feest in Coffeeshop De Os in Leeuwarden, het Haagse Monomyth voor het eerst spelen. De band die zich onderscheidt door space-, stoner- en krautrock samen te voegen is altijd in zijn hoofd blijven zweven. Voordat Monomyth zich focust op een nieuwe plaat, landt het als tussenstop op planeet Asteriks, ondersteund door het Friese Seewolf en A Liquid Landscape uit Groningen.
Seewolf
A Liquid Landscape
In Asteriks, ook bekend als Praatseriks, zijn de luide onderonsjes van het publiek vaak een bron van ergernis voor bands en omstanders. Halverwege de set van A Liquid Landscape ontstaat er achterin de zaal een waterval aan woorden, die de band helaas overstemt. Dat verdient de band niet, aangezien ze met hun nummers de balans weten te bewaren tussen gevoelig akoestisch versterkte nummers en krachtige gitaarmuziek. Je kan duidelijk merken dat A Liquid Landscape zoekt om het beste uit zichzelf te halen. Frontman Fons Herder zingt zuiver en zijn stem is prettig verweven met de intiemere liedjes van de band. Helaas komt dit niet tot zijn recht omdat het simpel gezegd te rumoerig is in de zaal. Een mix van zweet en andere vloeibare stoffen zweven door de beklemmende lucht die in de zaal hangt. Misschien is dit de reden dat er halverwege de show mensen mondjesmaat de ruimte verlaten. Voor degenen die het optreden niet bewust hebben meegekregen achter in de zaal; beluister de muziek van de Groningers nog eens in alle rust op een druilerige zondagmiddag.
Monomyth is in vorm en dat merk je alleen al aan het rete strakke samenspel van de bandleden, gecombineerd met trippy en absurd buitenaards klinkende klanken. Het ruimteschip waarmee de band aankomt op planeet Asteriks hoeft er dan ook niet lang over te doen alle ingezeten mee te sleuren in hun eigenzinnige spacevibe. De psychedelische tonen die zweven op een deken van euforisch groenig licht, maken het thema ruimte helemaal af.
'Monomyth beheerst de kunst om een repeterende riff interessant te laten klinken zonder te vervelen'
De referentie aan ‘mono’ in de bandnaam doet de muziek geen eer aan. Met een overdonderd stereogeluid blazen ze het publiek namelijk omver. Na de bombastische wervelstorm aan gitaarriffs van met name Boudewijn Bonebakker, zet de band de landing in en komen ze aan op een dan al door elkaar geschudde planeet Asteriks. De synths die tijdens de landing galmen, vallen perfect samen met dit gegeven. De gehele reis kent verbazing na verbazing. Monomyth beheerst de kunst om een repeterende riff interessant te laten klinken zonder te vervelen.
Opvallend goed is het geluid tijdens de set van Monomyth. De vaste geluidsman van de band weet de moeilijk beheersbare kosmos van Asteriks om te toveren tot een piekfijn resonerende ruimte. Aan het einde van de show stijgen de heren weer op met een opzwepende rush van stonerock die goed op elkaar aansluit. Planeet Asteriks heeft een flinke orkaan doorstaan en zal deze avond niet snel vergeten.
Gezien
Monomyth + A Liquid Landscape + Seewolf
Podium Asteriks, Leeuwarden
Vrijdag 17 november 2017