Asjeblieft, dankewol, Strawelte

Harrekieten hebben het nog steeds

Tekst: Wilbert Elting | Foto's: Oscar Anjewierden ,

Binnen tien minuten was het eerste concert in vijf jaar van Strawelte uitverkocht. Een record voor Podium Asteriks. Dat schept verwachtingen en die leveren de Harrekieten overtuigend in. Medepunkers De Nije Gurbes en troubadour Frerik Samplonius verzorgen het voorprogramma.

Eind jaren tachtig zette Strawelte heel Friesland op zijn kop met hun willepunk. Simpele punkliedjes, die nergens over gingen omdat de bandleden nergens wat van vonden. Geïnspireerd door de Engelse punkbeweging die zich ook nergens wat van aantrok.
Dat Engelse zit er bij Strawelte nog altijd in. Het begint met een rondgang door het publiek. Het overgrote deel van de mannen draagt een felrood voetbalshirt van Harkemase Boys. "Support your local firm", zeggen ze in Engeland, hier nemen ze dat ook ter harte.

Bij die lokale loyaliteit gaat het meer om gevoel dan om kwaliteit. Harkemase Boys speelt in de Topklasse, daar is het niveau niet van een bedroevend laag niveau, maar het is niet het oogstrelende voetbal van FC Barcelona. Wel is het puur, rauw en authentiek. Zo is het ook met Strawelte. Verwacht geen gecompliceerde akkoordschema's, ingenieuze basloopjes of twintig minuten kunstzinnig bedoelde feedback. Punk is gewoon keihard spelen en laten zien dat je de tijd van je leven hebt terwijl je het doet. Niet voor niets is punk de ultieme DIY-muziek. Als je enigzins ritme kan houden en de juiste noten op tijd kan vinden, ben je al een heel eind.

Daardoor klinkt punk vaak alsof een heel stadion staat te schreeuwen over een bak gitaarherrie. En dat is heerlijk. Voorprogramma de Nije Gurbes, uit hetzelde tijdvak als Strawelte, geven daarvan al een voorproefje. Maar zij beginnen op een gegeven moment ondanks het spelplezier toch wat minder te boeien.
 

Want een beetje afwisseling, kan geen kwaad. Dat heeft Strawelte goed begrepen. De nummers zitten vol tempowisselingen en blijven op die manier verrassen. Het is toch dat lome vrolijke basloopje aan het begin van Mem fan Doutzen of het uit het binnenste geschreeuwde refrein van Lykwein dat je grijpt en in euforie met bier laat gooien.

De Sex Pistols maakten in 2008 een comeback. Het werd geen succes, de mannen waren dik, oud en hadden niet meer de energie van vroeger. Met Strawelte had zo maar hetzelfde kunnen gebeuren. Zanger Foppe Land heeft gelukkig de tand des tijds beter doorstaan dan Johnny Rotten en knalt onophoudelijk over het podium heen, onderwijl het publiek opzwepend. Gitarist Paul Alma speelt in zijn blote bast de sterren van de hemel, bassist Sjoerd Plantinga hangt ondersteboven onder zijn microfoon en drummer Harry Alma blijft strak op de ketels slaan. Dit is hoe plezier eruit moet zien.

Het is magisch, van begin tot eind. Even ben je terug in de donkere jaren tachtig toen plotseling een groep jongens in de Wâlden begreep dat niks hoefde, alles mocht en je met liedjes over hagelslag en soepenbrij een hele provincie op zijn kop kon zetten.

---
Gezien: Strawelte + De Nije Gurbes + Frerik Samplonius
Waar: Podium Asteriks, Leeuwarden
Wanneer: vrijdag 7 juni 2013
Opkomst: Uitverkocht