De band rond Zac Chapman – geboren in Nottingham, getogen in Nederland – is pure pop. Je zingt hun ‘colossal tunes’ meteen mee.
Pop is ook van alle tijden. Elke zoveel jaar ‘popt’ het ineens weer op. In de sixties, in de punktijd rond 1977, in de nineties met Britpop en in de noughties dankzij de generatie van Arctic Monkeys. Je zou haast denken dat het weer eens tijd is. Electric Company, Zac voorop, brengt graag popliedjes in de moderne tijd.
Luister naar tracks als Another Plan, No Love Lost, Mathilda, Just for Today en Uncharted Territory, allemaal mooie voorbeelden van kraakheldere popliedjes. Er zit diezelfde sprankeling in die The La’s rond 1990 zo genietbaar maakten.Dat geluid is niet te schoon. ‘Er zit al genoeg pijn in de songs.’ Daar zitten al genoeg vuiligheid, bloed zweet en tranen in.
Bij een goede popsong maakt het niet uit of hij 30 of 40 jaar geleden is geschreven. Als je het gevoel erachter herkent, wordt zo’n nummer tijdloos.’ Bij Electric Company zweven de liedjes tussen sixties en indiepop in, het absolute summum van tijdloosheid. De voorbije tour met de Australische DMA’s past daar naadloos bij. Ook mooi dat ze al eens geopend hebben voor The Band of Skulls.
Line-up:
Zac Chapman: zang, gitaar
Theun Nijholt: leadgitaar
Frank Age: bas, achtergrondzang
Nigel Slaa: drums, achtergrondzang
De deur is open om 21.30 uur en er wordt entree geheven.
Degene die voor 22.00 uur binnen is krijgt een consumptie gratis.