Bij binnenkomst valt het meteen op dat het poppodium er anders uitziet dan normaal: er staan stoelen in de zaal, zoals bij het Schemerlampfestival. Waar je normaal gesproken vooral staanplaatsen hebt, staan nu oncomfortabele klapstoeltjes, een kwartslag van het hoofdpodium afgekeerd, kijkend naar een bijgebouwd podium. Het ziet er gezellig uit: overal op het podium liggen vloerkleden, er staan kamerlampen en hangen gezellige sfeerlampjes.
Familieverjaardag
Hoewel vooraf overal te vinden is dat het concert om 20:00u begint, komt Gitta pas rond kwart voor negen het podium op met de andere muzikanten. Niet dat iemand dat erg lijkt te vinden, want de zaal is gevuld met familie en vrienden. De sfeer is dan ook meer alsof je op een verjaardag van iemand in de familie bent, en dat er toevallig iemand in de familie goed kan spelen en zingen en even de gitaar erbij pakt.
Loepzuiver
Want goede muziek maken, dat kan Gitta wel. De hele avond is ze loepzuiver, zelfs wanneer de emoties hoog zitten. Dat gebeurt bij het zingen van de track die ze als slaapliedje voor haar nichtje schreef. Gewapend met niets meer dan haar stem en een klein zelfgemaakt muziekdoosje trotseert ze het aandachtig luisterende publiek.
Prachtige muziek van een goede bekende
Het desbetreffende nichtje is er vanavond ook bij en krijgt regelmatig de lachers op haar hand door tijdens het concert ongefilterde dingen te roepen (‘Ik ga nu even plassen!’). Dat versterkt het familiaire gevoel van de avond alleen maar, wat enorm bijdraagt aan de sfeer. Zelfs als je verder niemand kent in de zaal voel je je welkom en gewenst. Vanavond is er geen artiest die op een podium staat en afstandelijk liedjes komt spelen. Vanavond zijn we er allemaal om te luisteren naar de prachtige muziek van een goede bekende.