‘Ik vind het heel fijn dat ik weer met de hele band heb kunnen spelen, dat voelt echt als een luxe,’ zegt Gitta zodra we zitten. ‘Dat is altijd veel logistiek gedoe, ze wonen allemaal ergens anders en bovendien speel ik niet vaak in Nederland.’ Dat Gitta vaak buiten Nederland speelt is niet gek, ze woonde immers ook een tijd lang in Groot Brittannië. ‘In 2008 verhuisde ik naar Londen, ik heb toen veel heen en weer gereisd. Elke maand was ik dan wel even in Nederland. ‘Sinds 2014 ben ik voor mezelf muziek gaan maken en nu is het eigenlijk juist andersom, ik zit nu eens per maand in Londen en voor de rest ben ik hier. Mijn kamer in Londen heb ik onderverhuurd, ik wil dit jaar gaan uitvinden of ik hier blijf of weer terugga.’
Gitta de Ridder hoeft de wereld niet te veroveren
‘Het moest voor mij echt gaan om woorden, niet om het geluid.’
Al van jongs af aan maakt zangeres Gitta de Ridder muziek, maar pas sinds 2014 doet ze dat weer alleen. Een aantal EP’s en singles later is het tijd geworden voor een eerste album en een nieuwe single. Even If werd al gedraaid op BBC6 en album Feathers kwam op 21 september uit, met een releaseparty in Amsterdam en een instore optreden in Platenhuis Het Oor in Almere. Wij spraken haar op voorhand van dat laatste optreden over muziek, reizen en rust vinden.
Band als luxe
De wereld veroveren
Niet alleen het reizen vult haar dagen, ook andere dingen houden Gitta bezig. ‘Ik gaf naast het muziek maken pilatesles in Londen,’ zegt ze. ‘Dat deed ik om geld te verdienen naast het muziek maken, maar dat staat dus nu even op pauze. Muziek maken doe ik namelijk niet voor de financieën, het feit dat ik het überhaupt kan doen is al heel fijn. Toen ik stopte met in bandjes spelen kwam ik er achter dat ik back to basics wilde. Het moest voor mij echt gaan om woorden, niet om het geluid. Hoe meer je bezig bent met dingen die door kunnen breken, hoe meer je jezelf beperkt, hoe meer je stagneert. Vroeger wilde ik de wereld veroveren, de afgelopen twee jaar heb ik geleerd dat ik dingen wil vertellen.’
Dichte deuren
Feathers vertelt dus. ‘Het gaat over mensen om me heen, over relaties, familie, vrienden. Eigenlijk gaat het over mensheid. Ik lees veel over filosofie en psychologie over interacties en ondernemingen. De teksten komen voornamelijk uit mezelf, maar de inspiratie komt hier vandaan,’ zegt Gitta. De plaat was voor haar een groot leerproces. ‘Het was geen makkelijke taak, ik kwam veel dichte deuren tegen. Ik heb demo’s gemaakt, opgestuurd, en toen dacht ik fuck it, ik doe het zelf. Ik heb Feathers dus zelf opgenomen en geproduceerd. Dat had ik nodig om er achter te komen wat ik wou en dat weet ik nu veel beter,’ vertelt Gitta. ‘Ik ben op gebied van muziek ook niet perfectionistisch. Er staan dus ook gewoon foutjes op het album. Ik heb liever dat iets echt is dan dat het perfect klinkt.’
Na Feathers
Het album is nog niet uit, of Gitta denkt al over een vervolg. ‘Tegen de tijd dat iets af is, ben je eigenlijk alweer veel verder en wil je het liefst verder met andere dingen,’ legt ze uit. ‘Ik schrijf zó veel dat ik het volgende album het liefst dit jaar nog af heb. Ik wordt gewoon heel blij van het proces. Mensen zeggen weleens dat ik rust zou moeten pakken maar ik kan niet goed stilzitten. Misschien moet ik wel een keer op vakantie, de laatste keer dat ik dat deed was in 2013,’ zegt ze. Voorlopig heeft ze het gelukkig nog veel te druk met Feathers. ‘Voor nu ben ik gewoon heel benieuwd naar hoe de flow gaat zijn van het schrijven en uitbrengen van muziek. Ik wil op een punt komen dat ik veel kan optreden. Het grootste deel van mijn publiek zit toch in Londen, en nog een ander deel zit in Italië. Ik zou graag groter willen worden om meer te kunnen spelen.’