Op de camping vinden we een groep waarvan een groot deel op zijn minst toch al de hele nacht een feestje viert. De een zit er wat vermoeider bij dan de ander, maar dat er hier mensen zijn die het hele weekend wakker blijven, is zeker. We besluiten ze te vragen wie er al wakker is, en wie er nog wakker is. ‘Ik ben nog wakker,’ zegt Marloes, die niet op de foto wil. ‘Maar een van mijn vrienden deed stoer. Ik was brak, maar toen ik hem tegenkwam was ik eigenlijk meteen weer vrolijk. Toen heb ik niet eens meer geslapen.’ Degene naast haar daarentegen heeft wel al geslapen. ‘Ik lag gewoon om tien uur al in bed,’ zegt Dali.
‘Dit weekend is eigenlijk één lange dag,’ zegt Thomas. ‘Ik heb vrijdag wel 7,5 uur geslapen, maar nu blijf ik denk ik gewoon wakker tot maandagochtend.’ Dat het terrein zondag om twaalf uur ’s avonds al stopt met optredens, vinden ze wel jammer. ‘Dat wordt wel huilen met de kraan aan,’ zegt Thomas. ‘Gisterenavond hebben we een beetje gedanst. Dat was eigenlijk meer staan trouwens, en dan een beetje bewegen,’ vertelt hij nog. ‘We zijn hier ook vooral voor de gezelligheid hoor, en voor de mensen.’