Het is zeker geen verrassing, maar mijn favoriete album van het jaar is Carrie & Lowell van Sufjan Stevens. Al jaren ben ik meer dan fan van Sufjan Stevens en het nieuws dat dit album uitkwam maakte mij vrolijker dan mogelijk is. Carrie & Lowell overstijgt al mijn verwachtingen en is nog mooier dan ik had durven dromen. Op het album vallen alle puzzelstukjes van voorgaande albums op hun plek. Het verhaal van Sufjan, zijn moeder en zijn jeugd is al eerder bezongen, maar krijgt op Carrie & Lowell pas echt haar betekenis. Zowel tekstueel als muzikaal gaat Sufjan terug naar het begin van zijn carrière, zonder de experimentele inslag van The Age Of Adz te vergeten. Vooral live is dit goed te horen en wordt duidelijk hoe muzikaal en geniaal Sufjan Stevens is.
3v12FL jaarlijstjes '15: de keuzes van Kilian Kayser
Van beste albums en songs tot aanstormend talent
De kaarten zijn geschud, de dagen geteld: 2015 zit er bijna op. Om dit bewogen jaar in stijl af te sluiten zullen de redacteuren hun klassieke jaarlijstjes presenteren. Nog één keer zullen ze hun ongezouten meningen over de afgelopen 365 dagen de wereld in slingeren, en kiezen ze hun beste albums, beste nummer, beste optreden én het aanstormend talent voor 2016. Vandaag is redactiechef Kilian Kayser aan de beurt om zijn muzikale hoogtepunten van 2015 te delen.
Album van het jaar #1: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
Album van het jaar #2: Happyness – Weird Little Birthday
Het één-na-beste album van het jaar is zonder twijfel Weird Little Birthday van Happyness. De muziek van dit Britse trio is precies de muziek die ik zelf ook graag zou willen maken. Liedjes als Baby Jesus (Jelly Boy) en Weird Little Birthday Girl zijn perfect in hun rust, terwijl de hardere nummers als Refrigerate Her en Anything I Do Is Allright lekker kort en dansbaar zijn. Het album gaat over het leven van deze generatie en alles daaromheen. De teksten hierover zijn net zo vervreemdend als herkenbaar. Happyness’ eerste album is een meesterwerk van slimme, mooie en aanstekelijke nummers.
Album van het jaar #3: Tobias Jesso Jr. – Goon
Hij wordt nogal eens vergeten in de jaarlijstjes, maar Tobias Jesso Jr. maakte in 2015 een album dat over vijftig jaar nog steeds even fris als lief zal klinken. Met twaalf kleine en minder kleine liedjes laat Tobias Jesso Jr. horen wat voor een ‘Goon’ hij is. Hoe hij niet kon slagen in Hollywood door de ziekte van zijn moeder en hoe hij tot zijn grote verdriet zijn vriendin verloor. Het zijn niet de lichtste onderwerpen, maar Tobias Jesso Jr. weet ze zo mooi te bezingen dat zelfs Adele fan is. Hij mocht dan ook meeschrijven aan haar laatste album. Tobias Jesso Jr. is het grootste talent dat 2015 ons heeft gegeven.
Song van het jaar: Bruno Mars & Mark Ronson - Uptown Funk
Er is dit jaar één nummer geweest dat het hele jaar door even dansbaar als aanwezig is geweest: Uptown Funk. Waar 2015 werd overschaduwd door terrorisme, rampen en vluchtelingen zorgde dit nummer voor een lach op het gezicht bij iedereen die het hoorde. Uptown Funk is zo snel een klassieker geworden dat je bijna vergeet dat het nummer pas dit jaar uitkwam. Er is dan ook geen enkel feestje geweest waar dit nummer niet voorbij kwam. Als je in het donkere jaar 2015 een nummer kan maken dat iedereen aan het dansen krijgt en houdt, dan heb je zonder twijfel het beste nummer van het jaar gemaakt.
Optreden van het jaar: Mac Demarco op End Of The Road
Speciaal voor het optreden van Sufjan Stevens op End Of The Road ben ik afgereisd naar het festival in Engeland. En hoewel dit optreden meer dan perfect was, was er één concert dat meer indruk maakte. Op datzelfde festival speelde namelijk ook Mac Demarco. De compleet gestoorde god van deze muziekgeneratie gaf in Engeland zijn beste show die ik ooit gezien heb. Het publiek was één grote groep vrienden, iedereen gaf elkaar liefde en lichamen vlogen in het rond. Mac sprong in het publiek en kwam vijf minuten later met een roze pruik op zijn hoofd het podium weer op. Als klap op de vuurpijl gooide Mac Demarco na het optreden een enorme taart voor het tienjarig bestaan van het festival het publiek in. En geloof mij, die taart was heel erg lekker!
Aanstormend Flevolands talent: Sonic Bloom
Het Lelystadse Sonic Bloom is misschien niet de meest ervaren band van Flevoland, ze zijn wel de leukste en meest belovende band. Vanuit mijn zwak voor Nirvana én jonge bandjes die een liefde voor het maken van muziek uitstralen kon ik bij hun optreden tijdens de Flavourland finale niets anders doen dan genieten. Ik hoop dan ook dat in 2016 Sonic Bloom elk weekend in een andere kroeg in Flevoland kan spelen om aan het einde van het jaar Nederland te veroveren met hun aanstekelijke enthousiasme. Bands die zichtbaar gelukkiger worden van het spelen dan van het winnen, dat zijn de leukste bands.