Tijdens het turen in de afspeellijst van Iceland Airwaves 2015 klikte ik het nummer Runaway van Aurora aan. Ik weet nog steeds niet wat het is waardoor dit nummer mij zo greep, maar ik zocht haar op via Google, zag dat ze in februari 2016 in Tivoli Vredenburg speelt en kocht een kaartje. Het nummer dat mij aanzette tot deze impulsieve actie moet hierdoor naar mijn mening wel bekroond worden tot ‘Beste song van 2015’.

Ik denk dat mijn recensie van dit optreden op het festival in de Eemhof precies omschrijft waarom dit hét optreden van 2015 was voor mij:

"Als er iemand vraagt waar het feestje is, dan is het antwoord op die vraag ongetwijfeld: in de Action Factory tijdens Gallowstreet. De band van dertien treedt het podium op dat niet kleiner had moeten zijn. De Amsterdammers zitten vol energie, die ze met alle liefde willen overbrengen op het publiek. En het gaat tekeer: al vanaf het eerste nummer is het publiek niet meer te houden. De solo’s zijn goed verdeeld over de band, en telkens als er iemand anders zijn soepele solo laat horen reageert het publiek hondsdol. Stilstaan is geen optie. Gallowstreet is een band die je wil hebben op een festival, die je moét hebben op een festival. Het zijn entertainers in hart en ziel, en hard gaan ze. Dit optreden bevat een zeldzaam moment waarop je denkt: was ik maar op trompetles gegaan. Na driekwartier is de gegeven speeltijd om en sluiten ze af met Bumaye. Maar het publiek is er nog niet klaar mee en vraagt om meer, en meer krijgen ze. Gallowstreet komt terug voor een toegift waarmee ze nog maar eens bewijzen één van de hoogtepunten van de dag te zijn."

Je kunt eigenlijk niet meer om deze band heen. Uit het niets sprongen de heren dit jaar uit de grond, wonnen het Studenten Bandfestival en Flavourland, speelden al in de grote zaal van De Melkweg en stonden in de finale van Stairway To Hedon. Als dat niet aanstormend talent is, wat dan wel?