The Beatbusters of Freecoolinsky?

Ska of Funk? Wel allebei met hiphop

Tekst: Bart Rouw, foto´s: Pieter van den Elshout ,

Afgelopen weekend werd er een sterk argument gemaakt voor het insluiten van rappers in andere muziekstromen. Def P & the Beatbusters hadden Freecoolinsky in het voorprogramma, en beide acts brachten heerlijke muziek als begeleiding voor hun mc's. Lees hier wat het slot-argument van de avond was.

Ska of Funk? Wel allebei met hiphop

Als hiphop ter sprake komt, denkt men vaak aan pompende beats, draaitafels en een mannetje of drie, misschien vier op het podium. Instrumenten worden er gesampled, niet gespeeld. Hoe anders was het de zevende mei in poppodium Underground! Freecoolinsky en The Beatbusters lieten beide zien dat een band prima begeleiding kan zijn voor een mc, zonder te vervallen in het spelen van standaard hiphopdeuntjes.

Freecoolinsky, een band uit Almere, pakt het aan vanuit een funky invalshoek. De band mixt die funk met voornamelijk soul en rock, in de goede verhoudingen. Dat de band toch met rappers te maken heeft, en dat rappers toch een imago hoog te houden hebben, blijkt vanaf de eerste minuut. Zanger Daniël van der Zee is genoodzaakt om te roepen of alle mc´s alstublieft op het podium willen komen, de band wil beginnen.

Eenmaal verzameld ontstaat er een epische intro, die van een Brother´s in Arms-achtig gitaarspel overloopt naar een trompetsolo waar Ennio Morricone een puntje aan kan zuigen. Dit soort muzikale uitspattingen kenmerkt de band, die niet vies is van het creëren van een beetje atmosfeer. Om te laten zien dat ze ook niet bang is om te experimenteren speelt de band halverwege de set het nummer De Wereld, een klezmer-achtig nummer met de snik van het levenslied. Dit nummer wordt overigens gedaan zonder rappers, wat ook een leuke afwisseling vormt.

De rappers die deze avond mee zijn gekomen zijn mc´s Ro, Joël en DRT. Ieder heeft een paar nummers en in blokken komen zij aan bod. Het leuke is het verschil in stijl bij de mc´s. Waar Ro veelal iets meer ingetogen is, vliegt de energie van DRT je naar de strot. Joël heeft een meer relaxte, laid-back stijl. De vraag is wel wat de meerwaarde is van het laten spelen in blokken. Een mc die we missen is dichter-rapper Logos. Navraag leert dat onenigheid over de toekomst van de band en de samenwerking heeft geresulteerd in een scheiding van wegen. Het Logos-nummer Poetrypusher wordt daarom omgetoverd tot het egostrelende Dirk-Richard-Tinus, gebracht door de gelijknamige freestyle kampioen.

The Beatbusters “doen” het al een tijdje met mc Def P, als een ruim decennium een tijdje genoemd mag worden. Met de promotoer voor het nieuwe album ´Hard op Weg´ is het de tweede keer dat ze Flevoland aandoen. Wat opvalt, als de show in zijn geheel wordt bekeken, is dat de band zoveel overtuigender speelt dan de laatste keer. Een hele verrassing, en daarbij een zeer aangename! De ska die de heren Beatbusters op de flyer zetten, wordt in de set vertaald naar een opbouw van reggae, naar rocksteady om uit te komen bij het drukkere gedeelte van de show, bestaande uit ska en two tone nummers. Een fijne afwisseling was het ´semi nieuwe´ nummer Nachtvuur. Dit nummer is wat harder dan de rest van het repertoire en neigt zelfs naar punkrock.

De oude hits worden afgewisseld met nieuw materiaal, tot groot genoegen van het publiek. De nieuwere nummers klinken wat volwassener dan het oude werk. Alsof er langer over na is gedacht. Dit geeft alleen maar hoop voor de volgende plaat, die gemiddeld gezien over negen jaar moet komen. De band eindigt de set met het nummer Steek ´Em Op, een oud Osdorp Posse nummer waarvoor IJsblok door Def P het podium op wordt gehesen, om samen wat oude glorie te herleven. Aandoenlijk.

Al met al weten beide bands een sterk argument te maken dat onze rappende medemens het niet slechts met computers hoeft te doen. Iedere band met een eigen stijl, maar wel heel prettig. Van Def P & the Beatbusters was dit al bekend, maar hou ook Freecoolinsky in de gaten.