De Grote prijs van Nederland. Heel wat bekende bewoners van dit land hebben daar ook op het podium gestaan. Lucky Fonz III, Dio, Lange Frans & Baas B, Boef en de Gelogeerde Aap en zo gaat het lijstje nog wel even door. Ook dit jaar wordt de nationale popcompetitie weer gehouden. Donderdag was de eerste kwartfinale in De Meester, te Almere. De bands The Information, The Dance, Let’s Go Eskimo, June Noa, RUA en Hymir strijden om door te mogen naar de halve finale voor Rock/Alternative.

De avond begint kalmpjes met June Noa. Een zangeres met een dijk van een stem die wordt ondersteund door een volledige band. Het is jammer dat de muziek niet knalt en niemand erbij wordt betrokken. Er wordt een sfeer neergezet van een bruiloftbandje; iedereen is met elkaar bezig terwijl er op de achtergrond muziek wordt gespeeld. Of dit te wijten is aan de podiumkunsten van de band c.q. mevrouw Noa, of aan het kalmerende effect van de muziek is niet te vertellen. Frappant was wel dat June mee zong met een sampletje. Welkom in 2011; waarom zou je geld uitgeven aan een achtergrondkoor wanneer je gewoon de laptop kan mee nemen?

Met drie man sterk komt Let’s Go Eskimo de tent afbreken in De Meester. Althans, dat zou je denken met hun vertoning op het podium. Compleet uit hun dak gaan ze op muziek die sterk geïnspireerd lijkt door die van de Arctic Monkeys, al dan niet van dezelfde klasse. Het gitaarwerk rammelt aan alle kanten en de songteksten komen soms niet verder dan gelal. Wat Let’s Go Eskimo wel goed brengt, op uitzonderlijke wijze, is hun drummer. De trommelaar is ontzettend strak en tilt het gitaarspel omhoog met zijn originele fills.

Daarna is het podium voor The Dance. Een behoorlijk excentrieke band uit Utrecht die er visueel moet uitzien als Bowie of Lady Gaga, wat zeker lukt. Met hun indiepop brengen zij muziek à la Bowie en Duran Duran, maar brengen dat niet naar dezelfde kwalitatieve hoogte. Het nuchtere Nederland is wellicht een verkeerd podium voor deze heren, maar ze worden wel goed ontvangen door het publiek.

Kwaliteit, als band zijnde, komt vooral van The Information. Laat één ding helder zijn, wat kunnen de heren van The Information hun muziek saai laten overkomen. Er zit helemaal geen pit in, het is emotieloos en de zanger staat tijdens het optreden lekker naar het plafond te kijken met geen enkele interesse in zijn publiek. Maar goed is het wel. Neem een willekeurig folkrock idee, combineer dat met het dreunerige en jankerige van Tool en dan kom je ongeveer uit bij The Information.

Het uitzonderlijke van de band RUA is de vrouwelijke vocalist. Deze frontvrouw houdt wel van een potje schreeuwen op hun bastaard kind van stoner metal, met invloeden van grunge en psychedelica. Zij houdt het geblèr alleen niet langer dan twee nummers vol, daarna kan zij haar grunt niet meer op de juiste wijze terug pakken. De muziek is ook doorspekt met clichés. Van een geschreeuwd couplet naar een vals gezongen refrein, dit nog eens herhalen en over naar een breakdown of bridge. Het optreden wordt helaas vervroegd afgekapt doordat één van de gitaristen de hele gig al kampte met geluidsproblemen. Zonde, zo zou een Grote Prijs niet moeten aflopen.

Het idee van de sample is door meer mensen benut, door niemand minder opvallend dan Hymir. Op de website is te lezen dat de bassist normaal ook het toetsenwerk op zich neemt, maar waarschijnlijk zijn ze die vergeten. Deze doom/death/black metal band is namelijk zeer goed in het meespelen met een mp3’tje. Wat ook best knap is, want dat houdt in dat je een constant tempo kan aanhouden, iets wat vrij lastig kan zijn op het podium. Verder dan dat is er niet veel positiefs aan. De voorgenoemde sample is het enige dat de muziek melodie geeft en de als de zanger niet aan het schreeuwen is heeft hij een onspreekwoordelijke kikker in zijn keel.

De uitslagen van de avond worden pas bekend gemaakt op het moment dat alle voorronden zijn geweest. Houd de site van de GPvN dus in de gaten!