De band:
De band rondom frontman Chris Kikic rockt al enige jaren de spreekwoordelijke pan uit. In Almere hebben de vuige heren zelfs een soort van cultstatus weten te bereiken, mede dankzij eerder werk.
Evant Garden zelf in een hokje stoppen is lastig. Waar de band een zekere grunge vibe afgeeft, zijn er invloeden alom te herkennen. In vergelijkingen gaan ze van stevige Seether naar psychidelische Floyd om daarna haast De Staat-esque te eindigen.

De voordelen:
Deze band rockt. Simpel. De vuige stem, de stevige drums, de schreeuwende gitaren en het experimentele gebruik van de toetsen komen samen tot een heerlijk geluid, wat de hele show door blijft boeien. De ervaring spreekt ook als halverwege het eerste nummer een snaar van gitarist Maarten het begeeft. Gewoon doorspelen, en tijdens de break over op de back-up gitaar.

De nadelen:
Soms is het experimentele net even teveel. Ook kon het publiek zich bij vlagen geen houding geven, omdat de band veel van langzame, haast balad-achtige stukken doorsloeg naar harde gitaarpartijen. Om daarna weer in een gat van melodrama te vallen.