Waar café het Haventje op Urk normaal gesproken bij uitstek de plek voor de britpopband Wallnoize is, stonden ze afgelopen vrijdag in de kantine van sporthal de Vlechttuinen. Voor de gelegenheid was de sporthal compleet omgebouwd tot popzaal: podium met lichtkooi, een backstageruimte en een compleet geluidssysteem. Vooral het laatste is noemenswaardig, want Wallnoize bestaat sinds een half jaartje uit vijf man. Geluidstechnicus Aad van der Steenoven is tegenwoordig de vaste knoppendraaier bij de band.

De avond bleek een echte thuiswedstrijd met alle voors en tegens van dien. Een grote pre: aardig wat volk, dus een gezellige drukte. Nadeel van het geheel is dat iedereen het repertoir kent en zo vaak heeft gezien dat het publiek moeilijk actief te krijgen is. En ook dit ging op voor de avond.
Na een derde van het repetoir gehad te hebben, knalde hun eerste demo Down And Out opeens van het podium af en leek het alsof de mannen zelf ook een voorraadje extra energie aanboorde. De nummers daarna, hoewel sommigen nog steeds lekker ingetogen waren, werden met meer sjeu gebracht. Dit was ook te merken in het publiek. Het laatste kwartier werd er zelfs gesprongen en gedanst. Er mag dan ook worden gesproken van een spetterend einde. Zowel spreekwoordelijk als letterlijk, want de zaal was ondertussen aardig broeierig geworden.

Voor bassist Gerrit Bakker was dit ook één van de redenen dat het niet het meest actieve optreden was van de band. “Het lijkt wel een sauna, man. En na een week werken en het opbouwen, waar we toch al de halve dag mee bezig zijn, vond ik het nog goed gaan.”
Hoewel de band misschien zelf vond dat het wat spannender had gemogen, stonden ze goed op het podium en hebben ze een goeie show neergezet. Zelfs in matige vorm is Wallnoize nog steeds steengoed. Iets waarmee de heren wederom punten scoren. De band is klaar voor Nederland.