Zweetdruppels parelen in Kraggenburg

Wallnoize en The Attic in Brennels Buiten

Tekst: Lisa Boels; foto’s: Callum Hunt ,

Afgelopen zaterdag speelden Wallnoize en The Attic voor een klein publiek in Kraggenburg. Waar the Attic niet geheel weet te overtuigen, lijkt Wallnoize ouderwets in vorm! Lees hier hoe heet het werd in Brennels.

Wallnoize en The Attic in Brennels Buiten

Het is zaterdagavond in Brennels Buiten en het is verschrikkelijk heet. Misschien is hierdoor de zaal daardoor maar voor de helft gevuld. In ieder geval is dat jammer voor het Kraggenburgse The Attic, dat uitgerekend bij deze thuiswedstrijd ongetwijfeld had gehoopt op een veelkoppig publiek. Voor een mannetje of dertig opent deze band de avond met een degelijk optreden. Degelijkheid die hier en daar flink lijkt te knellen. Aan het begin van de setlist klinkt het nog goed, maar na een nummer of vijf begint het poprock-repetoire behoorlijk op elkaar te lijken. Echte uitschieters zijn er dan ook niet echt. Pas aan het einde van het optreden lijkt dit trio los te komen en wordt het optreden ineens ook minder statisch.

Dat is dan toch anders bij Wallnoize, de hoofdact van vanavond. Zij geven in de inmiddels dampend hete zaal een gevarieerdere performance. Terwijl The Attic speelde was er wat publiek binnen komen wandelen. Toch kan het extra publiek niet zorgen dat de interactie met het publiek makkelijker wordt. Daarbij zit ook de temperatuur niet mee: zweetdruppels parelen van de mannen van Wallnoize af. Pas bij 'Down and Out', een van de eerste nummers die deze band opnam, lijkt het publiek echt enthousiast te worden. Ook is er ruimte voor het per download gratis verkrijgbare nummer 'Rainy Days', dat gaat over het geweldadig overlijden van Dirk Post dat onder het mom van een 'crime passionel' is weggeboekt. Hoewel de gebeurtenissen november 2009 plaatsvonden, laat deze geschiedenis frontman Jelle Kramer nog steeds bepaald niet onberoerd. 

Kortom, misschien was dit geen drukbezochte avond in het broeierig hete Brennels, mooi was het wel. Hoewel The Attic nog los moet komen, was het optreden van Wallnoize er een zoals het hoort: warmbloedig en zeer de moeite waard.