103.7 Decibel voor publiekswinnaar Finale Vers

Shakedown 8 bouwt een feestje

Tekst: Tijs de Boer; foto’s: Sander de Goede ,

Voor de finale slachting Vers, de wedstrijd voor beginnende Flevolandse bands, waren vrijdag geen slagershakmessen nodig. In de Kunstlinie wees een decibelmeter en een jury aan welke band het verst is. Eigenlijk was het publiek winnaar.

Shakedown 8 bouwt een feestje

Voor de finale slachting Vers, de wedstrijd voor beginnende Flevolandse bands, waren vrijdag geen slagershakmessen nodig. In de Kunstlinie wees een decibelmeter en een jury aan welke band het verst is. Eigenlijk was het publiek winnaar.

Little Maggie trapt af op het immense podium van de Kunstlinie. Wel even wennen na de drie voorrondes in de kleine maar knusse huiskamer van de BG-22-24. Terwijl Maggie haar Kate Nash-, Lily Allen-achtige nummers inzet, stromen de mensen nog binnen. Eenmaal binnen lijken zij elkaar interessanter te vinden dan wat er op het podium gebeurt. De voorrondes lagen ook wel ver uit elkaar, dus er moest worden bijgepraat. Maggie is goed bij stem en de liedjes zitten goed in elkaar, maar de begeleiding klinkt als een houterige schoolband. Jammer dat haar performance nog niet helemaal overtuigt.

De all star band Freecoolinsky is ondertussen allang niet zo vers meer. Afzonderlijk staat er meer podiumervaring dan alle andere finalisten bij elkaar. Ze stellen zich voor als alles wat dope en flex is: Groovy jazz en hiphop in de traditie van Guru’s Jazzmatazz en G Love & the Special Sauce. ‘Soms steel ik de show, soms show ik de steel’ en andere vondsten trekken voorbij. Rap en zang zitten elkaar soms wat in de weg, maar de set oogt volwassen en sympathiek. Ruimte voor verveling is er niet, want boven het podium zorgen de mannen van Gaindesign voor een geinige video art- show met de morsige slager in de hoofdrol.

Als de deejays van Een Blok aan je Been subtiel de pauzemuziek naar ska en balkanbeats hebben gedraaid, is het de beurt aan the Shakedown 8. Hoedjes en bakkebaarden met onverstaanbare zang zorgen voor een aanstekelijke mix van ska, polka en balkanbeats. Muziek voor bij een uit de hand lopende boerenbruiloft. Hoewel er bier door de zaal vliegt blijft het dansen beschaafd. Het is duidelijk dat de Shakedown 8 voor veel eigen publiek speelt en de rest makkelijk mee krijgt.

Lichten gaan uit en het volume gaat – eindelijk – open voor Soixanteneuf Electrique. De deejayset van de twee heren-in-leer slaan een gat in de zaal: dansgeesten tegen het podium, papa’s en mama’s tegen de achterwand. De midi-drummer playbackt terwijl een laptopje het meeste werk verricht. Daft punk, Vive La Fête en Beasty Boys schieten in skihuttempo voorbij. Hard en lekker dansbaar, maar weinig origineel.

Dit keer bepaalde niet de hakbijltjes maar een decibelmeter dat de publieksprijs – met 103.7 decibel – naar Soixanteneuf Electrique ging. De jury komt na een hilarische ‘slagersmuts op, slagersmuts af’-quiz met de einduitslag: De Shakedown 8 mag de Gouden Worst mee naar huis nemen. In een overtuigende toegift blijkt waarom.

Vers 1 smaakt na zo’n gevarieerde avond naar meer. En dan te bedenken dat dit nog maar de ‘onervaren, nieuwe bands van Flevoland’ zijn...