Zangeres Fleur van Zuilen is een kei in relativeren. Geconfronteerd met een pedaal dat niet werkt, haalt ze haar schouders op met een veelzeggend “We gaan gewoon op standje ‘hard’.” Het is MARCH in een notendop: snel, simpel en (een beetje) hard. Het kwartet uit Breda lijkt dit jaar een doorbraak te beleven met een vol tourschema en een aantal supports die er niet om liegen. Naast Tusky prijkt de naam MARCH de komende tijd ook op posters van Descendents, Lagwagon en Heideroosjes. Het geluid van de band zit ergens tussen dat van The Bronx en The Dirty Denims, alleen mist MARCH de ijzersterke hooks van die eerste. MARCH werkt zich strak en vol energie door het kleurboek van de rockclichés; elk nummer van de band lijkt op een nummer dat je eerder hoorde en elke pose wordt stilistisch perfect uitgevoerd. Van een eigen geluid kun je de band niet betichten, maar het enthousiasme en de kwaliteit van de muzikanten maken een hoop goed.
Tusky teert al vrij lang op de negen nummers van debuutalbum ‘Rated Gnar’. Die zijn stuk voor stuk redelijk geweldig, maar toch is het fijn dat de band (eindelijk) met nieuw materiaal komt. Op 3 mei presenteert Tusky zijn nieuwe EP ‘Love Love Love’ in thuisstad Utrecht. Maar, zo vertrouwt frontman Alfred van Luttikhuizen de bomvolle kelder in Dynamo toe, omdat Eindhoven zo vet is, is hij vandaag al te krijgen. Het optreden van vanavond geldt dus als een onofficiële pre-releaseparty. Die zijn altijd speciaal en het publiek krijgt vanavond dan ook meer dan waar voor zijn geld.
Toen Tusky in april vorig jaar in Café Altstadt speelde, had de band amper genoeg materiaal voor een complete headlineshow. In de toegift speelde Tusky daarom ‘Tea For One’ gewoon nog een keer. Met de vijf nieuwe nummers van EP ‘Love Love Love’ komt het totaal aantal nummers van de band op veertien; genoeg voor een volwaardige show. Zodra de tonen van het megalullige orgelintro wegsterven en Tusky aftrapt met ‘White Dress’, barst de hel los in de kelder van Dynamo. Op een goede manier dan. Binnen twee minuten is de kelder een chaos en knapt de eerste snaar van Van Luttikhuizen, wat volgens bassist ‘Crucial’ Chris “een heel goed teken” is.
En daar is geen woord van gelogen, want Tusky trakteert het Eindhovense publiek op een punkrockshow uit het boekje. Mooi om te zien hoe de band in relatief korte tijd gegroeid is. Bassist Christoffer van Teijlingen, die vorig jaar Justin Ghijsen verving, blijkt van enorme toegevoegde waarde. Zijn rauwe vocalen geven de nummers meer (positieve) agressie en met al zijn ervaring weet hij als geen ander hoe hij een publiek op moet naaien; iets waar hij en de rest van de band vanavond behoorlijk goed in slagen. Elk nummer wordt luidkeels meegeschreeuwd, bier en mensen vliegen door de lucht en het mag een wonder heten dat er geen gewonden vallen in de kleine, zweterige kelder.
Die kelder wordt nog een stuk zompiger als de band het publiek vraagt “alles te bedekken onder vies mannenzweet”. Op het podium gaan de shirts uit en geeft de band nóg wat meer gas. Tussen al dat geweld valt op dat de zang van Van Luttikhuizen —op het wat valse ‘Love Love Love’ na — wonderwel overeind blijft. Maar hetzelfde geldt eigenlijk voor de gehele band. Die levert een collectieve topprestatie door een uur lang zo strak en energiek te spelen.
Omdat de band nog steeds maar veertien nummers heeft, komen die allemaal voorbij. En hoewel de hele set goed is, blijkt Tusky tegen het einde van de show nog genoeg energie over te hebben voor een paar geweldige uitsmijters. Het aan Jezus opgedragen ‘Smack Me With Your Bible Belt’ krijgt een furieuze uitvoering en als Van Luttikhuizen tijdens ‘Armed To The Teeth’ op zijn rug door de zaal surft en de vocalen aan zijn bandleden overlaat, is het zeker: Tusky is klaar voor het grote werk.
Gezien: Tusky & MARCH, op 2 mei, in Dynamo