Het tweetal van FFOOSS doet eigenlijk wat er valt te verwachten bij dit soort formaties: garage noiserock maken à la Blood Red Shoes en The White Stripes. Tijdens het begin van de set komt de band niet zo goed los. De drummer lijkt niet gefocust en dat is helaas terug te horen in zijn spel; het lijkt erop dat hij even nodig heeft om op gang te komen. Daardoor komen de garagerocknummers niet binnen en is het een vrij eentonige show.
Gelukkig draait de motor na een aantal nummers en slaat de overtuiging over op het publiek. De samenzang werkt goed, maar het is juist de afwisseling in zang tussen de gitariste en de drummer die de nummers interessant houdt. Jammer, maar aan de andere kant ook typerend, is de ‘wall of death’ op het einde. Het publiek voelt niet aan wanneer de drummer invalt, en het dus naar het midden van de zaal moet rennen, waardoor die even leeg blijft. Gelukkig doet de band het opnieuw na een korte uitleg over wat het publiek precies moet doen. Zo komt het met de ‘wall of death’ alsnog goed, maar voor een goede show zal FFOOSS iets meer overtuiging moeten laten zien.