Ik weet nog goed hoe ik als klein jongetje bij oma thuis op de bank zat. Ik keek naar MTV toen de M nog voor Music stond, en daar plots de videoclip van ‘Californication’ voorbij kwam. Ik vond dit toen zo tof dat ik meer móést horen. Dus vroeg ik voor mijn verjaardag het net uitgekomen album ‘Stadium Arcadium’, wat mijn eerste aanraking met échte muziek is geworden. Een album met maarliefst 28 nummers, met zoveel elementen die mij als 11-jarige inspireerden. Het is dan ook niet gek dat John Frusciante mijn eerste voorbeeld werd, en mij ertoe zette om meer met muziek te willen doen.

Dynamisch gezien is dit album zo ongelooflijk breed; leg ‘Wet Sand’ en ‘Readymade’ maar eens naast elkaar. Al met al is dit album vooral een gigantische bom vol nostalgie voor mij. 

Sigh No More - Mumford and Sons

Toen ik Mumford and Sons ontdekte ging er een compleet nieuwe muziekwereld voor me open. Ik denk dat dit het eerste moment was waarbij ik dacht, shit, zo wil ik ook nummers gaan schrijven. Wat ik daarna ook ben gaan doen. Toegegeven, af en toe smijten ze een beetje met clichés, maar voor mij is dit een van de bands die folk weer populair heeft gemaakt. En Marcus' stem is natuurlijk geweldig.

Ik bewonder hoe ze op het podium vooral bezig zijn met muziek en plezier maken, in plaats van het publiek te entertainen. Tekstueel heb ik zeker een voorbeeld genomen aan dit album toen ik begon met schrijven.

An Awesome Wave - Alt-J

Over de genialiteit van Alt-J valt moeilijk te twisten. Wat ik vooral erg kan waarderen aan Alt-J is de eigenheid, en dat alles wat ze doen een reden heeft. Joe Newman's teksten zijn zo onbegrijpelijk dat het vet is, en zijn uitspraak is regelmatig zo onverstaanbaar dat het lijkt alsof hij in een andere taal zingt. Ook géweldig; de sounds en harmonieën waar de band mee werkt. Daarnaast hou ik erg van de opbouw van het album. Door middel van heel wat interludes krijg je bijna het gevoel dat het hele album één lang verhaal is.

Every Kingdom - Ben Howard

Ben Howard. Toen ik voor het eerst ‘Keep Your Head Up’ hoorde, vond ik het een zeiknummer. Toen ik voor de eerste keer op Pinkpop was ben ik niet naar hem gaan kijken omdat ik toen nog niet van singer-songwriters hield. Toen ik voor de tweede keer op Pinkpop was ben ik vroeg bij zijn optreden weggegaan omdat ik vooraan wilde staan bij Alt-J. Pas daarna ben ik eigenlijk meer naar hem gaan luisteren, en kwam ik erachter wat voor een held hij eigenlijk is. En dan zeg ik held, omdat hij dat ook echt voor mij is. Toen ik ongeveer twee jaar bezig was met het schrijven nummers ontdekte ik hem pas echt, en ben ik gaan uitzoeken hoe hij eigenlijk precies speelt. Vervolgens heb ik mijn gitaar omgestemd en ben ik in deze stijl gaan schrijven.

Ben Howard's eerste album, ‘Every Kingdom’, spat voor mij van oprechtheid en de eerlijkheid die hij uitstraalt, en zit vol met vette gitaarlijnen en poëtische teksten. Ik denk dat wanneer iemand anders zoveel naar dit album zou hebben geluisterd als ik, hij of zij Ben Howard zo ongeveer zou uitkotsen.

I Forget Where We Were - Ben Howard

Ik heb lang na moeten denken over de vijfde, en het is misschien raar om twee keer Ben Howard in de lijst te zetten, zeker met een betrekkelijk nieuw album. Maar damn, ik ben naar zijn show in de Heineken Music Hall geweest, waar hij voornamelijk zijn nieuwe album speelde, en ik heb letterlijk meer dan een uur met tranen in mijn ogen staan staren en janken. Helemaal vooraan, met nog geen vierkante meter bewegingsruimte kreeg ik toch het gevoel alsof er niemand om me heen stond, zo erg was ik door de muziek betoverd. Ik kan het zelf niet goed uitleggen, maar hoe hij muziek maakt vind ik zo ongelooflijk goed. Ik moet zeggen dat ik een beetje bang was voor dit album, maar door veelvuldig met delays en sounds te werken heeft hij een hoop ruimte gecreëerd voor nieuwe gitaartechnieken en sferen, zonder dat hij de 'Ben Howard-sfeer' van de EP's en het album ‘Every Kingdom’ verliest. Het is vooral de manier waarop hij zijn ziel in zijn gitaarspel en zang kan leggen, die ervoor zorgt dat hij een volle HMH stil krijgt. Vooral daardoor is hij een heel groot voorbeeld voor mij.

 

Aidan zal Club 3voor12/Eindhoven openen op vrijdagavond 9 december om 21.00 uur. Vervolgens spelen Tamarin Desert en Long Life Heads. Kaarten zijn voor €5,- te krijgen aan de kassa van de Effenaar en via ticketmaster.nl.