Spectaculaire afsluiting succesjaar Mozes and the Firstborn in Effenaar

Van Area51 naar grote zaal Effenaar in een jaar tijd tekenend voor groei Eindhovense band

Tekst: Paul Knippenberg / Fotografie: Patric Muris ,

Wat is 2013 een jaar voor Mozes and the Firstborn. Het begon in januari met Eurosonic/Noorderslag en een eerste single-release, in maart volgde het album en vanaf dat moment was alleen de sky nog maar de limit. Meerdere keren werden de koffers gepakt voor een tour door Europa en in de zomer vertrok de band zelfs naar Amerika. Ook daar hingen de benen zo’n beetje overal buiten. In navolging van de nationale pers was ook in het buitenland de loftrompet het enige instrument dat de toon bepaalde. Met zo’n succesvol jaar in de benen, staat de Eindhovense band op 20 december in de Effenaar. De grote zaal van de Effenaar. Welkom thuis Mozes, benieuwd wat jullie voor ons in petto hebben.

Om de homecoming show van nog meer cachet te voorzien spelen er vanavond maar liefst drie voorprogramma’s. Twin Shades, de Belgen van The Future Dead en Double Veterans warmen het publiek op voordat de lokale helden het podium betreden. Twin Shades zijn onlangs al meerdere malen door 3voor12/Eindhoven gerecenseerd en die andere twee geloven we wel even. Het gaat om Mozes and the Firstborn, die het hele jaar zijn gevolgd door 3voor12 en nu verwacht worden te zorgen voor een spectaculair wederzien.

En dat doen ze met een zeer toepasselijke introductie, ‘Where Everybody Knows Your Name’ van Gary Portnoy, vooral bekend als de intro van de tv-serie ‘Cheers’. De gedachten gaan meteen terug naar de albumpresentatie in maart dit jaar, waar de band voor een introductie koos die erg aansloot op de stemming van het te presenteren album: ‘Backstage’ van Gene Pitney. Mozes and the Firstborn knallen vervolgens meteen met een opzwepend en groovend instrumentaaltje, dat een passende voortzetting krijgt in de vorm van ‘Bloodsucker’. Tijdens dit nummer slaat de vlam al snel over van podium naar publiek.
 
De eerste nummers worden al meteen bezeten en vol kracht gebracht. Trouwe volgers van het viertal hebben het studiogeluid van de band horen verschuiven van ietwat ingetogen en geremd naar een live-presentatie in de snellere, ruigere en meer uitbundige regionen. Een aanpak die zeer goed aansloeg en menig festivalpubliek wist te verrassen en te boeien. De live-benadering van Mozes and the Firstborn lijkt aan ontwikkeling onderhevig. Vanavond klinkt deze felle interpretatie van het album nog meer solide en doordacht dan tijdens de festivalzomer. 

Middenin de setlist zijn als duidelijk rustpunt een drietal wat kalmere meezingers geposteerd. ‘What’s Wrong Momma’, ‘Down With The Band’ en ‘Burn Burn Burn’ - waar drummer Raven Aartsen en gitarist Ernst-Jan van Doorn voor één nummer van stuivertje wisselen - haalden tijdens de korte en heftige optredens op festivals en showcases meermaals de setlist niet. Vandaag mag de band weer eens variëren en bewijzen ook uit te blinken in een meer bedaard repertoire. Het publiek blijft zelfs tijdens deze rustige passage enthousiast en vol energie dansen en zingen. Zanger en gitarist Melle Dielesen ziet het schouwspel voor zijn voeten met enige verbazing aan. De fanatieke en hondstrouwe fanbase van Mozes and the Firstborn was voor een beginnende band al jaloersmakend. Als logisch resultaat van alle recente successen is deze alleen maar gegroeid.
 
Tweede single van de band en ‘meeschreeuw-anthem’ ‘Peter Jr.’ blijkt de aanzet voor een aantal fikse mokerslagen vol schurend gitaargeluid. Vooral ‘Gimme Some’ en een Velvet Underground-cover – met geweldige hard/zacht dynamiek – behoren tot de uitschieters op deze avond. Uiteraard ligt het climaxmoment voor een groot gedeelte van het publiek bij het nummer dat symbool staat voor de grote doorbraak van Mozes and the Firstborn: ‘I Got Skills’. De live-uitvoering, waarmee dit jaar grote festivaltenten op Best Kept Secret en Lowlands mee werd afgebroken, is ronduit fel en vermetel.

Vooral in het tweede gedeelte van de show is de ontwikkeling van de band die we in het begin van dit jaar het debuutalbum zagen presenteren zichtbaar. Tijdens de presentatie in maart was de performance hier en daar nog wat onwennig en was de – onderlinge - spanning op het podium regelmatig voel- en zichtbaar. Ook kon het viertal soms zo nonchalant voor de dag komen dat het ook als gezapig en plichtmatig te interpreteren was. Vanavond blaakt de band echter van het zelfvertrouwen en wordt er constant op hoog niveau gespeeld.

De toegift bestaat uit het ingetogen ‘Heaven’ en ‘Party Crasher’. De laatstgenoemde, het eigenlijke prijsnummer van de band, krijgt een prachtige uitvoering mee met een wel zeer explosief slot. Daarbij overleeft de gitaar van Dielesen het niet. Hij gooit hem de lucht in, laat hem splijten en kijkt niet meer om. Alsof hij ter plekke een hoofdstuk afsluit. Een hoofdstuk van een jongensboek.

In de zaal was het vanavond feest. Het publiek bestond uit een bonte verzameling van fans, familie, vrienden en oud schoolgenoten. Op het podium was geen plek voor een uitgelaten feeststemming, maar werd er vol focus en scherpte een retestrakke show gespeeld. Wars van toeters of bellen in de vorm van gastoptredens of andersoortig speciaal vertier. Het draaide volledig om Mozes and the Firstborn, een band die in 2013 met open armen werd ontvangen door zijn thuispubliek en een welkom-thuis-feest kreeg van jewelste.

Gezien: Homecoming show Mozes and the Firstborn, op 20 december 2013, in de Effenaar.