Van Detroit naar Eindhoven en terug

Kenny Larkin, Deetron, Kabale und Liebe en minimal Eindhoven bevolken Effenaar

Tekst: Guus Meulendijks / Fotografie: Tijs Franken, ,

Als vaste passagier van de Eindhovense ondergrondse moest dit keer wel een stop worden gemaakt bij halte Effenaar. De vrijdag vormde namelijk het decor voor een ouderwets avondje techno aan de Stationsstraat.

Kenny Larkin, Deetron, Kabale und Liebe en minimal Eindhoven bevolken Effenaar

Het was erg rustig in de grote zaal toen Deetron het bal mocht openen. De Zwitser begon daarom ook voorzichtig. Maar tezamen met het binnendruppelen van het publiek begon zijn set steeds meer kracht bij te zetten. Uiteindelijk kreeg hij, mede door zijn vingervlugge en avontuurlijke stijl, de voetjes goed van de vloer. En iedereen die op zoek is naar meer, of nog niet overtuigd is van zijn kunnen zou zijn nieuwe release op Music Man eens moeten luisteren. Het album “Twisted” laat horen waarom deze man veel meer dan alleen een opwarmer was. Op datzelfde moment was ook in de kleine zaal de kop eraf. Enige ruis op de lijn tussen Schlumber en zijn laptop zorgde ervoor dat niet hij maar Minidell het spits mocht afbijten. Het was vooral het publiek dat het liet afweten; tijdens zijn set bleef het erg rustig. Een verdieping hoger bleek inmiddels dat Deetron plaats had gemaakt voor niemand minder dan Kenny Larkin. Deze techno grootheid met Detroit als thuisbasis had in het begin moeite met het vinden van de juiste platenkeuze. Hij begon rustig met klassiekers en melodieuze tracks. Het koste hem echter slechts een kwartier om erachter te komen dat het snellere en vlakkere werk het meeste rendement zou opleveren. Geen verrassing in de Eindhovense techno scene. Ondertussen was het beneden de beurt aan Liron van Daalen, de persoon die schuil gaat onder de naam Kabale und Liebe. Het was de eerste keer dat hij zijn laptop had meegenomen naar Eindhoven. Het werd een set zonder al teveel hoogtepunten, maar propvol lekkere sounds. Dit in combinatie met een drukkere bezetting van de vloer, zorgde voor de eerste opschudding. Uiteindelijk was het aan EL-P en Makcim om de avond af te sluiten. Hierin slaagden ze meer dan voldoende. In het begin van de avond heerste er nog de angst dat deze niet los zou komen... Maar die angst was nu definitief verdwenen. De inmiddels toch redelijk goed gevulde zaal kreeg nog een kleine twee uur om zich uit te leven.