Als op zondag 22 oktober in cafe Altstadt, op het Eindhovense Stratumseind twee boeiende Eindhovense rock-acts geprogrammeerd staan verwacht je volle bak, want rock leeft in Eindhoven, toch? Niet dus. Niet vandaag in ieder geval... De line-up bestaande uit Zen-Gun en Sweet Assembler trekt verrassend weinig publiek. Bij aanvang van openingsact Zen-Gun (die oorspronkelijk als hoofdact gepland stond) zijn er meer barkrukken dan bezoekers in het café. De enige die staat is de geluidsman. Het lage bezoekersaantal is voor een groot deel te wijten aan de magere promotie-kwaliteiten van Altstadt, dat vooral reclame maakt in het eigen café, waar op vrijdag en zaterdag de lokale alto's uit hun dak gaan op emocore en nu-metal. Wellicht is het voor Altstadt, dat toch een van meer bruikbare podia van Eindhoven bezit goed om eens naar hun strategie te kijken als het om live-muziek gaat. Zen-Gun is de band van Martijn van Herpen, bekend van wijlen Candybar Planet. Reden genoeg om hen eens aan het werk te zien. Zeker ook omdat het voorlopig de laatste kans is, ze duiken na dit optreden de studio in om aan een nieuwe EP te werken. Zen-Gun opent sterk. Het is al snel duidelijk dat de strak opgebouwde, prima klinkende rocknummers hun goed liggen. Volwaardige muziek waarin de sporen van Eindhoven Rockcity ver weg lijken gedrukt, en dat is een compliment. De liedjes laten zich goed spelen en Van Herpen laat ons in de ontspannen vervlochten gitaarsolo's horen waar het instrument voor gemaakt is. Halverwege de set wordt helaas wel duidelijk dat het minimaal aanwezige, slaperig applaudisserende publiek de band niet geeft wat het verdient. Gelukkig weet de zanger de zaal even wakker te schudden door vergevend en speels te vragen of iedereen nog 'leeft'. De songs worden gedurende de set alleen maar sterker en experimenteler. Flarden Motorpsycho en Millionaire achtige klanken (zonder te kopiëren, of overduidelijk beïnvloedt te zijn), laten je uitkijken naar de nieuwe EP, die 'Light of Truth' gaat heten. In Sweet Assembler heeft Eindhoven zijn eigen antwoord op al het gitaargeweld waar de stad een naam mee heeft opgebouwd. Een band die kan boeien met psychotische stiltes en gierende woede-uitbarstingen. Het publiek heeft zich langzaam weten te vermenigvuldigen, en is zowaar van de krukken afgekomen, heeft de kopjes thee voor een glas bier verruild en geeft de band de aandacht waar het om vraagt. Eerder dit jaar wist Sweet Assembler bij de CD-Presentatie van hun laatste plaat 'Digitally Passed On' live niet te overtuigen, de muziek werd toen te klein gehouden en de gespannen, verkrampte uitstraling deed de kleine zaal van de Effenaar reusachtig lijken. In Altstadt wordt zondag dat optreden compleet in de vergetelheid gespeeld, Sweet Assembler zet volledig ontspannen een prachtige set neer, en bewijst waarom zij juist die Eindhovense band zijn waar we rekening mee moeten houden. Zanger/gitarist/pianist Ralph zit zichtbaar lekker in zijn vel, en zoekt de interactie met het publiek op, waar fanatiek op gereageerd wordt. Wat opvalt is de on-Eindhovense stilte en aandacht die de band tussen de nummers door ontvangt. Sweet Assembler bewijst hier dat het de underground band is van Eindhoven, waarvan je stiekem hoopt dat ze altijd underground zullen blijven, maar waarvan je je tegelijkertijd realiseert dat deze muziek de rest van de wereld niet onthouden mag worden. In het voorjaar van 2007 gaat Sweet Assembler de muziek verzorgen bij 'The Passenger', de nieuwe dance-art voorstelling van United C. Net als Zen-Gun zijn ze van plan om de studio weer in te duiken. Het idee is om een dubbelalbum te realiseren, waarvan de eerste cd een live-recording wordt, en de andere een mix van verschillende studio- en thuisopnames. Al met al is de stille zondagmiddag in ieder geval een muzikaal succes geworden, nu maar hopen dat bij de komende optredens van deze bands weer een zwetende menigte voor het podium zal staan. Ze verdienen het.