Dag 1 : Natuurgetrouw hebben we de eerste avond doorgebracht bij tante Marijke en oom Wim in Maastricht! Waar we vorige keer een optreden hadden in een café, gingen we dit keer voor een huiskamerconcert.
Of tenminste, nadat we onszelf even flink tegoed hadden gedaan aan het royale Indonesische buffet dat Marijke had bereid. Selamat makan!
Het huiskamerconcert was zeer geslaagd en de eerste cd’s werden reeds verkocht!

De volgende ochtend moesten we zeer vroeg op staan, om 06:20 (in muzikantentijd is dat 3:20). We gingen (wederom volgepakt met allerlei eten van Marijke en Wim) onderweg naar Duinkerken.
Nu hebben jullie heel misschien wel iets gehoord over een dingetje genaamd de Brexit…
Onderweg naar de veerpont hoorden wij namelijk op de radio dat de Franse douane aan het staken was en dat er mogelijk flink vertraging zou zijn.
Lichte paniek! Wat als we nu onze boot missen? Wat als ze nu ons overheerlijke proviand zouden wegnemen? Wat als ze de handschoentjes aan zouden trekken!?!
Gelukkig viel het allemaal reuze mee en was het, zoals ze hier in Engeland zo mooi zeggen, “smoes seeling”!

Eenmaal op Britse bodem reden we in één soepele ruk naar het huis van onze kompaan Michael Lane die deze keer de tour volledig geboekt heeft. Het was heel goed om alles en iedereen weer te zien. Kent is een hele mooie karakteristieke omgeving en het werd ook nog eens prachtig weer!

Timo had die avond een optreden in de micropub “the Fez” en Ruud zou die avond optreden in de Man Of Kent. Beiden optredens waren ontzettend geslaagd en als ze allemaal zo gaan, wordt dit een hele fijne tour.

(Aanvullend: Een micropub is een typisch Engels fenomeen. Ooit begonnen als een soort van “mancave”. Het zijn hele kleine pubs, ongeveer ter grootte van een huiskamer, waar de focus ligt op bijzondere bieren. Voor ons over het algemeen ontzettend toffe plekken om te spelen)

Dag 2: Na een korte nacht, gingen we even de stad in. Timo vond boeken, Ruud vond buttons.
We gingen die middag busken (op straat spelen) op de belangrijkste winkelstraat in Rochester. Helaas was het vrij rustig en hadden we wat probleempjes met de stroomvoorziening waardoor het niet geweldig soepel verliep.
Die avond aten we pompiedompiedoms en deden we een historische spooktocht met een motorclub en het leven was goed.

Dag 3: Vandaag hadden we een optreden bij een radiozender hier in de omgeving, die gestationeerd was in een ziekenhuis! Een bijzondere combinatie. Het was een heel erg leuke tijd, we speelden elk twee liedjes en lieten nog wat nieuwe opnames horen. ‘s Middags gingen we weer busken en dit keer was het stukken aangenamer en drukker! We haalden een goed bedrag op en ontmoetten een aantal mensen die we vorige keer hadden leren kennen

Dag 4 (de dag van dit schrijven): Vandaag hadden we beiden weer optredens! Timo bij de Bell Inn in Bearsted en Ruud bij de Firkin Frog in Herne Bay. (Om het ook nog een beetje educatief te maken voor jullie: Een Firkin is een maatsoort in biervaten).
Het was moederdag, dus Timo speelde zijn moederdag lied “With Your Loving Arms”. Voor de rest was het een beetje een moeizaam optreden, het was het type kroeg waar een televisie aanstond (grrr).
Ruud’s optreden in de Firkin Frog was gaaf. Ruud at roast potatoes, die hij stelselmatig “Potato balls” blijft noemen. Ook waren er drie leuke honden.
Ruud had ook heel lief zijn moeder een berichtje gestuurd, maar toen kwam hij er achter dat het in Nederland op een andere datum is.

Daarna gingen we door naar een optreden bij Radio BBC! Dezelfde plek en DJ waar we twee jaar geleden ook waren. Dat ging nagenoeg helemaal goed. Behalve tegen het eind. Timo speelde zijn nieuwere lied “The Long And Winding Road”. Wat nogal een zwaar lied is, helaas bleek er iets mis te gaan na het eerste couplet en kwam er ineens een soort van rare polka folk doorheen! Timo wist op de één of andere manier zijn liedje af te maken, maar mocht gelukkig daarna opnieuw beginnen. Prima, maar hij deed wel een ander lied.

Bedankt voor het lezen