Hello Festival 2023: Tropisch vertier aan de Rietplas in Emmen

Heel veel zon op deze uitverkochte editie

Daan Hooiveld / Fotograaf: Mariëlle Hensums ,

Afgelopen zaterdag stond mijn jaarlijks terugkerende muziekuitje op de planning, het Hello Festival aan de Rietplas in Emmen. Na sterren van het formaat Tom Jones, Roger Hodgson, The Golden Earring en Lenny Kravitz te mogen aanschouwen op het festival dat tot 2019 de naam Retropop droeg, was het dit jaar dan ‘eindelijk’ tijd voor Nena en Madness. Beide bands stonden al jaren op het verlanglijstje van zowel het publiek als de organisatie en velen konden hun geluk dan ook niet op toen de aankondiging van hun aanwezigheid wereldkundig werd gemaakt. De zon scheen, dus wat kon de festivalganger nog weerhouden van een topfeest?

Er moet mij eerst echter nog wel iets van het hart: Als zelfbenoemd, doorgewinterd (ha-ha, het was dus intens heet!) Hello-bezoeker, was ik op voorhand wel ietwat teleurgesteld in de line-up van het festival dat in mijn ogen met voortschrijdend inzicht bij de naamsverandering in 2019 ‘gewoon’ had moeten kiezen voor de toepasselijke naam ‘Rietpop’. Ik voelde het niet zo als ik heel eerlijk ben: ‘Nena? Ja tof. Madness? Wel lachen!’ Écht warm werd ik er persoonlijk nog niet van.

Suzan en Freek
Toen mijn twee mede-festivalgangers en ik echter in de rij voor de ticketcheck stonden, was dat dus volledig omgeslagen. Zij (lees: de twee dames) wilden Suzan en Freek zien. Het was daarom zaak om vóór 13:30 in de tent bij de mainstage te staan, want: ‘We moeten wel vooraan staan!’ Waar mijn verwachtingen van het Nederlandse popduo vooraf niet bijster hoog waren, moet ik toegeven dat dit sentiment  tijdens hun optreden 180 graden (celsius) omsloeg. Wat waren die twee ontzettend goed! Loepzuiver, heerlijke meezingers en échte sfeermakers. Zeer zeker een van de beste openingsacts op mainstage die ik in al die jaren op Hello/Retropop gezien heb.

Daar waren veel bezoekers het ogenschijnlijk mee eens. De tent stond aan het eind van de set van het stelletje uit Lichtenvoorde dan ook rammetje vol. Ik kan me in ieder geval niet heugen dat een zaterdagopener zoveel publiek getrokken heeft. De festivaltenten die sinds afgelopen jaar ook deel uitmaken van het terrein boden afgelopen week ook een welkom onderkomen voor eenieder die even een beschutte plek wilde vinden om zich even te onttrekken aan de stekende zonnestralen.

Festivalgevoel

Mijn middag bestond vervolgens uit veel water drinken bij de watertappunten, die overigens beter verspreid over het festivalterrein hadden mogen worden en daarnaast schoner water hadden mogen leveren, even een artiest meepakken in een van de andere tenten en een pizza eten, die door stroomuitval niet geheel gaar was. Je weet wel, hét festivalgevoel.

Hitteprotocol
We konden dan ook niet wachten op het moment dat de zon zijn zakkende reis tot onder de horizon zou voltooien. In de eerste plaats omdat er nog een aantal top acts op de planning stonden, maar in de tweede plaats omdat onze zonnebrandcrème aan het opraken was. Toen het dan ook eindelijk zover was, kon het festival écht losbarsten. Bij mij kwam, geheel volgens het hitteprotocol, bij zonsondergang de alcoholconsumptie pas op gang, waardoor ik met een lichtere tred kon gaan genieten van Krezip, Kris Kross Amsterdam en, zo was mijn originele planning, Nena en Madness.

Tent té vol bij Nena en Madness
Die laatste twee heb ik echter gemist. De tent om de mainstage was immers té vol, waardoor we buiten moesten blijven staan en ons uiteindelijk maar op de schuine wal van ‘de bult’ hebben gepositioneerd. Jammer, want voor de introductie van de festivaltenten lag de grote helling steevast vol met publiek dat op deze manier wilde genieten van de miniconcerten van muzieklegenden. Ik begrijp trouwens wel dat de organisatie gekozen heeft om tenten op te zetten. Bij eerdere edities wilde het namelijk nog wel eens voorkomen dat door vroege regenval een groot deel van het publiek het terrein vroegtijdig verliet. Dat neemt echter niet weg dat hét authentieke ‘Retropop-gevoel’ mede tot stand kwam door de combinatie tussen de hoge bult en de openluchtpodia.

Krezip

Back to the music! Krezip, jemig, wat was dat tof! Een heerlijke band die het festival compleet plat wist te spelen. Immens veel respect voor Jacqueline Govaert die met een ongelooflijke atoombom aan energie in die hoge temperaturen het podium van links naar rechts en van voor tot achter over dartelde, sprong en rende. Alle bekende hits kwamen aan bod, van klassiekers als Sweet Goodbyes tot het nieuwere Make it a Memory. Deze set was dan ook zeker een van mijn hoogtepunten van het festival.

Kriss Kross Amsterdam
Vervolgens werd ik aangenaam verrast door Kris Kross Amsterdam die écht een feestje wisten te bouwen dat ongetwijfeld in de Hello-archieven zal belanden. Zelf omschreef het trio de ambiance daags na het festival als ‘Wat een festival én wat een lekker publiek! Benieuwd of we dit aan overtreffen dit jaar…’, nou beste lezer, dat gaat ontzettend lastig worden.

Daredevils

Het slotakkoord van Hello wordt sinds vijf jaar verzorgd door ‘huisband’ Daredevils. Dé mash-up band van Nederland die je onder andere kunt kennen van hun deelname aan The Voice of Holland. Een verfrissende set met een verfrissende mix tussen eigentijdse hits die vooral het jongere publiek wel kon bekoren en (cult-)klassiekers die eenieder van begin tot eind mee kan brullen. De band had zoals altijd een zeer strakke show, zonder pauzes, een uur lang keihard knallen. Een waardige afsluiter van deze hete Hello-editie. 

Clubtour Daredevils uitverkocht 
Leuk nieuwtje: de Daredevils kondigden aan op 2 december een clubtour in het Atlas Theater te Emmen te spelen, nog geen twee dagen later werd bekend dat alle 850 kaarten verkocht waren.

Volgend jaar Alan Parsons Project? 

Ik kan in ieder geval niet wachten tot het Hello Festival op 8 juni 2024 terugkeert aan de Rietplas in Emmen. Mijn artiestenverlanglijstje puilt uit van geweldige tips, mij mag men altijd raadplegen voor hulp met de toekomstige line-up. Alvast een tipje, of moet ik zeggen voorspelling(?) voor volgend jaar: Alan Parsons Project.

Drentse Acts
Een kleine toevoeging aangaande de Drentse acts, want ook die traden op tijdens het Hello Festival. O.a. Marit Nygard, Lisa Ploeger, Thyrza Postma en Bouke waren aanwezig op het festival. Helaas was er een overlap in de timetable waardoor Daan een keuze moest maken in wat hij ging zien. Hij koos daarbij voor de acts die hij in het sfeerverslag beschreven heeft.