Unsung Heroes: een rijk gevulde muzikale schatkist

Anne Soldaat en Yorick van Norden ontmoeten elkaar in programma vol ‘vergeten liedjes’

Wouter Bessels (tekst en foto's) ,

Allebei zijn ze van het betere popliedje en allebei weten ze er genoeg over te vertellen. Anne Soldaat en Yorick van Norden hebben elkaar gevonden in Unsung Heroes, de voorstelling waarmee ze dit seizoen veertien zaaltjes in het land aandoen om vergeten pophelden te eren.

Het achtste optreden van deze concertreeks vindt plaats op een ijskoude vrijdagavond in De Amer. De twee troubadours, gewapend met een arsenaal aan gitaren, wat percussie, een kofferharmonium en een ritmebox, gebruiken een projector om de verhalen met foto's van de 'unsung heroes' te illusteren. Het trieste relaas van Tim Hardin, Nilsson (Van Norden: 'één van mijn grote muzikale helden'), de mannen van Badfinger en Jackson C. Frank. Liedjesschrijvers en singer-songwriters die nooit aan het grote succes mochten proeven en daarvoor de tol betaalden, maar die wel artistiek hun sporen hebben nagelaten. Daar draait het om in dit twee uur durende muziekcollege, waarin een verrassende songkeuze wordt afgewisseld met boeiende anekdotes.

Meteen vallen Soldaat en Van Norden met de deur in huis, als ze Christine’s Tune van The Flying Burrito Brothers inzetten. De bruggetjes tussen de namen die aan bod komen zijn zeer uitgekiend: van Beach Boy Dennis Wilson naar Hank Williams, van Gram Parsons naar Gene Clark, en van Adrian Borland (The Sound) naar Biff Rose. Dat was iemand die ooit prachtige songs schreef, maar tegenwoordig zich extreem rechts uit op het internet. Hoe raar kan het gaan.

Af en toe proberen beide musici een nieuw liedje uit. Allebei werken ze aan een nieuw album, maar ook putten ze uit hun back catalogue. Soldaats Born to Perform past, gezien het thema, prima in het programma dat handelt over de situatie van een singer-songwriter, terwijl Van Nordens Who Knows, Maybe treffend voorbijkomt tussen Emitt Rhodes en Chris Bell (Big Star).

Zelfs de doorgewinterde popkenner kan zijn vingers aflikken bij de songkeuze. Ook als van The La’s, Nilsson of Nick Drake materiaal wordt gespeeld. Nooit wordt gekozen voor de inkopper - het meest bekende liedje van die bijna vergeten held. Nee, met All I Think About Is You (Nilsson), Timeless Melody (The La’s) en toegift Oh La La (The Faces) verrassen ze op alle punten, ook omdat de songs zo fris, gedegen en met ongelofelijk veel passie worden gespeeld. Daarin harmoniëren beide stemmen vrij natuurlijk en ook hun gitaarspel is, ondanks wat gitaren die regelmatig ontstemmen, tot in de puntjes toe verzorgd.

Met Time Will Show The Wiser (Emitt Rhodes) en Day After Day (Badfinger) komen ze tot de verfijnde hoogtepunten. Tijdloze liedjes die in deze onbevangen setting de kracht van het origineel grotendeels benaderen. Doe het maar eens na. Ze zijn bij Soldaat en Van Norden in de beste handen die je je maar kan voorstellen. Ook mooi: het respect dat beide mannen voor elkaar tonen. Verschillende karakters die op hun eigen manier prachtig vertellen, zingen, musiceren en - bovenal - elkaar aanvullen.

Unsung Heroes staat bol van verrassingen, haalt herinneringen op en doet je verlangen om bijvoorbeeld het complete oeuvre van Tim Hardin, Badfinger of die schitterende plaat van The La’s weer eens uit de kast te trekken en op de draaitafel te leggen.
De voorstelling bevat geen valse sentimenten; er is geen sprake van het geforceerd afstoffen van platen die zich verlegen in een achteraf hoekje van de platenkast bevinden. Integendeel, dit zijn liedjes uit een muzikale schatkist die zo in een tijdcapsule gestopt kunnen worden, om ze daar over 50 jaar uit te halen en te concluderen dat ze net zoveel impact hebben gehad als ‘de bekende namen’.
Wie zei ook alweer dat onbekend onbemind maakt?

 

Check de onderstaande Spotify-playlist met de in het programma gespeelde liedjes, in hun oorspronkelijke vorm/versie.