Parkpop 2017: Joanne Shaw Taylor is generiek en goed
Dertien in een dozijnact met kwaliteit
Joanne Shaw Taylor had zichzelf al aangekondigd voordat Parkpop de eerste namen überhaupt naar buiten had gebracht. De Britse bluesartieste kwam met een volledige band naar het Zuiderpark om het publiek een vakkundig lesje blues te geven. Echt boeien doet de show niet, maar aan kwaliteit geen gebrek. De zangeres begint elk nummer met een blueslickje en breit er op het eind een ellelange solo aan vast. Ook de band die mee is met de zangeres mist geen noot, met name bassist Luigi Casanova baart opzien, niet alleen om zijn nagenoeg foutloze set maar ook door zijn eindeloos ogende dreadlocks. Een optreden dat niet blijft hangen maar wel vermaakt.
Het moment:
Na de aankondiging van ieders favoriete rokerslong René Bom klinkt er muziek. Een blik op het podium verraadt dat er helemaal nog geen muzikanten aanwezig zijn die deze muziek zouden kunnen produceren. Het bandje met muziek wordt abrupt afgekapt als de band daadwerkelijk opkomt. Een verrassend en opmerkelijk begin.