De muziek stopt, de MC spring op het podium en kondigt het voorprogramma Emelia Amankwah aan. Vooraf hadden wij gezocht op Spotify, maar daar konden we Emelia niet vinden. Maakt Emelia ook afrobeats? R&B? Nee, Emelia belichaamt hiphop, en hoe! In blauwe fatigues stuitert de rapper het podium op en zweept het publiek op. Dat stuiteren gebeurd met zoveel verve dat we haast denken dat er een nieuw soort sneakers verkrijgbaar is. Emelia levert haar rhymes prima af met een aanstekelijk vrolijk enthousiasme. Geen ‘bad girl with an attitude’, maar ‘a happy girl with latitude’. En dan, poef, na twee nummers, is Emelia al klaar. Waarom zo kort? Het blijft een raadsel.
Gelukkig pakt DJ Black Nola de beat op waar Emelia hem liet vallen. Het tempo van haar beats gaat lekker omhoog, warmt ons op voor Mariseya. Iets meer dub in die beat, meer polyritmisch: we naderen afrobeat domein. Plots zien we danseressen staan op verhogingen, links en rechts van het podium; doodstil, zelfs geen knipperende wimper. De zaal valt net zo stil als Mariseya het podium optreedt.
De karakteristieke zaal van Musicon is paars verlicht. De warme gloed wordt gelardeerd door rustig draaiend blauwe spots. Dj Black Nola draait warme beats, langzaam maar vet. De atmosfeer sluit naadloos aan op de vibe van de redelijk gevulde zaal. Mensen relaxen rond tafels en aan de bar. Ondanks de relaxte sfeer hangt er vooral anticipatie in de lucht voor hetgeen waarvoor we zijn gekomen, de lancering van de eerste EP van Mariseya!
Emelia Amankwah
Oscar beelden
De azuurblauwe oogschaduw, vol aangebracht, verbindt Mariseya's uiterlijk met de achtergronddanseressen wiens ogen gelijk zijn beschaduwd. Het diepblauwe contrasteert prachtig bij Mariseya's zwarte, uitwaaierende haar en de donkerbruine jurk, die eenzelfde glans kent. Zwevende geluiden van een algaita klinken, een kenmerkend West-Afrikaans geluid; de eerste geluiden van de nieuwe single ‘Connecta’. Het nummer drijft op een aanstekelijke afrobeat, licht neigend naar R&B. Hoewel de clip van ‘Connecta’ authentieke vibes heeft van clips uit West-Afrikaanse landen, doet dat beeld en geluid geen recht aan wat Mariseya live brengt. De dansers en Mariseya doen op het verder kale podium meer voor het nummer dan een clip kan doen. Het is geen spektakel, juist niet: het is puurder, volgt de diepere intenties van de wens tot verbinding en brengt dat over het voetlicht.
Maar dan, Mariseya gaat ook na twee nummers het podium af! Wordt dit de standaard? Haar danseressen blijven wel staan. En dan is ze er alweer, in een nieuw outfit! Een goud glitterende, korte jurk en weer naaldhakken om hoogtevrees van te krijgen. Ook haar danseressen dragen zulke hoge hakken. Wij zijn al blij als we de dansvloer aankunnen op een paar cowboylaarzen. Dit is next level... and beyond. De aandacht voor kleding en uiterlijk is in scherp contrast met de, quasi, nonchalance van gitaarbandjes. De laatste keer dat we dit meemaakten stonden we bij Sky Feliz, ook een frontvrouw van fashion and passion.
Nu gaat iedereen het podium af. Een lange man met cornrows en hele hoge zilveren haklaarzen, plus een outfit die aan Aladin in zwart-wit doet denken, komt het podium op met een bezem?! En dat is ook wat hij doet, bezemen; ritmisch en balletachtig. Maar toch, bezemen. Dit is iets dat waarschijnlijk beter gewaardeerd wordt als je er niet letterlijk met je neus op staat, maar het van grotere afstand ziet. Gelukkig is het podium snel genoeg schoon voor Mariseya om weer te verschijnen, zonder danseressen, met twee krukken en een gitarist gekleed in stijlvol zwartpak zonder mouwen. Samen brengen ze ‘Otoolege’ ten gehore, Mariseya’s eerste single. Deze uitgeklede versie is een ballad die het publiek betovert. Wat ons betreft had de zang zonder galm gekund, om het intiemer te maken. Maar dat is de kniesoor in ons. Na de laatste noot volgt een seconde stilte waarin het publiek nog in trance verkeerd. En dan, een daverend applaus. “Wat een stem zeg!”, klinkt het uit het publiek. Mariseya wordt er oprecht verlegen van.
Belofte
Nog een keer verlaat Mariseya het podium en daar is die lange danser weer. Weer op die ongelooflijk hoge hakken, ditmaal zonder bezem. Het gespierde bovenlichaam ontbloot en verder gekleed in een intrigerend wapperend gewaad dat het midden houdt tussen een broek en een rok. Het laat zich moeilijk in tekst vatten welke indrukwekkende en ritmische bewegingen volgen, maar wederom bekruipt ons het gevoel dat zijn sierlijke opvoering op grotere afstand gezien moet worden om het goed te waarderen.
Waarmee we niet zeggen dat deze performance uit de toon valt. Integendeel, het versterkt de geslaagde wens van Mariseya om meer te zijn dan een vertolker van liedjes; ze is een brenger van gevoel en staat daarmee stevig in haar West-Afrikaanse wortels. De show om de liedjes van Mariseya is niet zozeer extra vertier, zoals bij een show van Dua Lipa. Mariseya neemt je mee in een wereld waar dans, kleding en het sentiment van de liedjes precies op de juiste manier wordt overgebracht op het publiek. Niet rationeel, maar alsof de wind je iets influistert. Zeker, het is rudimentair hier in Musicon en met de beperkte middelen van een beginnend artiest. Het is dan ook een belofte die we hier zien, een belofte die naar meer doet verlangen!
Lees hier onze recensie van ‘Connnecta’
Lees hier een eerder profiel dat wij van haar maakten
Luister hier de EP Journey Of Adjoa