Saul van Stapele interviewde Eminem, Snoop Dogg, Jay Z en nog zo ongeveer elke andere rapper die nu bij jou in je hoofd opkomt. De journalist, onder meer werkzaam voor de kunstredactie van NRC, won in 2013 de Pop Media Prijs, schreef boeken over hiphop- en gangcultuur in Nederland en zit ook nog eens in de raad van bestuur bij PAARD. Daarnaast organiseert Saul al zo'n 15 jaar evenementen met Team Beats, zo is het hiphopcongres ADE Beats op ADE een van de evenementen waar Van Stapele aan meewerkt. Allemaal razend interessant natuurlijk, maar eigenlijk willen we nog het liefst weten waarom Saul vroeger zo graag zijn hond uitliet en wat er in die grote tas zat die in zijn locker op de middelbare school zat.

Wat is je volledige naam?
Mijn geboortenaam is Ezau van Stapele, maar dat weet niemand. Sinds mijn vierde heet ik al Saul, dat is mijn roepnaam geworden en daar schrijf ik ook onder. Die andere naam ken ik eigenlijk alleen nog omdat het af en toe op een officiële envelop staat.

Wat is je geboortedatum en waar ben je geboren?
29 augustus 1974 ben ik samen met mijn tweelingzus geboren in Rotterdam. We waren twee maanden te vroeg en mijn moeder was in Rotterdam aan het werk toen we kwamen, daarom ben ik daar geboren. Ik ben wel in Den Haag opgegroeid en heb daar altijd gewoond.

Heb je huisdieren?
Nee, ik heb twee kleine kindjes, daar gaat mijn aandacht voorlopig naar uit. Zij willen overigens wel huisdieren, en gelijk ook meer dan één.

Toen ik jonger was had ik wel een hond, toen waren ze op veel plekken ook minder streng en kon je hond nog mee naar een café of shop. Ik ging veel naar coffeeshops dus mijn hond vond het ook altijd leuk om met mij mee te gaan. Dan zei ik tegen mijn ouders dat ik de hond wel uit zou laten en dan bleef ik vier uur weg. Mijn ouders dachten dat ik hele wandelingen aan het maken was, maar eigenlijk lag hij drieënhalf uur op de grond en werd hij helemaal kapotgeknuffeld door al die blije bezoekers daar. 

Doe je aan sport?
Nee. Ik vind het wel leuk om te wandelen, dat moet ik nog wat vaker doen. Ik woon dicht bij het bos en soms loop ik van mijn huis naar de markt. Het is goed voor me, want ik zit veel als ik schrijf of lees. Verder doe ik soms aan fitness en speel ik FIFA.

Wat is je beste gewoonte?
Ik vind het tof om andere mensen te zien shinen. Ik kan heel erg genieten van iemand anders talent, daarom ben ik gaan doen wat ik doe. Ik krijg vaak van mensen die ik geïnterviewd heb terug dat zij zich heel erg gezien voelen. Het probleem met creatieve mensen is dat ze niet altijd naar buiten toe communiceren dat ze goed zijn in wat ze doen. Ik zou dat van mijzelf ook niet heel goed kunnen, maar ik kan het wel voor anderen. 

Wat is je slechtste gewoonte?
Ik zou nog wat meer outgoing willen zijn. Voor mijn werk ben ik dat wel, maar dan is het al gauw een werkverplichting, dan ga je eerder thuis chillen op momenten dat je niets hebt. Er is een aantal mensen die ik heel erg zie zitten en die ik maar heel soms zie. Dat is wel goed, je kunt niet alles tegelijk, maar daarin zou ik wel wat proactiever willen zijn.

Voor welke actie schaam je je het meest?
In mijn puberteit was ik best wel een vandaal. In die tijd jatte ik automerkjes, ik had op een gegeven moment een hele Albert Heijn-zak vol met volkswagentekens in mijn kluisje op school. Ook was er een buurman met een heel mooie witte balk op zijn huis, ik had een heel mooie zwarte stift waarmee ik mijn naam op die balk kon zetten. De volgende ochtend stond hij op een trapje die balk te boenen en dezelfde avond zette ik mijn tag weer. Allemaal rotstreken. Nu snap ik wel waar dat vandaan komt en heb ik er meer begrip voor. Wat ik doe als mijn eigen kinderen kattenkwaad uit gaan halen? Ik zal de grens aangeven en zeggen dat ze bepaalde dingen niet mogen doen. Maar het zou hypocriet zijn om te doen alsof je er geen begrip voor op kunt brengen.

Wat laat je het liefst bezorgen?
Te veel. Ik werk thuis, ik heb mijn gezin thuis en ik ontspan me thuis, als je dan ook nog alles thuis laat bezorgen, kom je de deur niet uit. Met corona begon ik met het laten bezorgen van spullen en ik merkte dat het superrelaxed is om niet de hele tijd de deur uit te moeten. Ik heb niet een specifieke voorkeur voor dingen die bezorgd moeten worden. Als ik iets heb besteld, wil ik het blijkbaar hebben.

© Stephan Kaffa

Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
Dat verschilt een beetje per dag. Meestal vraag ik mijn kinderen of ze hun tanden gaan poetsen. Je bent toch de hele dag met ze bezig. Je moet ze aankleden en zorgen dat ze de dingen gaan doen die moeten gebeuren. Tegen de tijd dat je zelf aan je dag gaat beginnen heb je er al een halve dag aan energie opzitten, maar het is ook wel lekker dat je over veel dingen niet hoeft na te denken. 

Wat is je favoriete plek in Den Haag?
Ik heb niet een specifieke favoriete plek. Dat lijkt me ook wel lastig, ik ben 49 en woon hier al mijn hele leven, dus ik heb verschillende plekken en fases gehad. Ik kom bijvoorbeeld graag op de Haagse Markt, de energie daar ga je ook niet snel vinden op een andere plek in de stad. PAARD vind ik obviously ook fijn, je kan je hele leven daar komen. Ik kwam daar als kind en zag mijn eerste concerten daar. Het is tof om zo'n centraal punt te hebben. Verder hou ik ook van het Haagse Bos en Chinatown. Oh, en Schipperskwartier, het Vergeten Dorp, bij het Rijswijkseplein daar. Ik heb daar veel tijd rondgebracht, onder andere voor mijn langdurige onderzoek naar de Haagse Crips. Dat zijn gewoon wat portieken en een speeltuintje met een wipkip erop maar het zijn de toffe ervaringen en gesprekken die ik er heb gehad die het een dierbare plek voor me maken. Den Haag gaat van super sjiek naar plekken als het Vergeten Dorp. Dat heb ik meer in Den Haag, bij andere steden heb ik een duidelijker beeld van wat het is. In Den Haag kan je twintig meter lopen en een heel andere vibe hebben, dat maakt het voor mij een heel fijne levendige stad.

Wat zou je willen veranderen in Den Haag?
Sowieso zou ik Den Haag meer bluf gunnen. Hagenezen denken dat ze bluf hebben omdat ze een grote muil hebben, maar dat is niet hetzelfde. Bluf betekent dat jij zo trots bent op iets dat jij hebt gedaan, dat je er gewoon vanuit gaat dat het landelijk nieuws is. Er is bijna niemand in Den Haag bezig met landelijk op de radar te komen. Er staat twintig keer per maand een verslaggever in Paradiso, waarom gebeurt dat niet even vaak in Den Haag? Waarom staat een festival hier niet op hetzelfde level als een vergelijkbaar festival in een andere stad. Een van de redenen is dat de media op een andere plek geconcentreerd zijn, maar daar kan je niets aan veranderen. Je kan wel wat veranderen aan hoe wij zelf staan in wat we maken. Wilde Westen Records heeft er bijvoorbeeld ook vijftien jaar over gedaan voor ze zo groot werden als dat ze nu zijn, maar zij claimden het wel. In Den Haag claimen mensen te weinig, behalve de Earring, dat kennen we al. Er zijn zo veel plekken waar dingen gebeuren, wees er trots op!

Wat is je stamkroeg?
Ik heb nu geen stamkroeg, maar PAARD is wel een mooi centraal punt om met mensen af te spreken. Vroeger kwam ik veel in coffeeshops als Meneer Jansen en Netsotov. Daar kwamen veel verschillende mensen. Ik kende bijvoorbeeld alle cultuurmensen uit de shop. Dat was altijd wel gezellig. Tegenwoordig is alle gezelligheid wel vakkundig uit de coffeeshops gesloopt.

Wat is het beste Haagse initiatief?
Ik vind de autoluwe binnenstad een stap in de goede richting. Zeker nu ik kinderen heb valt het me op dat zodra ik mijn huis uit ga, ik rekening moet houden met auto's. Kleine kinderen zouden eigenlijk hun wereld moeten ontdekken, maar we hebben zo veel ruimte afgestaan aan auto's dat we alleen nog maar daarop moeten letten. Wat mij betreft moet je goed kunnen fietsen door het hele centrum, desnoods bouwen ze een fietsersviaduct, maar de auto's mogen ze lekker ergens achter het Malieveld parkeren.

Wat is voor jou de Haagse act van het moment?
Mula B heeft een toffe plaat gemaakt en ik vind het dope dat hij daar ook andere mensen mee bereikt. Ik vind het tof dat hij een artistieke ontwikkeling doormaakt. Ik vind Kingsize ook kicken, ik kijk nog wel uit naar waar hij mee gaat komen. Laatst had Benito mij ook wat dingen laten horen, hij is ook met gekke dingen bezig. Ik vind hem een toffe artiest met een eigen benadering. Ook vind ik Sabri heel cool, die heeft internationale potentie. Vinnie is keihard en ik ben ook fan van hoe De Schuurman de bubbling-legacy als nieuwe generatie oppakt. Maar eigenlijk is mijn favoriete Haagse artiest een ratje van zeventien dat niemand nog kent en iedereen de tyfus in rapt. Als dat ratje dit leest moet hij me even mailen.

Wat vind je overschat in de Haagse scene?
Van die aandacht voor rockbandjes uit de jaren zestig word ik een beetje verdrietig. Hiermee wil ik niet zeggen dat het niet gebeurd is, of dat het niet geweldig is, maar het is iets dat ik ook al mijn hele leven hoor. Dat houdt een beschimmeld imago in stand. Het zelfde geldt voor dat gezeik dat North Sea Jazz vroeger in Den Haag was, dat is ooit geweest en nu niet meer. Er gebeurt tegenwoordig zo veel, ook op internationaal gebied, zowel voor als achter de schermen. Dan hoef ik die oude dingen niet nog een keer te horen. De focus op bandjes is overigens sowieso te groot. Bandjes zijn niet de spil van het culturele universum, dat zijn ze heel heel heel lang wel geweest, maar nu niet meer. Daar moeten we ons bij neerleggen en de aandacht een beetje verschuiven. 

Wat vind je onderschat in de Haagse scene?
De diversiteit, de veelzijdigheid. In het algemeen wordt over diversiteit gepraat als een soort moetje. Dat komt voor een deel ook omdat dat zo was voor subsidies en dergelijke, maar er is zo veel tofs gaande op dat gebied. Ik vind F1rstman een geweldig verhaal. Hoe hij opgekomen is in de Schilderswijk, bij zijn broer op het podium kwam te staan en nu in India gekke clips aan het schieten is, vind ik heel tof. De rol van Den Haag in bubbling dat zo veel invloed heeft gehad op Amerikaanse elektronische muziek, tot Beyoncé en Rihanna aan toe, dat is cultureel erfgoed. Dit komt voort uit scenes en culturele groepen waar door cultuurinstellingen, de gemeente en de stad zelf geen aandacht aan wordt besteed. De kracht van Den Haag is nog helemaal niet volledig benut, juist omdat deze scenes niet worden bereikt.

© Stephan Kaffa

Met wie zou je een dag willen ruilen?
Snoop Dogg en dan specifiek in de eerste twee jaar, bij Death Row Records. Hij is een heel relaxte, laid back gast en tegelijkertijd is het behoorlijk krankzinnig wat er in die tijd gebeurde. Ik heb hem in die tijd, eind 1996, voor het eerst gesproken. Ik had geen interviewaanvraag en was nog student journalistiek. Snoop kwam optreden in Utrecht daar ben ik toen naar toe gegaan. Hij had eerder al wat interviews afgezegd bij en een hoop oudere collega's hadden weinig geduld met hem, toen hij op zich liet wachten gingen zij allemaal naar het concert van Blackstreet, maar ik bleef bluffen dat ik van het Nederlandse Vibe Magazine was, die bestonden nog niet, en dat ik een afspraak had en dat het stuk morgen naar de drukker moest, allemaal leugens natuurlijk.

Uiteindelijk kwam ik op zijn kamer terecht waar hij was met al zijn entourage, die kende ik ook allemaal van zijn album. In die periode luisterde ik alleen maar gangsterrap en ik was behoorlijk geobsedeerd met hem. Ik heb heel veel dingen met hem kunnen bespreken. Zo hebben we het gehad over Tupac die net was vermoord. Ook was hij een beetje boos op Dr. Dre die kort daarvoor vertrok bij Death Row. Het was net alsof je in een skit zat op een album van hem. We zaten echt als liefhebbers met elkaar te praten, over onze gemeenschappelijke liefde voor disstracks bijvoorbeeld en dat we Ice Cube allebei de beste dissrapper ooit vonden. Daarnaast weet ik ook dat hij nog erg nerveus was voor zijn optreden. Hij had nog niet in Nederland opgetreden en hij leek ook niet gewend aan hoe sterk de wiet hier was. 

Toen ik in de trein naar huis zat, met allemaal andere mensen die net naar dat concert waren geweest, ging een mattie van mij opscheppen dat ik Snoop Dogg net had gesproken. Niemand geloofde dat natuurlijk, maar ik had een cassetebandje en een recorder mee, dus ik heb dat interview toen integraal afgespeeld in de trein voor heel de coupé. Ik hoopte wel dat ik niet het cassetebandje zou slopen, want dan was ik het hele interview kwijt.

Waar kun je ’s nachts van wakker Liggen?
Het feit dat een heleboel mensen stemmen op partijen die hun belangen helemaal niet vertegenwoordigen. Enkel omdat ze domme zondebokverhaaltjes geloven. Terwijl alles wat van waarde is aan de hoogste bieder wordt verkocht aan een stelletje tyfusinvesteerders uit verweggistan. Dan kijk ik ook naar mijn eigen beroepsgroep, ik vind de journalistiek falen op dit gebied. Los van dat fake news etcetera allemaal heel lastig zijn, is de journalistiek niet bezig met wat belangrijk is. We hebben verkiezingen gehad midden in coronatijd die niet gingen over corona. We vonden het belangrijker om te discussieren over of mevrouw Kaag wel of geen hoofddoek droeg op dienstreis naar Jordanië. Laat haar een fucking hoofddoekje dragen en ga het hebben over wat we moeten doen voor de mensen hier. Hetzelfde geldt voor de oorlog in Israël er is geen ruimte voor een inhoudelijk gesprek omdat alles al zo gepolariseerd is. In al die jaren van debatten op televisie is nog nooit iemand een centimeter naar elkaar opgeschoven, iedereen doet zijn verhaal en daar blijft het bij. 

Nu zie je met de winst van Wilders dat dit het gevolg is van jarenlang wegblijven bij wat er toe doet. Er is hem de hele verkiezing niets gevraagd, hij heeft niets laten doorrekenen, het is allemaal troep. Maar iedereen heeft nu iets van: laat hem het maar doen, anders heeft hij straks tachtig zetels. Het is ook niet iets nieuws, toen ik twaalf was, woonde ik bij Janmaat in de straat, toen was dit sentiment er ook al. Skinheads, nazi's, ze zijn er altijd al geweest, het zijn niet plotseling allemaal bezorgde burgers. Als je vindt dat er in dit land eerste- en tweederangsburgers zijn, gebaseerd op willekeurige lulkoek als afkomst, dan ben je gewoon een racist. Als wij te schijterig zijn om dat zo te noemen, geef je alle ruimte aan de racisten. 

Welk nummer mag er gedraaid worden op je uitvaart?
'Serial Killa' van Snoop Dogg en dan moet iedereen een cripwalk doen.

Waar luister je de laatste dagen veel naar?
Ik zit veel in de catalogus van Griselda Records. Mannen als Stove God Cooks, Mach Hommy en Rome Streetz zijn creatieve top-MC's die veel en veel meer aandacht verdienen. Hun stijl is fris maar ook retro, dat vind ik lekker. Little Simz, een van de beste rappers van haar generatie, heeft net een harde EP gedropt. En ik kan niet wachten op het nieuwe album van ScHoolboy Q.

Wat is je grootste guilty pleasure?
Die heb ik niet. Als ik dit popjournalistiek zou moeten bekijken, vind ik guilty pleasure ook een belachelijke term. Als je iets leuk vindt, vind je het toch leuk. Als je dan toch kijkt naar dingen waar mensen misschien niet zouden denken dat ik het tof zou vinden, kan ik wel wat noemen. Ik moest vroeger weleens een jaarlijstje aanleveren, voor OOR bijvoorbeeld. Dan stond Randy Newman daar weleens in. Ik kreeg toen best vaak te horen dat er gasten op zoek waren naar nieuwe hiphop die dan Randy Newman gingen checken. Ook deed ik ooit verslag op North Sea Jazz en daar is heel veel gaande. Veel nieuwe namen, cutting edge dingen, maar Sting heeft mij daar het meest geraakt. Dat vond ik grappig want ik had er al drie dagen opzitten en ik ging toch ook maar even naar Sting toe, ondanks dat hij niet de meest urgente artiest out there was. Toch werd ik opgetild tijdens die show, ik was verbonden met iedereen in de zaal. Het sprak tot mij, dat vond ik mooi. Maar dat vond ik niet guilty.

© Stephan Kaffa

Hoeveel tattoos en/of piercings heb je?
Niks.

Wat is de eerste plaat die je ooit kocht of kreeg?
De eerste plaat die ik kocht was volgens mij Now This Is Music, een verzamelaar met onder andere Queen, Wham!, Boy George en andere muziek uit dat moment in de tijd. De eerste plaat die ik van anderen kreeg was Dirty Mind van Prince. Dat is misschien wel de meest rauwe Prince die er was. Hij zit op dat album bijvoorbeeld op zijn zus te kankeren, ik heb ook zussen en vond dat dan mooi. Dan zette ik hem hard zodat zij het ook konden horen. Ik had ook Paid In Full van Eric B. and Rakim, maar ik dacht toen nog dat je moest scratchen met hiphopplaten. Ik heb die best wel klassieke hiphopplaat, best snel kapotgescratcht. 

Welke band moet voor altijd zwijgen?
Van mij hoeft niemand te zwijgen. Er is vast wel iets dat ik niet trek, maar ik kan zo snel niets verzinnen. Misschien kijk ik met te veel sympathie naar makers. Als jij iets maakt, ook al vind ik het niet tof, heb ik daar respect voor. Mensen die eindeloos platte aftreksels maken van dingen die ooit gelukt zijn, mogen daar van mij mee stoppen. Helaas is dat nou eenmaal het stelsel waarin we leven, als het geld oplevert is het goed. We besteden teveel aandacht aan dingen die succesvol zijn, de microfoon mag ook wel eens bij iemand anders gehouden worden. 

Wat is je voornaamste bron van inspiratie?
Mijn inmiddels overleden pleegmoeder, Lida. Zij heeft mij voor een belangrijk deel opgevoed en veel gestimuleerd mijzelf te ontwikkelen. Ze vond het interessant wat ik leuk vond, maar ik moest het haar ook uitleggen en dat is uiteindelijk wat ik nu nog steeds doe.

Verwacht je over tien jaar nog in Den Haag te wonen?
Sowieso. Als ik in Nederland woon in elk geval wel. Je moet altijd de optie open laten, voor als het echt geld gaat regenen, maar tot die tijd.

De doorgeefvraag van Raoul Hoekman: Hoe gaat het nou echt?
Dat gaat je geen moer aan, ik ken je niet eens, haha.

Wat zou je aan de volgende gast willen vragen?
Wat aan jouw karakter is typisch Haags en bestaat er zoiets als een Haagse identiteit? Zo ja, wat is dat dan?