Tenzij je de afgelopen jaren onder een steen hebt geleefd, zal je de excentrieke Kate Oram ongetwijfeld kennen. De jonge artieste verzamelt bands op haar portfolio alsof het Pokémonkaarten zijn. Deze zomer is ze dan ook op menig Haags festival te vinden met COCO COCAINE, Chattermag en The Etters. Maar wist je bijvoorbeeld ook al dat ze aan een film werkt, graag kleding ontwerpt en een dubieuze geschiedenis met hamsters heeft? We ontmoeten Kate in de kapel van haar werkplek Popradar. Met orkestmuziek op de achtergrond komen we alles te weten over deze Haags getogen punkrocker.

Wat is je volledige naam?
Kate Oram. Mijn achternaam is Brits, ik ben half Engels.

Wat is je geboortedatum en geboorteplaats?
10 juni 2004 in Amsterdam. Ik ben op mijn tweede naar Den Haag verhuisd.

Heb je huisdieren?
Nee, maar ik had wel een hamster, Rosalinda. Ze was ooit gevallen en kwam toen met haar pootje vast te zitten. Een hele dag bungelde ze daar in haar kooi, ze beet bijna haar eigen poot eraf om los te komen. Ik heb haar op tijd gered, maar de infectie werd toch zo erg dat ze overleed toen ik op vakantie was en ze in het hamsterhotel logeerde− ja, dat is echt een ding. Later had ik nog een hamster, Tony. Die is vier jaar geworden, maar toen ik een week niet goed oplette, lag hij ineens dood in zijn kooi.

Wat doe je aan sport?
Nu eigenlijk niks. Ik heb tot mijn twaalfde op klassiek ballet gezeten, ik heb zelfs op spitzen gedanst! Maar uiteindelijk vond ik het toch niks. Ik kwam in de puberteit en de rest van de groep nog niet, dat clashte heel erg. Daarna heb ik nog een half jaar een soort van geturnd. Nu fiets ik elke dag naar Popradar: twintig minuten heen en twintig minuten terug.

Wat is je beste gewoonte?
Ik kan dingen heel positief zien. Niet altijd hoor, soms vind ik ook alles kut. Maar over het algemeen ben ik heel positief en aardig voor andere mensen.

Wat is je slechtste gewoonte?
Ik kan heel streng voor mezelf zijn, dan wil ik van alles tegelijkertijd. En ik pieker teveel, maar dat is misschien een antwoord dat de meeste mensen geven. Waar ik dan over pieker? Alles! Het leven, mensen, connecties, dingen die er gebeuren, drama, teveel doen, het gevoel hebben dat iedereen teveel van je verwacht... Het leven is soms gewoon teveel, maar dan ga je alsnog door omdat je weet dat het uiteindelijk helemaal goed gaat komen.

Voor welke acties schaam je je het meest?
Laatst was ik in Nieuwegein een appelcarré aan het kopen voor mijn opa bij de bakker bij hen in de buurt. Toen ik moest betalen, vroeg de vrouw achter de toonbank of ik er nog een ‘stuiver’ bij had. Toen ik vroeg wat een stuiver was, schrok ze en lag de klant achter mij helemaal krom van het lachen. Ik voelde me echt heel dom. Maar ja, nu weet ik wel wat een stuiver is.

Wat laat je het liefst bezorgen?
De laatste tijd laat ik heel veel bezorgen van muziekwinkel Thomann, ik koop veel synthesizers. Laatst nog heb ik de Korg MS-20 en allemaal kleine Volca drumcomputers gekocht. Het is gewoon zó makkelijk dat je iets kunt kopen en het de volgende dag voor de deur staat!

Eten laat ik eigenlijk nooit bezorgen. Fast food vind ik vaak te machtig, ik houd meer van ‘neutraal’ voedsel. Er gebeurt al zoveel in m’n hoofd dat ik het eten lekker simpel wil houden. Zo zou ik zo een hele bak rijst kunnen eten.

Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
Ik slaap in een hoogslaper, dus het eerste wat ik zie is het plafond. Mijn wekker ligt meestal beneden, dus dan ga ik half-slapend naar beneden om hem uit te zetten. Daarna denk ik ‘Let’s go!’, ga ik meteen lekker plassen en steek ik mijn computerstopcontact weer terug in de muur. Ik pak thee met melk en twee stukjes toast met whatever er in de koelkast ligt. Dat eet ik achter de computer terwijl ik ga editen of YouTuben. ’s Ochtends begin ik altijd actief met een halfuur echt iets doen, dat vind ik lekker.

Wat is je favoriete plek in Den Haag?
Ik heb op mijn hand het woord ‘POOT’ geschreven, want er zijn zoveel verschillende bosjes in Den Haag en dit moest ik onthouden. In de Bosjes van Poot heb je in het midden een heuvel, een oude bunker. Ik zat daar tijdens de middelbare school graag met vrienden. Je kunt er lekker over alle huisjes heen kijken. In mijn vriendengroep noemen we de top altijd ‘zwart zand’, omdat er vroeger altijd zwart zand lag doordat mensen er vuurtjes gingen stoken. Het is ons geheime plekje.

Wat zou je willen veranderen in Den Haag?
Ik heb nog niet alles in Den Haag ontdekt, dus ik weet ook niet zo goed wat ik zou veranderen. Misschien nog meer ruimte voor creativiteit, want daar is er nooit genoeg van.

Wat is je stamkroeg?
Ik drink niet, dus ik heb niet echt een plek waar ik ga zitten ‘stammen.’ Laatst ben ik wel bij Kafee de Klarist geweest om een scène voor mijn film op te nemen. Dat vind ik een hele coole plek met lieve eigenaren. In Musicon kom ik ook graag, daar heb ik stage gelopen en de sfeer is daar heel leuk. Popradar is ook een gezellig café. Dat zijn mijn drie favoriete ‘kroegen’, maar het is dus niet zo dat ik daar graag ga zitten drinken met mijn friends.

Wat is het beste Haagse initiatief?
Popradar, mag ik dat zeggen? I love Popradar! Wat Music Support kan bieden, wat Tijs allemaal doet… En het is ook gewoon een heel leuk podium. Maar Ready2Play vind ik ook heel behulpzaam. Ze bieden een mooi begin voor jonge muzikanten, ik ben er zelf ook begonnen. Ook YourStage Urban en Girls in Woods vind ik heel leuk. Dat laatste is een theatergroep geleid door twee vrouwelijke regisseurs. Ik heb daar veel over mijzelf ontdekt en bijzondere dingen meegemaakt.

Wat is voor jou de Haagse act van het moment?
Ik vind The Klittens heel leuk, al zijn die gedeeltelijk ook Amsterdams. Yaël is ook een goede vriendin van me. Røyking vind ik ook heel leuk. Heel toevallig had Emma in haar Ohjajoh?! COCO COCAINE genoemd. I don´t wanna return the favor, maar ik houd ook gewoon erg van Røyking. Ik kan op elk nummer dansen en ik ga ook altijd helemaal los als ze live spelen. Ik houd van punk, lekker snel, lekker dansen.

Wat vind je overschat in de Haagse scene?
Ik wil niet gemeen zijn. In alles wat ik niet leuk vind zit ook wel weer 10% wat ik wel leuk vind.

Wat vind je onderschat in de Haagse scene?
Hoe goed je in Den Haag kunt beginnen als jonge muzikant. Er zijn zoveel opstartmogelijkheden met Ready2Play en Musicon enzo. Daarnaast hebben zoveel andere muziekscholen bandcoaching tegenwoordig, dat is zo nice.

Met wie zou je een dag willen ruilen?
Misschien de koning. Ik wil wel eens kijken hoe het is om een koning te zijn en om ´Hallo, ik ben de koning´ te kunnen zeggen. En dat je dan met ‘u’ en ‘majesteit’ wordt aangesproken en een lintje moet doorknippen hier en daar.

Waar kan je ’s nachts van wakker liggen?
Menstruatiepijn.

Welk nummer mag er gedraaid worden op je begrafenis?
‘Utopia’ van Goldfrapp. Het is een heel zwevend liedje, alsof iedereen ziet hoe ik uit mijn kist opstijg. Dan moeten er ook dansers bij zijn in van die zwarte linnen doeken. Iedereen staat erbij met een kaarsje. Daarna gaan ze langzaam weg en lig ik daar alleen in de grond.

Waar luister je de laatste dagen veel naar?
Heel veel verschillende genres, maar als ik iets moet kiezen: Billy Nomates. Ik kan al haar nummers meezingen. Ik kan me erg vinden in haar teksten, daar krijg ik heel veel inspiratie van. Zelf zou ik later ook wel wat vaker rap-achtig willen zingen. Mijn laatste solorelease, ‘CHUG IT BACK’ is ook een beetje geïnspireerd op Kae Tempest, Sleaford Mods en Billy Nomates. Een beetje praatachtig Brits, een beetje garage, een beetje lo-fi… Ik vind het mooi hoe zij van het leven een tekst maken.

Ik luister ook veel naar nieuwe muziek die ik via Spotify ontdek of waar mijn vader mee aan komt zetten. Hij houdt erg van muziek. Hij is echt super supportive en heeft ‘CHUG IT BACK’ al honderd keer geluisterd I love him.

Wat is je grootste guilty pleasure?
Ik ben niet guilty, maar dit is wel een pleasure. Ik houd nog steeds erg van de nummers van K3 uit 2003, 2004 en 2005. Die zijn echt héél goed. Vroeger ging het niet alleen om zingen voor de ‘kindjes.’ Toen wilden ze een soort Spice Girls zijn. Van de soundtrack van Het Huis Anubis kan ik ook alles meezingen.

Hoeveel tattoos en of piercings heb je?
Ik heb vier gaatjes in mijn oren en een septum. Voorlopig doe ik nog geen tatoeages op mijn lichaam, maar ik teken ze zelf met hennastift. Dan kun je elke week iets anders doen. Als ik ga optreden teken ik wat ogen hier, wat vierkanten daar… Ik vind de look van getatoeëerde armen heel cool, maar ik weet nog niet zeker wat ik wil en ik wil er wel echt blij mee zijn. Iets met betekenis in plaats van een random cowboy kikker op een skateboard.

Wat is de eerste plaat die je ooit kocht of kreeg?
Ik weet niet of ik ooit een plaat heb gekocht, ik ben van de Spotifygeneratie. Of toch: de eerste plaat die ik ooit heb gekocht is mijn eigen plaat van COCO COCAINE. Mijn vader heeft wel heel veel platen. Ik weet nog dat ik met hem en mijn broertje naast de platenspeler zat en toen heeft hij ons David Bowie en Queen voor het eerst laten horen.

Welke band of act moet voor altijd zwijgen?
Wat een heftige vraag. Ik heb geen specifieke band, maar als je onaardig bent en geen interesse toont in andere bands vind ik dat je mag zwijgen. Bijvoorbeeld als je samen met een andere band optreedt en die andere band niet gaat supporten. Dat is mij wel eens gebeurd.

Wat is je voornaamste bron van inspiratie?
Heel cliché, maar: het leven en buiten zijn. Ik ben constant alert en rond aan het kijken om inspiratie op te doen. Ik wil altijd alle details weten van wat ik zie. De geuren, de kleuren, het gevoel… Daar kan je een hele interessante tekst van maken en de ideeën daarvoor schrijf ik ook altijd meteen op.

Verwacht je over 10 jaar nog in Den Haag te wonen?
Ik weet het niet. Misschien ben ik over 10 jaar wel in Engeland of zo, want daar mag ik wonen. Of ik woon in een hele andere stad. Amsterdam, Rotterdam, Utrecht… Ik ga heel veel mensen tegenkomen die me naar andere plekken zullen brengen. Dat is hoe het werkt in het leven.

Welk kledingstuk dat je hebt ontworpen is je favoriet?
Dat is een masker gemaakt van een muts. De ogen heb ik eruit geknipt en zwart gestikt. Er komen ook allemaal wollen draden uit in verschillende kleuren. Het symboliseert het gevoel van misselijkheid dat je kan hebben voordat je flauwvalt, want het is deel van mijn collectie waarin de verschillende fases van flauwvallen worden belicht. Het masker komt ook terug in mijn film.

Doorgeefvraag van Freek Struijs: Als je ergens in Den Haag zou kunnen optreden wat geen standaard speelplek is, waar zou dat dan zijn?
Misschien in een zwembad. Het lijkt me heel leuk als ik op een vlot optreed met een punkband en dat er dan oude mensen met eyeliner aquarobics staan te doen. Met COCO COCAINE hebben we ook een nummer genaamd ‘Slip & Slide’, waarin we zingen ‘Don’t go running around the swimming pool.’ Dan gaan we ook allemaal kinderen laten rondrennen. Moet ik ook een zwembad kiezen? De Waterthor dan maar.

Wat zou je aan de volgende gast willen vragen?
Als je jezelf één keer kon klonen, wat zou je die kloon dan laten doen?

Kate Oram

Kate Oram