Ruig, energiek en meeslepend. Denk Blink 182 met een vleugje romantiek en melancholie en de hardst beukende drums die je in tijden hebt gehoord. Daytime Lingerie is dit jaar uit de krochten van de internationale studentenwereld verrezen en heeft de ladder van de Haagse scene in rap tempo beklommen. Na meerdere singlereleases en shows bij o.a. Sniester en de Zwarte Ruiter was het dus hoogst tijd om eens kennis te maken. We spraken het viertal in The Fiddler − de mannen schijnen een zwak te hebben voor pubs − over hun eerste EP, die vandaag het levenslicht ziet.

Voordat we kunnen beginnen, moeten we toch echt even de vraag stellen die even hard op de lippen brandt als de Jameson die voor Sean op tafel staat: waar komt die naam toch vandaan? Zanger en gitarist Aidan geeft graag een toelichting: “Ik was tijdens een bandoefening door mijn notities aan het scrollen en het waren gewoon twee woorden die ik erbij zag staan. Ik vroeg de rest: wat vinden jullie hiervan? Aldus geschiedde. Eerlijk is eerlijk, het heeft me wel even gekost voordat ik het hardop met enige overtuiging kon uitspreken.”

Zijn broer, zanger en gitarist Sean is duidelijk de poëet van de groep: “Voor mij heeft de naam een hele betekenis gekregen, het is een soort knipoog naar high fashion en chique pakken. De dag-versie van het nachtleven, in wezen. Het is nooit sexy bedoeld geweest.” Ze kunnen in elk geval nooit meer terug, blijkt als hij zijn been demonstratief op de bank legt. De woorden ‘Daytime Lingerie’ pronken in groot formaat in het kaarslicht. “Wat ik ermee doe als we ooit uit elkaar gaan? Ik weet het niet, een streep erdoor of zo.”

Het prille begin

Ook wij hadden de mannen voor Sniester nog nooit eerder op Haagse podia zien spelen. Waar komen ze vandaan? “Sean, Jurre en ik hebben alle drie in Den Haag op Leiden University College gestudeerd,” legt Aidan uit. “Tijdens studentenevenementen hebben we hier en daar wel een paar keer met anderen opgetreden, maar daar hield het wel mee op.” Begin dit jaar begonnen ze, toen nog in een oude bezetting (‘de ambities lagen niet op één lijn’, aldus Sean) samen te spelen en werd de band geboren.

Cas, student aan de Herman Brood Academie, kwam er later bij na het vertrek van de vorige drummer. “Hij is pas 18,” vertelt Sean. “Dus we hebben zijn ouders natuurlijk wel moeten beloven om goed voor hem te zorgen. Maar hij heeft tot nu toe nog niet echt zijn best gedaan om zichzelf veilig te stellen.”

Het was wel een uitdaging dat geen van allen hiervoor in een serieuze band had gespeeld of iets had uitgebracht. “Het kan hier in Den Haag nogal ‘cliquey’ zijn,” zegt Aidan. “Iedereen kent iedereen. Het gaat in de muziekwereld natuurlijk om de connecties, maar zeker als je niet Nederlands bent of spreekt kan het lastig zijn om die te maken.” Sean: “Mensen zijn juist óf heel enthousiast, óf geven de kansen liever aan iemand die ze al tien jaar kennen. Er is geen tussenweg.”

Daytime Lingerie is...

  • Sean Sutton – Gitaar / Zang
  • Aidan Sutton – Gitaar / Zang
  • Jurre Honkoop – Bas
  • Cas van den Dool – Drums
© Daytime Lingerie

Toch wist de band in mei te debuteren voor het Haagse publiek op Sniester, een festival dat menig band van het hardere kaliber op zijn bucketlist heeft staan. “Daar hebben we veel geluk mee gehad,” geeft bassist Jurre toe. “We hebben er Marco (Bijsterbosch, red.) door leren kennen, dat is natuurlijk een goede connectie om te hebben in Den Haag.”

“Ik denk dat het ook helpt dat we elke kans die we krijgen keihard aangrijpen,” vult Sean aan. Dat dit niet altijd tot een succesvolle show leidt, blijkt uit hun ervaring bij een niet nader te noemen buurtfestival. Aidan: “Ik zag het publiek en wist gelijk dat het mis zou gaan. Er stonden zo’n tien man, vooral kinderen. Ik probeerde de scheldwoorden nog weg te censureren. Maar na enkele minuten veroorzaakte de geluidstechnicus een oorverdovende feedback van anderhalve minuut. Toen ging het publiek van tien mensen naar exact nul.” Cas: “Ik wil er nooit meer aan denken. Laten we het er niet meer over hebben.”

'Kids on the Side'

Waar we het wel over gaan hebben, is de eerste EP van de band die vandaag is uitgekomen. Hij is ‘Kids On the Side’ gedoopt en bevat drie gloednieuwe nummers. Hoe zouden de heren het zelf omschrijven? Aidan: “Een vriendin die de plaat al heeft geluisterd noemde het ‘bubblegum rock met een beetje meer edge.’” Voor de plaat gingen de heren iets anders te werk dan voorheen. “Normaal schrijven we onze nummers allemaal in stukjes,” legt Sean uit, “het zijn als het ware puzzels die we in elkaar moeten zetten. Voor deze EP hebben we ze juist aan één stuk geschreven. De mix klinkt ook meer clean en crisp, wat voor ons een keerpunt is.”

“Ik denk dat we aanvankelijk teveel probeerden om het ruige en noisey geluid van wie we zijn als liveband in de opnames te vatten,” valt Aidan hem bij. “Nu hebben we dat bewust niet gedaan. Ik heb een hekel aan de term, maar ja, dit werk neigt misschien inderdaad wel wat meer naar bubblegum rock.”

'Work hard, play hard

De opnames voor de EP zijn in Wisseloord Studios gedaan, waar Aidan momenteel werkt samen met een goede bekende van Sean. “Hij houdt op het moment een hoop ballen in de lucht,” zegt Sean. “Hij werkt tot laat bij Wisseloord, slaapt er als er geen manier meer is om terug naar Den Haag te komen en gaat vervolgens de volgende dag gewoon naar college. Maar hierdoor kunnen we wel gebruikmaken van de studio en nieuwe connecties leggen.”

Alle vier de bandleden hebben meegeschreven aan de EP. “We denken in elk geval allemaal mee over de nummers en schrijven onze eigen partijen,” vertelt Jurre. “Zo probeer ik zelf overal waar het kan synths in de nummers te verwerken.” Cas: “Ik vind het zelf heel fijn dat we die creatieve vrijheid hebben. Ik speel hoe en wat ik wil en dat maakt het werk erg persoonlijk.” Er wordt dan ook niet met een eindresultaat voor ogen te werk gegaan. “Het verdient dan misschien niet altijd een schoonheidsprijs,” geeft Sean toe, “maar we voelen wel allemaal iets bij het nummer als we het live spelen. Dat is veel waard.”

Voor de nummers komen Sean en Aidan met de ideeën, waarbij ze qua stijl als onderwerp erg van elkaar verschillen. Aidan zet meer in op de heavier shit en duistere onderwerpen: ontgoocheling door leugens, opgroeien en aanverwante teleurstellingen. Sean is van de klassieke rocknummers met liefdesthema’s “Dat komt omdat Sean de meest interessante verhalen heeft als het op liefde aankomt,” legt Jurre uit. “De namen zullen we je besparen.” Sean: “Een slechte demo van één van de nummers van de EP is wel eens in een dronken bui bij degene terechtgekomen over wie het nummer gaat. Sindsdien hebben we haar niet meer gezien. Het was een slechte demo, ook dat nog. Het hele tweede couplet zat vol falsetto.”

Grootse dromen

Daytime Lingerie is klaar om door te karren, want er liggen er nog zo’n 9 demo’s op de plank. “Of er dan misschien ook nog een album op de planning staat? Ik hoop het,” zegt Sean. “Optredens zoals we hadden bij Colorado Charlie, waarbij er 400 man waren en we ons realiseerden dat het niet alleen maar vrienden waren die het tof vonden, zorgen ervoor dat we steeds groter denken.” De heren dromen van shows op Best Kept Secret, Paradiso en Melkweg, een tour als support-act of zelfs een definitief afscheid van de dagelijkse kantoorbeslommeringen. Cas: “Ik wil gewoon meer shows spelen, waar dan ook.”

Maar first things first: vanavond keren de mannen terug voor de release naar de plek waar het allemaal begon: de studentenbar van hun alma mater in Den Haag. Het is wellicht een onorthodox podium voor een release, maar daar heeft de band zich eerder niet door laten stoppen. Sean: “We kunnen inmiddels onze eigen techniek verzorgen, een soort DIY. Dus eigenlijk hebben we alleen nog maar mensen nodig die ons uitnodigen om te komen spelen en we zullen er zijn.”

Minder studentikoze ziel? 7 januari speelt Daytime Lingerie bij Cinetol in Amsterdam. Tickets zijn hier verkrijgbaar

Nu we toch even je aandacht hebben...