Zaza is zangeres bij Junkie and the Halo en is daarnaast werkzaam bij de Stichting Saffier als Kunstzinnig Therapeut Beeldend en activiteitenbegeleider. Cokkie is Belastingconsulent bij een samenwerkingsverband.
Ze liken als eerste je updates op Facebook. Of erger nog, ze schrijven er iets ‘leuks’ bij. Ze applaudisseren net iets te hard bij een optreden en op den duur ga je ook nog eens op ze lijken: moeders. Maar, vaker nog dan gênant is mams voor veel muzikanten een inspiratiebron. In de aanloop naar Moederdag stelt 3voor12 Den Haag je voor aan een aantal moeders van Haagse muzikanten. Als klein, luchtig en liefdevol eerbetoon aan de Moeder. We spreken Zaza Volkers (Junkie and The Halo, 26 jaar) en haar moeder Cokkie Volkers - Vissers (59 jaar).
Het was óf de piano óf luiers....
Cokkie genoot een gelukkige en vrij beschermde jeugd onder de rook van Rotterdam in Capelle aan de IJssel. Haar vader was als directeur van een rederij veel van huis maar áls hij thuis was nam hij zijn gezin mee naar concerten van onder andere Mireille Mathieu en Nana Mouskouri.
Cokkie: “Mijn muzieksmaak loopt zeer uiteen. Van U2 tot Barbra Streisand, van Joe Cocker tot Adele en van Borsato tot Guns ’n Roses. Je kan mij beter vragen wat ik liever niet hoor. Ik heb mijn brede muzieksmaak aan mijn vader te danken. Mijn ouders, en vooral mijn vader, hielden van Frank Sinatra, Mireille Mathieu, Nana Mouskouri. Ze konden ook de meer moderne muziek uit die tijd waarderen zoals The Beatles en The Poppies. Menig weekend werden de Lp’s gedraaid.”
Haar moeder zong in kerkkoren en speelde piano. Cokkie: ”Van haar heb ik het pianospelen van meegekregen. Ik heb ook een jaar of vijftien les gehad. Ik kan piano spelen maar daar houdt het ook mee op. Ik had ook geen ambities er iets mee te gaan doen.” Moeders speelt geen piano meer sinds haar geliefde piano de deur uit ging. Toen Zaza en haar tweelingbroer Diederik werden geboren ging de piano – een verkorte vleugel die nog van haar grootouders was geweest – de deur uit.
Cokkie: ”We hebben de piano verkocht, het was óf de piano óf luiers voor de kinderen. Nee hoor, gekkigheid, maar hij nam veel ruimte in beslag, we konden hem goed verkopen en ik had toch geen tijd meer om te spelen met die twee. Tegenwoordig mis ik het wel eens.”
“Daar moet je wat mee doen.” Ik dacht nog; wat dan?
Zaza ging volgens haar moeder als kind tegelijktijdig praten en zingen, naast heel veel buitenspelen en nog heel veel meer tekenen en fröbelen.
Zaza:”Ik had als klein meisje, samen met knutselen, al grote interesse in muziek. Vooral Marco Borsato vond ik geweldig omdat ik zijn teksten zo mooi vond en zijn emotie goed kon voelen.
Al op de lagere school werden de muzikale- en schrijfkwalieiten van Zaza door de leerkrachten opgemerkt. Zaza: “In groep zeven ging ik zelf teksten schrijven. De juffrouw was razend enthousiast. Ze schreef zelfs in mijn rapport: Zaza, houdt heel erg van zingen.” Cokkie:” Ja, de lerares zei tegen mij: “Daar moet je wat mee doen.” Ik dacht nog; wàt dan?”
Zaza: “ Het begon eigenlijk met gedichten schrijven. In groep drie maakte ik al gedichten. De eerste heb ik voor mijn hartsvriendin Anna geschreven:
Ik vind je lief
Jij mij ook?
Wij lief
Lekker samen mee blèren
Vanaf haar elfde jaar ging Zaza meer een eigen muziekstijl ontwikkelen en ontstond de liefde voor Paramore, Three Day Grace, Apocalyptica, Anouk, Breaking Benjamin, The Crandberries en Evanescence. Zaza:” Ik zag Kelly Clarkson, met het album BreakAway en vooral de nummers ‘Gone’ en ‘Addicted’, toch echt als een voorbeeld. Ik kan ook sommige nummers van Sara Bareilles, Lady GaGa, P!nk en Adele erg waarderen.”
Moeder en dochter hebben er plezier in die liedjes samen in de auto mee te zingen. Cokkie:” Het liefst zo hard en zo vals mogelijk, dat is een gebbetje tussen ons. Lekker samen meeblèren.”
Muzikale Creabea
Cokkie:” Ik heb het altijd leuk gevonden dat Zaza wilde zingen en we hebben dat zoveel mogelijk gestimuleerd en gesupport.” Tijdens haar middelbare schooltijd volgt Zaza zanglessen bij Sebas’ Muziekworkshops, Esther Mooijman en tegenwoordig volgt zij lessen bij Otillie Tol. Zaza: “Vanaf dat ik zangles ben gaan volgen ben ik mij echt gaan ontwikkelen.
De laatste EP ‘Seasons’ van Junkie and the Halo zijn niet mijn eigen nummers maar ik heb daar wel mijn eigen accenten aan kunnen brengen. Ik heb ook het artwork voor de CD en de hoes ontworpen. Ik verheug mij al op het volgende album, dan kan ik helemaal laten zien wie ik ben. We zijn al volop bezig met nieuwe nummers schrijven.”
Dyslectie en metaforen
Het was haar doel naar het conservatorium te gaan maar door een blessure aan haar knie viel dat in het water. Zaza koos toen voor een studie kunstzinnige therapie beeldend met het idee na een jaar terug te keren naar het conservatorium. De opleiding was echter zo interessant dat ze deze in 2015 met succes afsloot.
Cokkie lacht: “Ik was ook bijna afgestudeerd, ik heb –vanwege haar dyslectie - alle verslagen gelezen en zo nodig gecorrigeerd. Dus ik ben helemaal op de hoogte.”
Zaza:” Ik geniet ik enorm van muziek maken, daar kan ik vanuit mijn hart spreken, zeker als ik mijn eigen teksten kan schrijven. Songteksten schrijven zie ik ook als poëzie, het hoeft niet altijd allemaal zo letterlijk, ik schrijf graag in metaforen. Bij Junkie and the Halo is dit soms nog even zoeken waar het passend is. Het is natuurlijk wel belangrijk dat het correct Engels is, toch laat ik soms graag door bepaalde woordspelingen de interpretatie aan de luisteraar over. Dan merk ik af en toe dat de mannen toch net een iets andere kijk hebben op sommige dingen en ik toch echt een vrouw ben. Which is fine, ieder zijn ding! We kunnen gelukkig onze weg hier prima in vinden.”
Één foutje? Nee, drie!
Cokkie: “ Het zingen en schrijven zit toch een beetje in de genen. Ik heb vroeger ook wel gezongen en gedichten geschreven. De muziek- en zanglessen op school vond ik de beste lessen die er waren. Dáár kon ik mij in uiten maar dat werd vroeger niet zo opgepikt.’ De dames hebben beide, naar eigen zeggen, een flink doorzettingsvermogen, houden van lekker eten, hebben humor en zijn beide perfectionistisch.
Cokkie: “Ik zeg haar gewoon altijd eerlijk wat ik ervan vind. Laatst zei ik haar: “Je had één foutje…. ze antwoordde: ”Nee hoor mam, drie!” Zo ontzettend perfectionistisch zijn we.....Ik merk direct aan haar of ze een nummer met haar hart zingt of niet. Zodra ze haar mond open doet hoor ik het al.”
Tijdens een optreden staat Cokkie aan de zijkant of achteraan: ”Ik val nogal op door mijn witte haar en het gaat om Zaza en niet om mij. Aan mijn hoofd zie je dat ik super trots ben op haar.” Zaza: “Ik weet je altijd te vinden tussen het publiek, ik maak altijd even oogcontact.”