Natasja Alers over Grauzone Natasja Alers over Grauzone

Kom je uit een muzikaal gezin?
“Ik ben opgegroeid in Den Haag en mijn ouders hadden vroeger samen een boek- en cd-winkel. Ik kreeg veel muziek en kunst met de paplepel ingegoten. Zo kreeg ik mijn eerste platen van ze, Nina Hagen en de Ramones. Mijn moeder is kunstenaar en mijn vader muzikant. Hij organiseert elke maand blues-avonden in de Regentes. Ik denk achteraf (na mijn pubertijd) dat ik toch heel veel op mijn ouders lijk.”

 Hoe is het Grauzone Festival ontstaan?
“Ik ging in 2010 één jaar kunstacademie volgen in Berlijn, maar in plaats van heel hard studeren ging ik vaak uit. In Berlijn leerde ik de cold/dark wave en post-punk scene pas echt goed kennen. Teruggekeerd was er weinig van deze muzieksoort te zien in Amsterdam. Dus besloot ik naast mijn studie ook deze optredens zelf te organiseren. Toen ik afgestudeerd was dacht ik waarom doe ik dit gewoon niet één keer per jaar in een festival  in plaats van al die losse optredens. Tevens had ik in Berlijn ook festivals gezien waar het niet zo soepel verliep en Ik dacht dit kan ik organisatorisch veel beter. Zodoende heb ik samen met Marc (Emmerik, red.), die hetzelfde idiee had de Melkweg benaderd voor de eerste editie van Grauzone (deze was gelijk uitverkocht), zo is eigenlijk het eerste Grauzone Festival ontstaan. “

Grauzone?
“Iedereen denkt dat de naam van een new wave band afkomstig is, maar dat is niet zo. Op een avond is deze naam gekozen in een brainstormsessie en daar heeft Lebanon Hanover (die ook op deze editie spelen) ook nog een bijdrage aangeleverd. Ik vind de naam wel heel erg tof en het straalt ook iets uit van de Neue Deutsche Welle.”

Wat is de definitie van Grauzone?
“Een goed georganiseerd multidisciplinair festival waarbij je naar verschillende locaties kan lopen om exclusieve en nieuwe acts te bekijken. Maar Grauzone is niet alleen een muziekfestival, het is een kruisbestuiving met kunst, symposia en film. Muziek en kunst is onlosmakelijk verbonden met elkaar en dat vind ik juist interessant. Iedereen denkt dat ik Grauzone alleen organiseer, maar dat doe ik samen met mijn medeorganisator Marc Emmerik (gitarist van Vitamin X) en natuurlijk met veel vrijwilligers. Maar met Marc bepaal ik samen hoe de inhoud van het Festival elk jaar eruit gaat zien.”

Hoe groeit het festival en de internationale interesse?
“Grauzone groeit gestaagd qua aantal bezoekers, niet te snel maar op het juiste tempo. Maar ik blijf mijzelf verbazen dat het festival elk jaar zoveel internationale bezoekers trekt. Als je zo’n festival begint denk je daar niet aan. Ze komen uit de hele wereld (Rusland, Zuid-Amerika, VS) en beslaan zeker zo’n 35 procent van de festivalgangers. Zelfs de online shop loopt goed, ik sta met stomme verbazing bestellingen te verwerken van merchandise voor personen uit L.A. of Texas. De reclame hiervan gaat via mond-op-mond van de festivalgangers zelf, dat vind ik een enorm groot compliment.”

Hoe kijken jullie terug op de vorige editie in 2018? 
“Idles was een schot in de roos om ze verleden jaar te boeken. Zij zijn nu aardig doorgebroken, het album staat bijna in elke top tien van 2018. We kwamen ze gewoon tegen op het internet. En dachten deze band moeten we gewoon hebben voor Grauzone. Dat zou vandaag niet meer lukken, want hun prijs is denk ik aardig omhooggegaan.”

Welk optreden was voor jou legendarisch op Grauzone en waarom?
“Jehnny Beth (leadzangeres Savages) gaf op Grauzone 2017 een geweldig exclusief pianoconcert in het koorenhuis met 300 man publiek. Dat dit een éénmalig iets was, dat wisten wij toen nog niet. Iedereen dacht dat ze hierna wel een soloplaat zou uitbrengen, maar het is daarna vrij stil gebleven."

Je bent zelf ook kunstenaar kun je dit goed combineren met Grauzone?“Ja naast Grauzone exposeer ik ook mijn werk in verschillende exposities en musea. Ik kan dit prima combineren met Grauzone want ik maak bijvoorbeeld ook alle Grauzone posters voor elk optreden het hele jaar door.”

Voor de kunsttentoonstelling van Grauzone hebben jullie gekozen voor het werk van Genesis P-Orridge (leadzanger Throbbing Gristle en Psychic TV) hoe is dit tot stand gekomen? 
“Genesis P-Orridge ken ik al een tijdje, ik heb twee shows met haar gedaan. Dat klikte gewoon goed en er ontstond een vriendschap. Genesis P-Orridge heeft zoveel gedaan op kunst- en muziekgebied, van industrial music, performance art, collages, fotografie en het schrijven van boeken. Ik dacht dit heeft aandacht nodig en dan kom ik weer tot de cross-over tussen kunst en muziek. Als iemand dat belichaamd is dat Genesis wel. De expositie ‘There is only one artwork...L-if-E’   wordt een retrospective van haar werk, Ik heb deze week al zo n 35 kunstwerken binnengekregen. Er zit veel nieuw en exclusief werk tussen die ze ook speciaal voor deze tentoonstelling heeft gemaakt. Zij is ondanks haar ziekte nog zo productief en daarom ben ik ook speciaal in november naar New York gevlogen om de expositie met haar door te bespreken. De expositie is vanaf 1 februari te zien in Billytown, de entree is gratis maar een donatie is meer dan welkom (dit komt ten goede voor haar medische onkosten).”

 De documentaire van Grauzone is ‘the public image is rotten’ waarom hebben jullie voor deze film gekozen?
“De documentaire is nog nooit eerder in Nederland vertoond, dus een première! Een interessante film over John Lydon (PIL) en de break-up met de Sex Pistols.  Het is ook een mooie toevoeging aan het optreden van PIL die we verleden jaar organiseerde in het Paard.”

De unieke symposia van Blixa Bargeld en Steve Albini vertel daar eens wat meer over.
"Grauzone is van de persoonlijk benadering en we geven de artiest het initiatief om iets unieks neer te zetten. Kortom we boeken niet alleen de artiest, wij gaan juist het dialoog met ze aan en brainstormen hierover. Wij hebben ook dit jaar de tijdsduur van de symposia verruimd van 20 naar 40 minuten, hierdoor krijg je automatisch ook meer diepgang op het festival."

"Blixa Bargeld (Einstürzende Neubauten) is zeker niet de makkelijkste om een interview bij aan te vragen, maar hij zei gewoon ja!  Ook zijn aankomende optreden is vrij uniek, hij gaat bij ons een solo vocal performance doen. Steve Albini (Shellac), ja daar ben ik gewoon enorme fan van. We hebben het destijds gevraagd aan Bob Weston (bassist van Shellac), toen we een show deden met Mission of Burma vijf jaar geleden. Het is er toen nooit van gekomen maar het is ons nu gelukt en daar zijn wij wel heel erg blij mee! Mede-organisator Marc kent Albini ook zeer goed omdat hij twee albums bij hem heeft opgenomen. Maar we zijn natuurlijk ook heel erg blij met Lee Ranaldo, hij gaat een twee uur durende stories en songs programma doen. Het is een deel muziek, Q&A en film welke ook zijn periode bij Sonic Youth benadrukt.”

Wat is het Haagse tintje op het festival?
"Deze vind je op Graunacht de pre-party in het Paard Café en het Magazijn. Het is het eerste optreden van de nieuwe Haagse band OZMA, met leden van Monomyth, Elektrovolt en Supersonic Blues.  Ook op Graunacht speelt Nik Void (UK) wat ook een absolute aanrader is.”

Met betrekking tot de andere acts waar kijk jezelf met spanning naar uit?
“Ik kijk uit naar Snapped Ankles, ze treden op in raffia achtige pakken. Ze hebben bij het London Calling festival de boel aardig op zijn kop gezet, dus daar verwacht ik wel wat van. Dan is er ook nog Sink Ya Teeth deze dames hebben een DAF achtig geluid en wat natuurlijk ook zo tof is The Messthetics dat is 2/3 Fugazi.”