Vanavond gaan we geen songs als ‘Police State’ of ‘Make America Great Again’ horen. De show heeft een duidelijke richting: de aanloop en nasleep van de wereldberoemde stunt. Op papier klinkt dat als een saaie documentaire, maar als frontvrouw Maria Alyokhina op een stevige toon en met militante uitdrukking begint te vertellen is je aandacht gegrepen. Volledig in het Russisch met een ondertiteling op het scherm dat ons meeneemt in de wereld van Pussy Riot.
Het zal niemand ontgaan zijn, de stunt die Pussy Riot wereldfaam bracht. Het ‘optreden’ bij de Christ the Savior Cathedral in Moskou. Vandaar dat wij ons vanavond in het Paard afvragen: “welke heilige huizen worden er hier omver geschopt?” De manager belooft vooraf dat de groep zich als punkers zullen gedragen en hopen dat het publiek zich wellicht geroepen voelt mee te doen. Dat belooft wat.
©
Judith Zandwijk
En toen was er Pussy Riot
©
Pussy Riot
Onder de boodschappen zijn dreunende synths en primitieve drums geplaatst. Er zijn moment waarop het storend is, want er zit niet veel variatie in. Toch valt voor het tegendeel ook wat te zeggen, want de leden maken zich zichtbaar kwaad om het onrecht. En vooral om Putin, die meermaals genoemd wordt in het stuk. Want volgens de act is Putin geen staatshoofd, maar een alleenheerser. Het gaat zelfs zo ver dat de kerk de relatie met Putin een wonder noemt. Alsof het zwart op wit in de bijbel geschreven staat.
©
Pussy Riot
Fuck you Putin
En zo wordt ook gelijk duidelijk waarom de kerk zo’n rol speelt voor Pussy Riot, het is niet simpelweg tegen heilige huisjes schoppen. Het is menens. Dit is het hart van Putin en dat moet geraakt worden. Dat is ze gelukt. De hele show is grotendeels een documentaire van hoe Pussy Riot alles heeft beleefd. Tussendoor worden er geen microfoons gesloopt of tafels omgegooid, dus dat ‘punk’ gedeelte lijkt er wel opgeplakt. Dat dachten we totdat er tegen het einde van de show ineens met water naar het publiek wordt gegooid. En dan begint één van de leden vol te masturberen alsof hij wil zeggen: “fuck you Putin!” Een beetje schokkerend is het wel, maar goed daar kwamen we toch voor?
©
Bijzonder is het deel waarin duidelijk wordt dat ze na de kerkstunt precies wisten wat ze moesten doen. Onderduiken, simkaart weggooien, niet online gaan thuis en elkaar niet bij naam noemen. Het mag duidelijk zijn dat de voorbereiding weldegelijk een invloed heeft gehad om de impact van de groep. Zo zou ondergetekende het niet vreemd hebben gevonden als de leden ‘How to Disappear in America’ hebben gelezen van Seth Price.
©
Pussy Riot
Zonder Putin...
Terwijl de boodschap ons boeit is de muziek van mindere kwaliteit. Ergens is het jammer dat ze niet als toegift nog een song als ‘Straight Outta Vagina’ doen. Gelukkig zorgt de saxofoon voor kleur in het muzikale spectrum. Want de simpele drums en vooropgenomen samples blijven niet eeuwig boeien. Dat gezegd te hebben, was het stuk een sterk en vooral overdonderend werk. En het mag duidelijk zijn, zonder Putin geen Pussy Riot.
©
©
©