Crossing Border doorbreekt ieder jaar de grens tussen muziek en literatuur. Na twee jaar gebivakkeerd te hebben in het Popdistrict, is het festival verhuisd naar het Spui. De vorm is iets anders dan de afgelopen jaren (minder muziek, meer dagen), maar het programma is er niet minder om geworden. In de afgelopen jaren konden snobs en liefhebbers de sterren van de toekomst zien (Mumford and Sons, Coldplay en Ed Sheeran stonden allemaal op het festival), maar ook verborgen pareltjes uit de niche zijn te bewonderen. Wij geven alvast vijf tips.
Country is de laatste jaren weer sluimerend hip aan het worden en daar haakt het Britse Honey Harper mooi bij aan. William Fussell (zoals Honey echt heet) bracht een vier nummers tellende EP uit die ontzettend tot de verbeelding spreekt. Een snikkende stem en mooie melodielijnen. Check bijvoorbeeld nummers als 'SOFR' (Same Old Faded Rainbow) en 'Pharaoh', en je weet wat wij bedoelen.
Lees ook het interview dat wij met Honey Harper hadden.
Pitou is natuurlijk niet geheel onbekend. Sterker nog, zangeres Pitou Nicolaes lijkt met de dag bekender te worden. De Amsterdamse, die een tijdje terug een plaat uitbracht bij het Haagse Mink Records, speelt op menig festival in binnen- en buitenland. Kleine folksongs met klassieke invloeden, want Pitou is een klassiek geschoolde zangeres, weten elke zaal tot tranen te roeren. Absoluut de moeite waard voor elke muziekliefhebber.
Misschien wel de absolute headliner van dit jaar; St. Paul and the Broken Bones. Het Amerikaanse, acht-koppige, ensemble gevormd rondom zanger Paul Janeway, stond al onder andere op Pinkpop en BKS. Dit is niet voor niets, de funky soul die de band maakt is ontzettend aanstekelijk en de stem van Janeway is er een van de buitencategorie. Dat terwijl het op het eerste gezicht lijkt alsof de frontman per ongeluk weggelopen is bij de IT-afdeling van een computerbedrijf. Maar ondanks de schijn tegen te hebben is dit een act die absoluut elke zaal platspeelt. Een van de beste stemmen op het festival.
Je kon op onze site al lezen over de Amerikaanse zanger met de moeilijke achternaam. Maar op Crossing Border kan je de excentrieke multi-instrumentalist ook aan het werk zien. Tussen Jack White en Blind Lemon Jefferson, bevindt zich de blues van Fantastic Negrito. Hij tourde met Chris Cornell, won een Grammy en bracht dit jaar een album uit dat waarschijnlijk weer kans maakt op zo'n gouden beeldje. Zelf beschrijft de zanger zijn shows als: "Kerk zonder de religieuze bullshit." Of dat echt zo is zal alleen maar blijken, maar Negrito heeft alle verwachtingen mee.
We hadden natuurlijk nog een muzikale tip kunnen geven (Douglas Firs, Guy van Nuyten, Alela Diane, etc.), maar het is misschien ook leuk om het literaire programma uit te lichten. Crossing Border gaat namelijk niet alleen over muziek. Lezingen van groot schrijvers als Sandro Veronesi, Paolo Giordano en Charlotte Mutsaers vinden plaats op het festival. Je kan je editie van je favoriete middelbare school leeslijst-boek 'Joe Speedboot' laten signeren door Tommy Wieringa of een verhaal horen van Kees 't Hart. De opvallendste naam in dit programma is die van Michael Palin, die we allemaal wel kennen van Monty Python. Dus ook buiten de muziek om is er genoeg te beleven.