Ze liken als eerste je updates op Facebook. Of erger nog, ze schrijven er iets ‘leuks’ bij. Ze applaudisseren net iets te hard bij een optreden en op den duur ga je ook nog eens op ze lijken. Moeders. Maar vaker nog dan gênant is mams voor veel muzikanten een inspiratiebron. In de aanloop naar Moederdag stelt 3voor12 Den Haag je voor aan een aantal moeders van Haagse muzikanten. Als klein, luchtig en liefdevol eerbetoon aan de Moeder.

Spitting image: Chayenne van der Kooij en haar moeder Karin Meerbeek. Niet alleen delen ze de mooie lach, looks en het hoofddeksel, maar ook de muzikaliteit. Chayenne (26 jaar) speelt drums en backingzang in Son Mieux. Daarnaast studeert ze aan het conservatorium en is ze samen met haar vriend - Quinten Meiresonne - bezig met een nieuw project waarvan we binnenkort meer zullen horen: ‘HENK’.

Karin (58 jaar) speelt gitaar, percussie en zingt van jongs af aan. Ze speelde in verschillende coverbandjes maar staat sinds kort, samen met haar man Henk, met eigen werk op het podium met rockband Elphesis.

Tigaki is thuiskomen
Omdat Griekenland voor hen een bijzondere betekenis heeft, voeren we dit moeder-dochtergesprek onder het genot van een glaasje ouzo. Vooral het dorpje Tigaki op het eiland Kos betekent veel meer dan een vast vakantieadresje. Zoveel zelfs dat ze er 25 jaar geleden naartoe wilden emigireren om een karaokebar te beginnen. Er bleken iets teveel haken en ogen aan te zitten en de familie bleef in Nederland.

Die woeste plannen laaiden 8 jaar geleden nog eens op; ze hadden een lounge bar op het oog. Ook deze keer bleef het, achteraf gezien gelukkig, bij plannen. Tigaki, het eiland, de sfeer en de Griekse mentaliteit heeft voor altijd een plekje in hun hart. 

© Judith Zandwijk

Chayenne van der Kooij en Karin Meerbeek

© Judith Zandwijk

Van slaapkamer tot rocktempel
Nog ontwetend van Tigaki groeide Karin op in Rijswijk met een moeder die altijd zong en een vader die orgel speelde. Er werden vaak LP’s en cassettebandjes gedraaid varierend van the Cats tot James Last. Karin: ”Ik mocht op 8-jarige leeftijd op blokfluitles en op 12-jarige leeftijd op gitaarles.

In mijn tienerjaren maakte ik van mijn slaapkamer een ‘rocktempel’ en draaide ik LP’s van onder meer Led Zeppelin, Deep Purple, Golden Earring, Pink Floyd, Beatles en Fleetwood Mac.” Chayenne: “Mijn moeder heeft gelukkig een goede smaak, ik vind die bands ook te gek. De nieuwere bands die ik goed vind zoals Tame Impala of Coldplay kan zij zeker ook waarderen. We stonden samen op het Malieveld bij Coldplay hard en luid mee te zingen.”

Op haar 19e kocht Karin, na lang sparen, een Gibson ‘Les Paul’ gitaar en speelde ze in haar eerste coverbandje. Bijna 30 jaar later speelt ze nog altijd op diezelfde gitaar maar in een andere band: Elphesis.

Covers versus eigen werk
Elphesis is een melodieuze rockband met eigen werk. Karin speelt gitaar, percussie en zingt. Haar huidige echtgenoot is een van de andere bandleden: hij speelt gitaar en zingt ook. Karin: ”Elphesis is het mooiste wat me is overkomen, dat is onze passie. Al die jaren daarvoor zat ik in coverbandjes maar met Elphesis maken we eigen nummers. Daar kan je je eigen ziel inleggen, dat is zo mooi! Dat had ik veel eerder willen doen.”

© Judith Zandwijk

© Judith Zandwijk

Van je passie, je droom, je beroep maken
Na haar middelbare school wilde Karin naar de kunstacademie. Haar vader zag dat helaas niet zitten want daar was volgens hem geen droog brood in te verdienen. Karin: “Toen ben ik maar gaan werken omdat geen enkele andere studie mij kon bekoren. Ik was en ben een ‘vrije geest’, maar dat werd thuis niet begrepen. Ik heb toen tegen mezelf gezegd: “als ik later kinderen krijg, mogen ze werkelijk alles doen en studeren wat ze maar willen, zeker als het vanuit hun hart komt en het hun passie is!”

Ze stond dus meteen achter de keuze van Chayenne om professioneel de muziek in te gaan en heeft haar vanaf de eerste dag gestimuleerd. Karin: “Er is niets mooiers dan van je passie, je droom, je beroep te kunnen maken.” Chayenne:” Zij stond voor de volle honderd procent achter me toen ik vertelde dat ik een muziekopleiding wilde volgen, wilde gaan drummen en in een bandje wilde spelen. Zolang ik maar iets deed waar ik helemaal achter stond en gelukkig van werd.”

Als foetus was er al muziek
Ook de vader van Chayenne is muzikaal: hij speelt bas en zingt. Niet zo heel erg verwondelijk dus dat hun dochter bijzonder muzikaal en een enorm talent is. Chayenne: “Vanaf het moment dat ik in mijn moeders buik zat, was er al muziek. Tijdens de repetitie van hun bandje kwamen haar weeën op en speelde mijn moeder rustig door en beviel die nacht van mij.” Karin: “De bandleden van ‘Blind Date’ kwamen vaak op bezoek en speelden Chayenne in slaap.” Chayenne: ”Ik ging ook met het geluid van de piano van de buren naar bed. Ik heb dus al van jongs af aan van alles meegekregen van alle soorten en maten muziek!”

Standje 1000
Chayenne: “Ik heb vooral veel muziek van mijn broer Joey meegekregen. Hij luisterde echt van alles! Soms vond ik er eerst niet zoveel aan maar juist door hem ben ik enorm veel muziek wél gaan waarderen. Zoals Oasis en The Smiths, dat stond echt dag en nacht aan op standje 1000.” Karin: “Joey is voor mij ook een grote inspiratiebron. Hij laat mij muziek horen waar ik zelf niet op kom. Daar word ik helemaal gelukkig van. Door hem maakte ik kennis met Morrisey en die invloeden klinken nu door in het nummer ‘Free to go’ wat we met Elphesis hebben gemaakt.”

© Judith Zandwijk

Open akkoorden en drumschrift
Karin leerde haar dochter al jong gitaar spelen, zingen en plezier maken. Chayenne: “Toen ik een jaar of twaalf was, leerde ze mij de eerste open akkoorden, gingen we samen een bestaand liedje uitzoeken en zongen dat dan mee. In de auto was het ook altijd feest, lekker samen meezingen met de radio en vooral veel lol hebben. Zelfs bij de kaakchirurg, toen ik daar als bang elfjarig meisje lag, zongen we voor de verdoving met de assistentes mee met de radio.”

Een lot dat veel moeders ten deel valt is halen en brengen. Karin:” Ik bracht haar altijd naar drumles en bleef dan kijken en luisteren. Ik kan me nog de eerste drumles herinneren. Ze moest een stukje proberen te spelen van bladmuziek, een speciaal drumschrift. Hij legde haar uit hoe dat schrift werkte en ze ging spelen. Het hele A4-tje, in één keer, achter elkaar!”

Het verbaasde de docent en ontroerde Karin. Karin vertelt trots: “Toen wist ik zeker dat ze een pad had gekozen dat goed bij haar past! Haar eerste optreden was in 2011 op een festival in Zoetermeer. Ze speelde met een bestaande band 2 nummers: Jerusalem van Anouk en Hard to Handle. In september staat ze op ‘Live on the Beach’ in het voorprogramma van Anouk! Mooi hè?!”

De ‘feel’ voor 2e en 3e stemmen
Karin:” Chayenne en ik zongen vroeger ook vaak meerstemmige zangpartijen terwijl we aan het gitaarspelen waren. Nu zit ze op het Conservatorium in Amsterdam en zingt de prachtigste partijen. De vocalen die ze bij Son Mieux doet vind ik ook erg indrukwekkend. Zeker geen makkelijke partijen maar ze ‘doet het gewoon’. Ik denk dat dat ook een beetje met de paplepel is ingegoten; de ‘feel’ voor 2e en 3e stemmen.”

Gedreven én bescheiden
Karin: ”Het enthousiasme waarmee ze haar dingen doet en aanpakt, de gedrevenheid en bescheidenheid, dat hebben we ook allebei heel sterk. Zij is net als ik geen frontvrouw in een band. Ze doet haar ding, op een prachtige manier, helemaal zoals ze dat zelf wil en wat bij haar past. Dat heb ik ook, ik zing backing en speel daarbij gitaar en laat mij maar lekker helemaal on planet ‘Kaar’ mijn dingetje doen, dat zie ik ook terug bij Chayenne. Zij heeft bij Son Mieux haar drumeiland en doet backing en is er helemaal happy mee, dat straalt er van af! Prachtig om te zien en te horen.”

Als een pauw
Karin: “Of ik trots ben? Oh my God… Jazeker! Méér dan trots. Ik deel alles van Son Mieux op Facebook, en praat tegen iedereen over haar en de band. Wij kijken huizenhoog tegen ze op. Als ze iets laat horen ontroert mij dat en zit ik te janken. Muziek ontroert sowieso, zeker als het van je eigen kind is.”

Chayenne:” Ik ben altijd al trots geweest op mijn moeder en dat zal ik ook altijd blijven. Gelukkig vertellen we dat elkaar dan ook op zo’n moment. Mijn moeder is oprecht zó blij en gelukkig op het podium daar word ik zelf ook blij van. Als ze trots vooraan bij een optreden van Son Mieux staat, ben ik instant gelukkig! “

Karin: ”Het is mijn droom om met Elphesis en Son Mieux op het podium te staan.”