Ze liken als eerste je updates op Facebook. Of erger nog, ze schrijven er iets ‘leuks’ bij. Ze applaudisseren net iets te hard bij een optreden en op den duur ga je ook nog eens op ze lijken. Moeders. Maar vaker nog dan gênant is mams voor veel muzikanten een inspiratiebron. In de aanloop naar Moederdag stelt 3voor12 Den Haag je voor aan een aantal moeders van Haagse muzikanten. Als klein, luchtig en liefdevol eerbetoon aan de Moeder.

We spreken Jelle Schouten (21 jaar) en zijn moeder Brigitte van Leiden (49 jaar). Jelle speelt drums bij New Dosis Audio en is daarnaast werkzaam als meubelmaker. Brigitte is leidinggevende clientzorg bij Saffiergroep. Moeder en zoon delen onder meer de voorkeur voor drums en gitaren. Liefst een beetje hard. Brigitte: “ De muziek die ik thuis aanzet is meestal rock, ik houd niet van synthesizer-knutsel- muziek. Vandaar dat ik de muziek die Jelle maakt met New Dosis Audio ook echt kan waarderen.”

Van Last naar Punk
In het gezin waar Brigitte opgroeide was geen overmatige belangstelling voor muziek. Naar de doorsnee lp’s (James Last en The Beatles) keek ze niet om maar ‘Crazy Horses’ van The Osmonds, de enige plaat van haar broer, draaide ze helemaal grijs.

Brigitte: ”Vanaf dat ik een jaar of 13-14 was, vond ik punk fantastisch. Ik ging vaak naar bandjes kijken in het Paard van Troje want in Dordrecht was weinig te beleven. Ik was een grote fan van Siouxsie and the Banshees en luisterde graag naar bands als Crass, The Clash en The Sex Pistols. Ik ging mij ook zo kleden: schotse rokjes, haar blond en getoupeerd. De blinkertjes uit mijn broers viskoffer gebruikte ik om aan mijn oren te hangen. Ik kreeg een vriendje die muzikant was en later één die schilderde, ik viel op kunstenaars. Daarna ontmoette ik mijn man Otto; muzikant én schilder. Ik was 21 en we waren bij een concert, zo is het gekomen. We gaan nog vaak samen naar het Paard en festivals. Ik ben altijd ‘punkerig’ gebleven. Het is me allemaal snel te soft.”

© Judith Zandwijk

Punk toen en nu.

© Judith Zandwijk

Smaak
Vol enthousiasme noemt ze haar huidige favorieten op: Triggerfinger, De Staat, R.E.M., Radiohead, Pixies, Snow Patrol. Brigitte: ”Muziek die Jelle ook wel oké vindt, denk ik…..” Jelle: “Ja, die muziek vind ik ook tof. Ik heb niet zo veel met top-40 muziek. Dat komt volgens mij door mijn ouders die niet altijd zomaar de radio aanknalden op de eerste de beste zender. Ik heb mijn moeder vaak genoeg geïrriteerd van tafel zien gaan om een andere zender te zoeken. Wij hadden net als vele andere gezinnen een mapje met cd-tjes in de auto liggen die, tijdens de vakanties, helemaal grijs werden gedraaid. We speelden voortdurend ‘Yours Truly / Angry Mob’ van the Kaiser Chiefs, ‘Moon Safari’ van Air, ‘a Rush of Blood to the Head’ van Coldplay en een niet uit te spreken album van Manu Chao uit 2001 af.”

Talent
Brigitte zong tijdens die vakanties in de auto luidkeels en goed vals mee. Toen haar dochter, Anouk, en zoon kleine kinderen waren zong ze voor hen bestaande- en spontaan zelfbedachte liedjes voor het slapen gaan.
Brigitte: “Het maakt die kleintjes gelukkig niet uit of je vals zingt, als je maar zingt. Nu zal ik dat niemand meer aandoen, behalve met een wijntje én een pruik op, dan zing ik zo het nummer van Johnny Jordaan ‘Oh Johnny’ op het podium. Ik was best graag een zangeres of gitarist geweest. Ik heb er van alles voor in huis maar kan alleen niet zingen."

© Judith Zandwijk

© Judith Zandwijk

Van moederskant zit dus genetisch gezien - behalve de liefde voor muziek - geen materiaal voor Jelles muzikale talent. Andere eigenschappen des te meer. Jelle: “Ik heb veel van haar: humor, ergens voor gaan, creatief zijn, in oplossingen denken en eruit halen wat erin zit in het leven. Haar belangrijkste advies is ‘regelmatig ‘de slingers ophangen’. En dat doe ik!”

De aanleg voor muziek komt meer bij zijn vader vandaan. Jelle:” Mijn vader speelt gitaar en piano en heeft een bandje: ‘Anger Radio’. Hij is regelmatig in zijn muziekkamertje te vinden en probeert allemaal nieuwe instrumenten uit. De laatste zijn een accordeon en een Tjechische trompet. Bij ons thuis wordt altijd muziek gedraaid en op feestjes gezellig muziek gemaakt.” Brigitte: “Dan komt er in de huiskamer een drumstel en versterkers te staan en wordt er opgetreden door een bandje van Jelle of Otto en gaan de gasten jammen.”

Drumsticks en houtkrullen
Toen Jelle 5 werd kreeg hij een junior drumstel, zijn eerste instrument. Dat vond vooral Brigitte geweldig maar hij was nog wat te jong om het onder de knie te krijgen. Jelle: “K3 naspelen was echt niet makkelijk.” Het drummen heeft na die eerste pogingen een paar jaar stil gelegen maar vanaf zijn 11e jaar kwam de belangstelling terug. Hij vond op straat een oud drumstel, sleepte dat mee naar huis en begon weer met drummen.

© Judith Zandwijk

Brigitte:” Hij heeft toen een tijd privé drumles gehad, bandcoaching op school (Segbroek College) en later bandcoaching bij Ready to Play. Ik vind het belangrijk dat een kind doet waar het plezier in heeft. Je zag vanaf het begin dat hij het echt goed deed en er lol in had. Ik sta dan ook achter zijn keuze om te drummen en muziek te maken. Vooral in combinatie met het werk wat hij daarnaast ook heel graag doet: meubelmaker.”

Tijdens het gesprek wordt het meubilair met zijn kritisch- en timmermansoog bekeken en besproken. Jelle: “Ik heb echt plezier in het meubelmaken, heel leuk werk. Het zit in de familie, beide opa’s werkten met hout. Ik heb mijn eigen drumstel gemaakt van hout. Lasse Abeltje Voerman, drummer van de Stangs en ook meubelmaker, zag het en was er meteen weg van. We gaan kijken of we samen iets kunnen opzetten in het maken van muziekinstrumenten.”

Even heeft hij nog wel spijt gehad dat hij geen poging heeft gewaagd om op het conservatorium te komen maar is nu blij met de gemaakte keuzes. Jelle: “Het grappige is dat ik laatst toch op het conservatorium heb gespeeld. Chloë Groen, onze zangeres, ging auditie doen en wij hebben haar begeleid.”

Trots
De ouders van Jelle zijn trots op hem en de band en bezoeken graag de optredens van zoonlief. Brigitte: “Ik ben supertrots op hem. Als ze op Facebook een aankondiging doen, deel ik dat altijd. Ik vertel er ook over tegen mensen om me heen en laat ze de clips zien. Na het optreden zal ik ook meestal zeggen dat ik het weer gaaf vond of dat het goed ging.”

Jelle: “Je weet dat je moeder toch wel zal zeggen dat het goed ging maar het is het toch altijd fijn om te horen. Ik zeg eigenlijk nooit zo direct dat ik trots op mijn moeder ben maar dat ben ik wel!” Brigitte glundert. Snel maar een punk plaatje opzetten voordat het te soft wordt.