SuBmarine 2017 schetst een kleurrijk beeld van de ‘underground’ SuBmarine 2017 schetst een kleurrijk beeld van de ‘underground’

De eerste uren van het festival staan in het teken van soundscapes en noise. Instrumentenbouwer Yuri Landman opent op het buitenpodium met zelfgebouwde instrumenten. Hij combineert deze instrumenten met loopers en synthesizers wat resulteert in een gekte van geluid vanaf het volgebouwde podium. Kort daarna staan de leden van Hexeneiche recht tegenover elkaar noise te maken. Het is nog rustig op het terrein en de aanwezigen op dit vroege tijdstip lijken vooral liefhebbers van dit genre. 

Daarna valt het een beetje stil. Binnen draaien DJ’s van Girls Go BOOM! en buiten wordt er omgebouwd. Tijd voor een rondje over het terrein. Bij de entree vinden we de bunker, waar vandaag voornamelijk muziek vanuit radio Tonka-stal op het programma staat. Als we doorlopen langs de kleurrijke visuals en banners komen we bij het hoofdgebouw van de PIP waar de bekende PIP-zalen te vinden zijn: de Spiegelzaal en de Barzaal. Via de barzaal kunnen we door naar het buitenpodium. Inclusief bankjes om op te chillen en een eetgelegenheid. 

Na dit korte rondje over het terrein start Julian Edwardes met modulaire synthesizers in de barzaal. De aanwezigen trekken van buiten naar binnen, maar het is maar voor korte duur dat ze bij Julian blijven kijken. In de Spiegelzaal begint Cusack namelijk en het publiek lijkt wat meer trek in een bandje te hebben na het eerdere elektronische geweld. Cusack speelt dynamische noisepunk. Met hun geschminkte gezichten en liedjes die van kalm naar knallen gaan weten ze de aanwezigen prima te vermaken.

Ondertussen wordt het buitenpodium volgezet met een drumstel, macbook en wat synthesizers voor Knimes. Knimes is de eerste vandaag die wat ritmes en beats in zijn elektronische muziek laat horen en dat zorgt voor wat vrolijk dansende mensen. Het zonnetje wat ineens doorbreekt draagt daar ook aan bij. 

Binnen wordt er omgebouwd, buiten speelt Knimes nog even door en wordt hij later door Kazilae overgenomen. Niet iedereen snapt waarom er een gat in de binnenprogrammering zit, maar als we de drukte bij de barbecue zien snappen we dat hier over nagedacht is. Het is etenstijd. 

In de barzaal beginnen wat fuzzgitaren te klinken. Wet Boys speelt rechttoe rechtaan garagerock. Tegelijkertijd start Foes met een soortgelijke sound, al moeten zij het wat meer van de creatieve drummer hebben dan het energieke geheel zoals Wet Boys dat neerzet. Het publiek blijft wat schipperen tussen de beide zalen. 

Ook de eerder omschreven bunker begint op dit tijdstip. Ondanks dat Vikash Tikai best lekker drum-’n-bass staat te draaien staan er slechts met vlagen wat mensen te dansen. Rond het buitenpodium blijft het gezellig druk. Mensen zitten hier te ontspannen of dansen wat. Er wordt een drankje gedronken, een kruidig stukje vlees van de barbecue gegeten of kruidige sigaretjes gerookt. Het draagt ongetwijfeld bij aan de ontspannen sfeer.

Mensen kletsen over hoe ze onder de indruk zijn van het terrein en de sfeer. Veel aanwezigen zijn niet eerder bij de PIP geweest en het industriële spreekt ze aan. En terecht, het past bij het festival. 

Na weer wat opbouwtijd starten er weer meerdere acts rondom dezelfde tijd. Fata Boom staat in volledige carnavalsoutfit in de barzaal. Waar Den Haag wel wat gewend is wat betreft verkleedde volwassenen op het podium weet Fata Boom toch te verrassen. Of het komt door de strak gespeelde beats, de skills van de miniversie van Yolandi Visser of de grote man in corset en lingerie laten we even in het midden. 

In de spiegelzaal staan de dames van Boytoy uit Amerika dansbare rommelrock te spelen. Het publiek lijkt niet echt te kunnen kiezen en dat hoeft ook niet. Er wordt heen en weer gelopen tussen de podia. Het is nog steeds niet onwijs druk op het terrein dus dit is niet storend. 

De bunker is door Nachtraaf overgenomen en zijn set met industriële electro zorgt voor wat mensen die blijven plakken. Ook buiten klinken nog steeds elektronische beats, dit keer van Nilssi. Tijd om wat mensen te vragen wat ze drijft om naar SuBmarine te komen. Twee vrienden vertellen dat ze het leuk vinden dat het gratis is. Ze krijgen kort discussie of het festival te weinig knaken heeft en daarom niet echt grote namen uit de undergroundscene heeft staan of dat dit juist de bedoeling is. Een ander vertelt dat hier acts staan die net even iets anders doen dan de rest. 

Buiten wordt het wat frisser. De beats worden wat eentonig. De barzaal heeft even geen acts staan. Dit komt Jagd allemaal erg goed uit want die staan klaar om als laatste bandje voor middernacht los te gaan. De band staat erg hard en speelt strak. Het klinkt als heavy indie, goede liedjes met stevige riffs en een powervrouw aan het front. Het is nog niet eerder deze avond zo druk geweest in de spiegelzaal. 

Terwijl Offerbeest een soort horrorambient staat te maken in de barzaal begint het buiten wederom drukker te worden. De eerder benoemde kruidensigaretten zijn nog meer aanwezig dan voorheen en de bunker loopt ook aardig vol ondanks de vreemde geluiden die er uit komen. SuBmarine zal nog doorgaan tot in de late uurtjes. Of vroege uurtjes, net hoe je het bekijkt. SuBmarine heeft de eerste zeven uur een gevarieerd beeld van de ‘underground’ geschetst. Dankzij de passende locatie, de goede sfeer en de kleurrijke line up heeft het festival zijn bestaansrecht weer een jaar bewezen. Met iets meer vaart in de programmering en iets meer variatie in de beats buiten kijken we nu al uit naar volgend jaar.