Charlie and The Lesbians op Club 3voor12 Den Haag Charlie and The Lesbians op Club 3voor12 Den Haag

Wat is jouw rol in de band en wie schrijft de songs?
Charlie ziet zichzelf niet als een bandleider, meer als een frontman. “Elk bandlid is verantwoordelijk voor zijn eigen delen. 'Dat doen we echt samen. In dat opzicht zijn we echt een democratie.”

Waarom zijn jullie muziek gaan maken?
Het ontstaan van de band is vrij spontaan ontstaan. “De drummer, mijn zus (Soesja) en haar vriendin (bassiste Noor) zijn de band begonnen. Zij vroegen of ik dan kon zingen. Dat is goed, dat kunnen we wel proberen aangezien ik zelf nog nooit had gezongen. Mees (gitaar) is er later bijgekomen. Het is langzaam geëvolueerd tot wie we nu zijn. Het is allemaal iets beter uitgepakt.”

Wat bedoel je precies met beter uitgepakt?
“Onderling klikt het heel goed, muzikaal ook en ik zou me niet kunnen bedenken om met iemand anders dan deze mensen in een band te zitten. Maar ook dat we best wel vaak kunnen optreden.”

Het is lastig om jullie muziek op te sporen op internet, wat is er uitgebracht en welke dingen komen er nog aan?
“Er zijn twee clips uitgebracht waar een derde clip bijkomt. Die nummers gaan we bundelen met een ander nummer als cassette via Osso Crosso (cassettelabel uit Rotterdam). Daarnaast willen we een 7 inch gaan uitbrengen op Monumentum Collective. Die nummers komen wel digitaal uit, maar er zijn geen plannen om het op CD uit te brengen.”

Hebben jullie weleens een optreden gehad waarbij je dacht: 'waar ben ik in godsnaam beland?'
Na een korte stilte is een duidelijke ja te horen. Charlie heeft een specifieke show in gedachte: “Een van onze eerste optredens, toen kwamen we terecht bij een soort privé café boven een soort autowerkplaats. Daar waren eigenlijk allemaal maar mensen die van metal hielden. Niemand vond het leuk en de meeste liepen al weg bij het tweede nummer. Er was zelfs los van de muziek een gevecht ontstaan. Dus dat was een hele vreemde plek om te spelen, vooral gezien het feit dat het ons tweede optreden was.”

Toch ziet Charlie er het positieve van in: “het was een hele leuke ervaring. Maar niet zoals je zou verwachten.” Later voegt hij eraan toe: “Als mensen laten merken dat ze het niet leuk vinden dan maakt het me eigenlijk helemaal niets uit. Ik kan het best begrijpen, de muziek is niet voor iedereen weggelegd. Ik heb liever dat mensen eerlijk zijn over of ze de muziek kunnen waarderen. Daarnaast er staat vast wel iemand tussen die het wel leuk vind.”