Een donkere grijze deur, luguber gangetje, nog een deur en dan… een pikdonkere kelder en muur van geluid. Elke vrijdag en zaterdag is Het Magazijn vol, vaak met rijen voor de deur. Het Magazijn is jij, de dj en de geluidsinstallatie. Er is beneden geen plek om lekker te zitten, geen plek om bij te praten en de kans dat je hier de liefde van je leven kunt versieren is ook nihil (behalve misschien in de rokers-area boven). Hoe beleef je zo’n openingsweekend in juli? Arend: “Je ligt de eerste nachten toch wel wakker. Wat gaat er gebeuren? Komen er mensen? Moeten er toch zitplekken bij? Is het niet te donker? Uiteindelijk viel het allemaal hartstikke mee. Het is alleen maar druk geweest.” Lichte trots in de stem: “Dan heb je opeens een club.”
“Mensen komen de deur door en dan staan ze echt verbaasd met grote ogen te kijken” aldus Joris, “sommige mensen komen elk weekend terug.” Hij gaat door, “Het echt vette is dat de dj’s zo enthousiast zijn. We krijgen bedankmailtjes, dj’s willen terug komen.” Jarrell valt hem bij: “Veel mensen hadden van te voren het idee dat het te klein zou zijn (150 man max -red), maar dat is niet zo. De intimiteit is onze sterkte, het is altijd gezellig en artiesten hebben dus altijd een goede avond.” Joris gaat verder, “Juist omdat het zo klein is, is er voor veel dj’s ruimte om uit te pakken en buiten hun paden te treden.”
Oke, allemaal koek en ei dus, er moet toch wel iets zijn tegengevallen zijn? “Noodverlichting! Na het eerste weekend hebben we direct nieuwe noodverlichting gekocht, die eerste waren echt een soort…. hoe zeg je dat….” Jarrell valt bij: “TL-buizen!”, “Ja een kantoorsfeer. Dat hebben we direct aangepakt.”