Wie dacht dat Hans Teeuwen ‘slechts’ cabaretier is, kon afgelopen zaterdag 8 januari getuige zijn van het tegendeel. In plaats van een show vol grappen en grollen zette hij met zijn begeleidingsband The Painkillers een ijzersterk optreden neer in de grote zaal van het Paard. Een optreden waar zelfs niet-jazzliefhebbers plezier aan beleefden. Niet voor niets was het dan ook uitverkocht.
Voordat Hans Teeuwen daadwerkelijk het podium opkomt, spelen The Painkillers een ruim tien minuten durend, instrumentaal intro. Je kunt gelijk horen dat hier doorgewinterde muzikanten aan het werk zijn, want zelfs zonder vocalen staat de muziek als een huis. Dan komt Hans op - uiteraard gepaard gaande met luid applaus - en wordt ‘Give it to me straight’ (tevens track één van de cd ‘How It Aches’) ten gehore gebracht. Als een energieke, gedreven artiest maakt Hans zijn rol als performer helemaal waar en zet de toon voor de rest van het optreden.
In de set komen voornamelijk liedjes van de cd aan bod, waarbij ‘Dr. Hemmington’ en ‘Good at it’ de meest sterke zijn. Bij de ballad ‘Don’t shine that light’ waagt Hans zich zelfs aan een partijtje tapdans, de microfoon vlakbij zijn schoenen houdend. Een grappig moment is wanneer hij een sigaret opsteekt in het rookvrije Paard, daarbij gebarend ‘ik wel, jullie niet.’ Om vervolgens iemands telefoon uit het publiek te pakken en zichzelf van dichtbij te filmen. Dat is toch weer een beetje de Hans Teeuwen die we kennen.
Tijdens de show zijn er verscheidene momenten dat Hans de aandacht op zijn begeleidingsband vestigt. Zo geven saxofonist Benjamin Herman, drummer Joost Kroon en pianist Ruben Hein ieder een virtuoze solo, wat zeer gewaardeerd wordt door het publiek. Laatstgenoemde heeft ook een grote rol in de vertolking van ‘Her majesty’, waarbij het hoofdthema het zinnetje ‘I like your cunt’ is. En het publiek mag ook meedoen, eerst de mannen en daarna de vrouwen, die in plaats van ‘cunt’ het woordje ‘cock’ laten schallen door de zaal.
Na vijf kwartier verdwijnt het voltallige gezelschap achter de colissen, om vervolgens terug te komen met het Frank Sinatra-liedje ‘The lady is a tramp’. Als definitieve afsluiter wordt ‘Get me some’ gespeeld, het enige liedje van de cd dat niet (mede)geschreven is door Hans, maar door saxofonist Benjamin. En zo is het optreden alweer voorbij. Wie een combiticket gekocht heeft, kan door naar de kleine zaal, waar aansluitend The Ploctones optreden.