65daysofstatic komt uit Sheffield, Engeland. De band bestaat al sinds 2001, maar heeft in de tussentijd al een aantal bandwisselingen gehad. De meest recente bezetting bestaat uit Joe Shrewsbury, Paul Wolinski, Rob Jones en Simon Wright. Eind april dit jaar is 65daysofstatic naast drie albums ook een dvd rijker, genaamd Escape from New York. Deze is opgenomen terwijl de band als voorprogramma van The Cure aan het toeren was. De kwaliteit van het filmmateriaal bleek zo goed te zijn dat de jongens besloten het uit te brengen. Vlak voor het optreden van 65daysofstatic op het Delta Festival doen Paul en Joe een interview met 3voor12 Den Haag in de kleedkamer.

Om te beginnen hebben Paul en Joe geen flauw idee dat ze vandaag spelen op een festival georganiseerd speciaal op De Dag van Europa. “Echt politiek geëngageerd zijn we niet. Als we het van tevoren hadden geweten dat het voor De Dag van Europa is, hadden we er wel langer over nagedacht om toe te zeggen. Zoals je weet, komen we uit Engeland. Wijzelf nemen het niet zo nauw met onze regering. Eigenlijk vinden we ze zelfs behoorlijk corrupt. Ook het wel mee willen doen met Europa en toch de eigen munteenheid behouden is niet positief te noemen. En dat is best jammer,” vertelt Joe. Paul: “Europa kan best interessant zijn, een collectief van  landen die nauw met elkaar samenwerken. Eén wereld en minder verdeeldheid.” “Dat willen wij ook", vult Joe aan, “een betere wereld creëren. Als je al het nieuws hoort, denk je soms echt ‘wat is er aan de hand?’ Niet dat we in onze muziek statements maken hoor. In 65daysofstatic draait het puur om de
 muziek maken en de lol die we eraan beleven, een jongensdroom die uitkomt. Vroeger wilden we dit zo graag, een band zijn en overal heel veel spelen." Paul: “Echt beter dan alleen maar praten over gouvernementele rotzooi of over antisociale mensen."

Momenteel trekt 65daysofstatic door Europa. Joe: “Het is echt kris kras door Europa als je naar ons toerschema kijkt. Maar dat vinden we helemaal niet erg. Een aantal keer in Nederland op uiteenlopende data. Dit is al de zoveelste keer op Hollandse bodem, maar hier zijn we het nooit beu. De festivals en podia zijn anders dan bij ons. Soms veel vrijer en hier op het Delta Festival bijvoorbeeld lopen diverse disciplines door elkaar heen. Dat is prachtig. Vaak weg is niet erg, als we maar veel kunnen spelen. Aan huis gebonden zijn we allemaal niet. Wij zijn allebei zelfs drie jaar lang dakloos geweest, totdat we in één huis gingen wonen. Dat was heel erg leuk, ruzies hebben we nooit. Ook niet als we aan het toeren zijn en we zitten vaak bij elkaar gepropt in de bus." Paul: “Zelfs onze dagelijkse banen hebben we opgezegd voor de muziek om te doen wat we altijd al wilden doen.” “Niet echt spannend hoor”, reageert Joe, “ik was ober.” Paul lacht:“Ik heb allerlei baantjes gehad die net genoeg verdienen, maar ja, banen sucken en het toeren is geweldig. Het werken mis ik niet.”

Joe: “We zijn tijdens de toer onze nieuwe nummers veel aan het testen. Kijken hoe de setlist het beste op elkaar aansluit. Maar de reacties zijn goed, er wordt veel gedanst, ook als we voor veel post-rock publiek staan te spelen. In de loop der tijd zijn er toetsen bij gekomen. Dat komt ook omdat we allevier naar echt verschillende muziek luisteren. Dat schept ook diversiteit in onze muziek en dat is een hele opgave en uitdaging om dat samen te brengen. Soms heb je een goed nummer, maar dat weet je nog niet. Maar je voelt wel die neiging om te springen. We hebben onszelf in het nieuwe materiaal een beetje gepushed om het wat dansbaarder te maken, zodat mensen ook echt enthousiast worden.” Trots voegt hij er nog aan toe: “We hebben nooit les gehad en we zijn uiteindelijk zo gegroeid. Wat kunnen we allemaal, wat nog meer en waar liggen onze grenzen? Wat dat betreft hebben we een goede discipline.”

De beide heren kunnen honderduit over muziek blijven praten. Paul: ”Wat muziek betreft kunnen we niet serieus genoeg zijn. We willen er meer dan honderd procent voor gaan en alles goed doen. Ook als dat betekent dat we pas heel laat alcohol kunnen drinken, omdat het optreden laat aanvangt. We willen niet dronken op het podium staan, we kunnen alleen alles geven als we er ook met onze hoofd bij zijn.”

Met eindbestemming wereldfaam? Joe: “Nee, dat is niet belangrijk. Of we nu voor duizenden mensen staan te spelen of voor een handjevol, zo lang we maar lol hebben. En beroemd zijn is daarbij helemaal niet geweldig. Kijk maar naar onze jongens als The Arctic Monkeys en Kings Of Leon. Hoe groter je bent als band, hoe armer je bent als band.” Paul: “Alhoewel, we hebben onszelf nu ook al een paar maanden niet uitbetaald. De laatste keer dat ik geld uitgaf, was omdat mijn gitaar kapot ging en ik echt een nieuwe nodig had.”