Luistersessie: Anneke van Giersbergen

Terug van weggeweest: de 3VOOR12 Den Haag Luistersessies

Ferry Bovet | Foto’s: Peter de Hoog ,

Wij als muziekliefhebbers weten het natuurlijk allang: in Den Haag wordt veel goede muziek gemaakt. Maar weten bijvoorbeeld de Haagse sporters, acteurs, politici en presentatoren dat ook? Of de (inter)nationale artiesten die onze regio aandoen? Hoog tijd dus om de Luistersessies weer in ere te herstellen. Als eerste in de nieuwe reeks Anneke van Giersbergen, de zangeres van Agua de Annique.

Terug van weggeweest: de 3VOOR12 Den Haag Luistersessies

Wij als muziekliefhebbers weten het natuurlijk allang: in Den Haag wordt veel goede muziek gemaakt. Maar weten bijvoorbeeld de Haagse sporters, acteurs, politici en presentatoren dat ook? Of de (inter)nationale artiesten die onze regio aandoen? Hoog tijd dus om de Luistersessies weer in ere te herstellen. Als eerste in de nieuwe reeks Anneke van Giersbergen, de zangeres van Agua de Annique.

Voor deze luistersessie hebben we een plekje gevonden in het kantoor van Velvet Music in Delft. Anneke zegt zelf naar heel veel verschillende muziek te luisteren. “K3, met onze kleine Finn, ha ha. Maar daar heb ik geen cd’s van, dat kijken we op tv. Ik ben nu in een ‘rocky’ periode, ik hou erg van autorijden, goeie rockmuziek erbij… Giant Squid, System of a Down, van dat soort melodieuze, gruizige rock, die linkt aan metal. Thuis draai ik graag Damien Rice. We zijn pas verhuisd en ik kwam weer allerlei dingen tegen waarvan ik vergeten was dat ik ze had. Dingen die je niet zo snel in je iTunes zet. Mozart, die gouwe ouwe Beatles. Indiepop, zoals Last Days of April, vind ik ook heel gaaf. De link is melodie, dat is belangrijk!”

Als eerste laten we ‘Lies’ van Starcatcher horen. “Muse!” roept Anneke bij het intro. “Maar die komen niet uit Den Haag…” Ze luistert aandachtig.  “Ik maakte eigenlijk een grapje, maar het ligt er dicht bij. Zijn dit jonge jongens? Wauw! Vet Muse, maar de zang ook weer niet, en dat is goed! Ik vind het wel gaaf, veel energie! Er zit veel spirit in, dat moeten ze niet verliezen. De productie is alleen wat mat. Zulke muziek moet spatten en dat doet het nu niet echt. Die productie zouden ze anders moeten doen… Nou ja, moeten… ze moeten natuurlijk niks,” lacht ze.

De volgende track is het relaxte en swingende ‘Clouds upside down’ van Levi Silvanie. Anneke kijkt aangenaam verrast. “Dit is mooi zeg. Er zit van alles in. Goeie stem! Heel ruimtelijk opgenomen ook, dat is mooi. Het klinkt knus, alsof hij dit in z’n huiskamer heeft gedaan. Knus, maar toch open en daardoor uitnodigend. Je voelt je echt aangespoord om lekker te gaan zitten luisteren. Goed gespeeld ook.” De muziek van Levi kan Anneke duidelijk bekoren.

Bij de hardrockklanken van ‘Hell yeah!’ van Rebelstar, deelnemer aan de finale van de KoninginneNach bandverkiezing, oogt Anneke een beetje bedenkelijk. “Is dit oud, of ouderwets? Dit is al eerder gedaan. Ik vind het wel goed klinken, maar het kan mij niet bekoren. Het klinkt me te hoekig. Niet mijn kopje thee. Maar hé, wie ben ik? Er zit wel energie in, dat is goed natuurlijk. Als je dit zacht draait, val je in slaap. Maar als je het hard draait, kun je er goed op dansen!”

“Leuk, goeie zang ook, goed!” roept Anneke bij ‘Wake me’ van ReBelle. “Ik vind het wel tof, maar ook zij moeten veel meer spatten. Ze hebben goede ideeën, maar ze gaan ergens naar toe en dan blijft het toch een beetje braaf. Maar zelf zijn ze volgens mij niet zo braaf. Ze heten toch ReBelle?! Iets meer kraken met die stem of zo, dat mag best.” Op dat moment komt de passage met vervormde zang voorbij. Anneke veert meteen op. “Dit is wel vet! Dat bedoel ik eigenlijk! Ik word op m’n wenken bediend. Je moet niet al te braaf zijn, want dan onderscheid je je volgens mij niet.”

De laatste track die we laten horen, is ‘Balance of power’ van het debuutalbum van Kingfisher Sky, waarvan de oprichters in Den Haag wonen. “Ik ken alleen hun naam. Poephelder zeg, die zang! Er zit van alles in, zelfs folk. En pop, en rock. Het heeft een soort eighties gevoel, maar dan glanzender. Of misschien ook wel begin jaren negentig. Na de synthpop kreeg je toen een wat dromerige stroming, met Enya en zo. De productie is heel mooi! Dit is heel sfeervol, ik vind het heel mooi. Ik wist niet dat het zo gaaf was eigenlijk!”

Een compilatie van deze Luistersessie kun je ook terugvinden op ons YouTube kanaal. In beeld en geluid dus! Rechts in het scherm vind je de link en hieronder zie je het filmpje.