In het publiek staan Ron Lamster en Eddy Chatelin, respectievelijk bassist en gitarist van The Crazy Rockers, een jaren-zestig indorock band, die nog altijd met veel succes in binnen- en buitenland optreedt. Eddy was niet persoonlijk een vriend van haar. "Maar ik kende haar wel als collega. Een aardige vrouw. Vlak voor haar overlijden hebben we nog samen met Shocking Blue in Friesland gespeeld." Lamster tourde in 1966 met Mariska en The General Four door Duitsland. "Daarna zijn we bij Danny and the Favourites gekomen. Daar heb ik van 1967 tot 1968 bij gezeten."
Mariska was een beetje introvert, vond hij. "Als ze een set niet meedeed, ging ze naast het podium met mijn vrouw zitten praten. Die ging altijd mee met optredens. Dan ging meestal haar tas open. Ze had altijd van alles bij zich. Behalve wat aspirientjes kwam daar ook een hele snoepwinkel uit." Mariska was een echte lady. "Ik heb haar nooit horen vloeken. Ze was heel zachtaardig. Eigenlijk te keurig om met een stel gasten in een band te zitten. In Duitsland hadden we een driekamer-appartement in Kaiserslautern. Mariska had een eigen kamer, de andere vier bandleden sliepen twee aan twee in de andere twee kamers. Het ging er keurig aan toe." Later verwaterde het contact. "Ze is nog twee keer op mijn verjaardag geweest. Daarna heb ik haar carrière altijd wel gevolgd, maar voor haar overlijden heb ik haar een jaar of zeven, acht niet meer gezien."
René Nodelijk, gitarist van Renée and the Alligators, kent Mariska ook al uit de begintijd. "Ze zong toen in Danny and the Favourites. Later stapte ze over naar Shocking Blue, toen de zanger moest stoppen." Zijn vrouw Anja Exterkate, zangeres bij Renée and the Alligators, vult aan: "Het was een idee van Cees van Leeuwen, de manager. Die zei: 'Jullie moeten het eens met een zangeres proberen.'" René en Anja kenden Mariska als een pretiige collega. "Ze had geen pretenties. Ze had gigantisch veel succes gehad, maar ze bleef zichzelf: een heel tof mens. Ze was en bleef een goede, professionele zangeres, die er altijd helemaal tegenaan ging. Ze was ook een enorm dierenliefhebster. Ze had katten, net als ik." Mariska is nooit getrouwd geweest. "Maar ze had wel een ontzettend lieve vriend, André, een gitarist uit de metalhoek. Toen ze weer ging touren met Shocking Blue zonder Robby van Leeuwen, werd hij haar gitarist."
"Ze leefden heel teruggetrokken," vult René aan. "In de Van Speijkstraat, waar Mariska haar hele leven heeft gewoond." Toch hielden ze nog wel contact met hun collega's van vroeger. Anja: "We hadden een keer afgesproken op een camping van wederzijdse vrienden van ons, ergens aan de westkant van de IJssel. Daar hebben we heel gezellig met zijn allen gebarbecued."
Geluidsman Leo, die al in de zestiger jaren roadie was van vele Haagse bands, was niet persoonlijk met Mariska bevriend, maar hij kende haar uiteraard wel. "Ze was altijd aardig. Ik heb vaak optredens voor Shocking Blue gemixt. Ze maakte zich nooit zorgen om het geluid als ze mij zag staan. Dan wist ze dat het in orde was. Na afloop kwam ze altijd even naar me toe om me een compliment te geven. Het was een heel lief mens."
Mariska Veres was een echte lady
Herinneringen van collega’s en vrienden aan te jong overleden Shocking Blue-zangeres
Op 2 december 2006 overleed Mariska Veres op 59-jarige leeftijd aan kanker. Zij zong bij Shocking Blue in de tijd dat de band de ene hit na de andere scoorde. Grootste klapper was Venus, die op de eerste plaats belandde in de USA. Een optreden van Renée en the Alligators in De Paap op 11 december is een goede gelegenheid om vrienden en bekenden van Mariska te vragen naar hun herinneringen.