BB18: Every Stranger Looks Like You klinkt hard, snel en piekfijn.

Zo, hallo hè. Die komt binnen. De heren van Every Stranger Looks Like You zetten een heerlijk intense set weg. Er is alleen bijna niemand om 'm te komen bekijken. 

Het is niet dat de groep niet weet te overtuigen. De muziek klinkt piekfijn. Dat heeft mede te maken met de ervaring van gitarist en vocalist Tim de Gieter. Hij is producer in zijn eigen studio waar hij onder andere met Brutus en zijn andere band FÄR heeft samengewerkt. Ook de bassist en vocalist weet wat hij moet doen: een baslijn is zelden zo goed en fijn te horen als bij deze show. De versterker staat dan ook vol open – net zoals alle andere, eigenlijk – waardoor je vaart op het golvende gedender.

Zo klinkt het als een doom set, maar het trio maakt weldegelijk posthardcore. Goed hard, goed snel. Drie verschillende soorten vocalen komen voorbij: lage grunt, een nóg lagere grunt en een (bijna) clean vocal. Alhoewel, die laatste is door een technisch dingetje eigenlijk niet te horen.

Een enthousiasteling rent het podium op (de dranghekken die bij Vonnis tot een accordeon zijn gevouwen zijn weggehaald) en duikt zo terug de tent in, maar er is slechts één iemand die zijn rennen komt versterken. Een tweemanspit is geen pit. Nogmaals: waar the fuck is iedereen?

Bij het nummer 'Bliss' - althans, zo staat het op de setlist. De track staat niet op Spotify - laat vocalist en gitarist Tim de Gieter zichzelf op de grond vallen en draait en schudt met al z’n pedalen. Een aantal komt los, De Gieter stormt het podium af. Was dit niet de bedoeling? Is hij boos? Oh, nee hoor. Dit is gewoon het einde van de show.