T.O.N.Y.: “Ik wil een rapper zijn die niet bang is om zijn gevoelens te begrijpen” T.O.N.Y.: “Ik wil een rapper zijn die niet bang is om zijn gevoelens te begrijpen”

Toen hij op vijfjarige leeftijd een videoclip zag van 50 Cent wist T.O.N.Y. het zeker: ik wil rapper worden. Het is deze passie die hem, 22 jaar later, heeft geleid naar de overwinning van De Grote Prijs van Breda. Het prijzenpakket, bestaande uit o.a. een cheque van € 1000,- en een plek op de mainstage van Breda Barst 2025, geeft de 27-jarige rapper en producer T.O.N.Y. de boost die hij nodig had. De laatste jaren waren namelijk niet makkelijk: door twijfels en onzekerheden over zijn carrière heeft hij zichzelf regelmatig de vraag gesteld of hij wel door moest gaan met muziek maken. Het antwoord is ja: “Ik wil mensen inspireren en kracht geven. Daar gaat het om.” 

T.O.N.Y. is opgegroeid in de Amsterdamse Bijlmer, maar momenteel woont hij in Tilburg, waar hij op de Rockacademie studeert. Ik spreek hem in één van zijn favoriete studio’s op school. De ruimte is klein, ongeveer 4 bij 3 meter, en met een computerscherm, twee boxen en een piano is het al krap. Het warme en licht  gedempte licht, zorgt voor een fijne sfeer in de ruimte. Het raam aan de achterkant, dat uitkijkt op de schoolgangen, herinnert je aan het feit dat je niet alleen op deze wereld bent: “Hier ga ik heen als ik totaal geen inspiratie heb. Ik loop altijd weer naar buiten met nieuwe energie.”

Om te begrijpen hoe de muzikale carrière van T.O.N.Y. is begonnen, spoelen we heel even terug naar het jaar 2006. T.O.N.Y. is negen jaar oud en raakt tijdens het tv-kijken geïnspireerd door de ‘rock-n-roll’ van The Jonas Brothers. Hij wilde ook gitaarspelen. Als je dat doet, vinden alle meisjes je immers leuk, zo redeneerde hij. Dat was een groot pluspunt, want hij was een verlegen jongen die het lastig vond om meisjes aan te spreken. Gelukkig kon zijn moeder wel een handje helpen met deze droom: hij kreeg een akoestische gitaar.

Toen hij veertien was, moest T.O.N.Y., tegen zijn zin in, naar een weekendprogramma op school. Nadat de docent de opdracht gaf om een rap te schrijven over ‘Daddy Cool’, ervaarde hij voor het eerst de magie van het rappen: “Ik wist dat ik gevoel had voor melodie en ritme, maar een rap schrijven? Ik had überhaupt nog nooit gerijmd.” Inmiddels is het dertien jaar geleden, maar de tekst van zijn allereerste rap is hij nooit vergeten. Met een glimlach op zijn gezicht voert hij het eerste deel van ‘Daddy Cool’ uit: “Het is Daddy Cool, ja je weet wat de naam is / De baas in de game ja je weet wat er gaande is / Spit veel heat, flow so sick, iedereen weet ja, ik ben de shhh”

Meerdere docenten zagen de potentie in T.O.N.Y. en regelden zijn eerste studiosessies. Hierdoor werden zijn ambities alleen maar groter. Hij wilde maar één ding: de beste muzikant ter wereld worden. Om dit waar te maken, voelde hij zich genoodzaakt om de Bijlmer te verlaten. Het was voor hem niet de omgeving waar hij zich kon ontwikkelen tot de muzikant die hij wilde zijn. Dit was een moeilijke keuze, aangezien hij zijn moeder niet wilde achterlaten. Zij heeft echter altijd achter hem gestaan, en dat doet ze nog steeds: “Na de finale van De Grote Prijs zei ze dat ze financieel wat wil bijdragen aan de act. Dat voelde als een full-circle moment.” 

‘Treasure Of New Youth’
Door de jaren heen heeft T.O.N.Y. verschillende namen gehad. Het begon met ‘Tony Tuner’, een verwijzing naar het stemmen (‘tunen’) van een gitaar. De naam was geen succes, want er werden al snel ongewenste variaties op gemaakt zoals ‘Tony Turnster’ en ‘Tony Teelbal’. De naam werd veranderd in simpelweg ‘Tony’, wat hij later veranderde naar ‘T.O.N.Y.’, een acroniem voor ‘Treasure Of New Youth’. Een typerende slogan voor de nieuwe fase waar hij zich in bevindt: uit de ‘slaapkamermodus’ en de wijde wereld in, zodat hij de schat van zijn nieuwe jeugd kan ontdekken.