The People’s Pleasure Grounds is het soloproject van Iguana Death Cult multi-instrumentalist Jimmy de Kok. Hij vroeg zijn oude maten uit zijn eerdere band The Black Marble Selection om mee te spelen. En met succes, want de fysieke eerste EP uit 2022 is al uitverkocht. De Kok kan in dit project zijn voorliefde voor sixties surfmuziek kwijt. Live krijg je een combinatie van de sixties surf van The Black Marble Selection en de uitzinnigere, meer ruwe garage rockrandjes van Iguana Death Cult. En vooral veel zelfvertrouwen; deze muzikanten kennen elkaar en kennen het podium. De relaxte groove verbindt de gezelligheid met de liedjes, die geregeld harder rocken dan je op voorhand misschien zou verwachten. Enorm catchy en cool. Perfecte muziek voor skatepark Pier 15 ook, waar ze al eens speelden. Schrijf daarom The People’s Pleasure Grounds maar vast op voor een zomerfestival bij Piertje.
Het contrast in Mezz is groot deze vrijdagavond 13 januari 2023. Kunstbloemen sieren de instrumenten en versterkers in de Kleine Zaal, flower power terwijl in de Jupiler zaal een Ronny James Dio rocktribute gaat beginnen. In de kleine zaal is het terug naar de sixties, met duidelijke invloeden van het nu, met The People’s Pleasure Ground en Fleur.
The People's Pleasure Grounds
De bloemen blijven liggen voor, natuurlijk, Fleur. Fleur brengt met haar muziek een ode aan de Franse yéyé-beat- en popmuziek uit de jaren zestig. Geheel in stijl, met sprekende blikken, kleding en dansjes. Deze tournee bestaat ter ere van haar tweede album ‘Bouquet Champêtre’, waarvoor drie heren van The Kik (weer) de muziek schreven. Haar begeleidingsband is daar niet minder om, en bevat bijvoorbeeld twee derde deel van het psychedelische trio Mooon (vorig jaar nog bij Pier 15). De band is sterk, het orgeltje maakt het geluid warmer en swingt. De bindteksten zijn soms wat ongemakkelijk, Fleur oogt meer op haar gemak als ze mag zingen. En net als bij The People’s Pleasure Grounds is het optreden minder zoetsappig dan je vooraf zou voorspellen. Een feestje voor francophones en mensen die van opgewekte sixties dansmuziek houden. Aan het eind gooit Fleur nog een vrolijke, licht psychedelische cover op, maar niet die ene voorspelbare (‘Poupée de Cire, Poupée de Son’) die ze speelde op televisie Oudjaar 2021. En vooruit, daarna nog een toegift met nog twee vrolijke dansnummers.
Fleur