Sarah van der Klis was vorig jaar nog vrijwilliger op het festival, nu al is ze met haar nieuwe band Kim’s Garage de openingsact van het Future podium. De muziek is om haar basspel gebouwd. En vlak voor het optreden vertelt presentator Leo van Lieshout dat Sarah is aangenomen voor de Rockacademie. Net als drummer Sjoerd van den Corput. Alle leden zijn tussen de 17 en 20 jaar, de band bestaat pas sinds dit jaar. En toch staan ze er met lef. Sarah is duidelijk de dirigent en dirigeert ook het publiek van achteraan tot op de houten vloer voor het podium. Kim's Garage brengt eigen werk en covers zoals 'Talking Loud' uit de Motown stal. De eigen nummers mengen jazz met funk en rock en door de saxofoon, interessante gitaar- en baslijnen en de twee zangstemmen blijft het fris. Leuke opener van de dag en heel slim om veel familie en vrienden naar Barst te trekken. (DH)
Breda Barst viert dit jaar de zesentwintigste editie met festivaldagen op vrijdag 15 en zaterdag 16 september. Op de zaterdag kregen Kim's Garage, Fenix Fire, D'Ancona, Kaheke, Sem Rozendaal, Queen Of Spades en Anemone een kans op het Future podium.
Kim's Garage
De Bredase pop-rockband Fenix Fire, bestaande uit Eric van der Gijp, Jaap Kooiman en Arjan de Vos, wilde al lang op dit festival spelen, en vandaag is het dus eindelijk zover! Drie jaar geleden, terwijl de wereld even stil leek te staan, zagen ze een kans om hun eerder opgedane ervaring uit rockband Serenader en The Maydays verder te ontwikkelen in de nieuwe band Fenix Fire. Dit zolderkamer hobbyproject is geslaagd. Fenix Fire is gewoon een goede poprock band. Gewoon, want veel bijzonderheid heeft het nog niet. Een geforceerd Amerikaans accent, alle cliché poprock riffjes, en melancholische teksten over insomnia; een goede imitatie van de grote jongens is het wel. Het vooraf opgenomen materiaal van de drie EP’s wordt daarnaast kundig afgespeeld vanuit de verouderde Macbook aan de kant van het podium terwijl de mannen energiek meespelen. Perfect voor het Bredase publiek is het wel, maar de geforceerde praatjes tussendoor en het niet uitblinkende muzikale materiaal laten de mannen nog in de schaduw staan voor het grotere werk. Maar wie weet, groeit dit hobbyproject nog uit tot een ander groter project. (MB)
Fenix Fire
Een kring vormt zich om de Future stage alsof de houten vloer voor het podium lava is. Men zoekt een plek in de zon op, gaat languit in het gras liggen of zit met een biertje aan een van de picknick tafels. Alsof het publiek al weet dat dat nou net dé perfecte plek is om de show van D’Ancona te bewonderen. Hier krijgt het gelijk in wanneer de vier leden het podium betreden en een stem gevuld met soul klinkt. Het tokkelende gitaarspel samen met het geluid van de volle en zware contrabas zorgt voor een halfuur gevuld met rust. Hoewel D’Ancona een funky R&B geluid met zich mee brengt is er af en toe veel pit te horen in de stem van zangeres Doris van Hooijdonk. Een zoete stem wisselt zich af met een vol en krachtig geluid. Hiermee bewijst D’Ancona dat er meer in zit dan alleen een kalmerende set. (FC)
D'Ancona
Singer-songwriter Kaheke schrijft met soul, haar leven is haar inspiratie. Ze opent haar set met een nummer dat vrijheid en gelijkheid roept, maar kondigt al snel aan dat het droeviger gaat worden deze zonnige dag. De zojuist gesettelde band verlaat het podium alweer en Kaheke kondigt met verspreking 'There Was A Girl' aan. Is dit een foutje of een kwetsbaar moment? Zo'n venstertje naar Kahekes ziel? Deze pianoballade gaat namelijk over haar adoptie. Kaheke verloor haar moeder jong, haar vader liet haar gaan, hoor je in de song. Ze zingt dat ze er vrede mee heeft, ze het niet anders wil and she will stay. De band verliet haar tijdens de aankondiging en zij stond daar dan. Het is één op één. Dit was de eerste in een reeks breekbare liedjes. De meest innovatieve teksten brengt Kaheke niet. You rijmt met do, liefdesinteresses spelen mindgames en er wordt in oren gefluisterd. Voor de heldere zangstem en bubbly, spontane persoonlijkheid blijf je toch luisteren en als tegen het einde de band weer compleet is, stopt de act eigenlijk te vroeg. De zonneschijn straalt feller in de muziek, het publiek roept een teleurstellend "awh" bij aankondiging van het laatste lied. Kaheke heeft meer in haar mars dan dertig minuten speeltijd. (ML)
Kaheke
De muzikale reis van deze jonge troubadour begon ooit op zijn zolderkamer, schrijvend over de liefde en later behaalde hij een tweede plaats in een bekend (en ondertussen vergaan) zangtalentenprogramma op TV. Ondertussen is het tijd voor Sem Rozendaal z'n eigen ding. Sem presenteert zichzelf als een one-man band dat maakt hij waar. De passie die een voltallig ensemble bij zich draagt, draagt Sem mee in zijn bloedrode gitaar, stemgeluid en enthousiaste overkomen en daarmee wil hij festivals platspelen. Bij 'Hands Up' moeten uiteraard handjes omhoog. "We gaan pas verder als er tien handen omhoog zijn", kondigt Rozendaal aan. Dat lukt, 100 ook. 200 zelfs! Ook is er ruimte voor een Engelstalige cover van 'Rode Rozen', een familiestuk die de singer-songwriter zich eigen wilde maken. Nog een cover die voorbij komt, is 'Purple Rain' van Prince, mocht z'n urn weer rechtgezet zijn sinds 2017, dan mag 'ie nu wel blijven staan. (ML)
Sem Rozendaal
Queen of Spades is een female-fronted hardrockband uit het zuiden. Peggy is de leadzangeres en frontvrouw daarmee ook de zichtbare Queen of Spades. De band bracht in 2021 het album ‘Devil In Disguise’ uit met singles ‘Ride’ en ‘Owe You Nothing’. En vooral dat nummer wordt duidelijk aangekondigd als een lied voor iedereen die wel eens genaaid is door een naaste vriend. Queens heeft een degelijke rockpresentatie, de band heeft veel uitstraling. Grappig is de tweede stem van de bassist als Peggy haar mic voor zijn neus houdt, waarna het publiek de "oh oh oh's" meezingt. Queen of Spades brengt gierende gitaren, een stuwende ritmesectie en verhalende zang met hoge uithalen, toch blijft het een beetje voorspelbare hardrock die een beetje op dezelfde vlakte blijft. De toeschouwers vinden het prima, lekker kalm headbangen en bier drinken, net na de stortbui die gelukkig net voor deze show (tijdelijk) over was. (DH)
Queen of Spades
“Dit nummer is voor alle assholes!” roept zanger Xander van Dijck van Anemone. Na deze mededeling stroomt het publiek een stuk naar voren tegen het podium aan en staat de Future stage vol voor de afsluitende act. Vrolijke nummers met continu harde gitaren, dat is wat je kan verwachten bij een optreden van Anemone. Toch laat de band ook ruimte open voor verrassingen tijdens het optreden en wordt bijvoorbeeld vriend Sam Kogon het podium opgeroepen om vervolgens overvallen te worden met zijn eigen nummer. Anemone weet goed het publiek te betrekken bij de nummers die ze spelen. Mensen uit het publiek knuffelen, vooraan de Future stage gaan zitten en het publiek de woorden "You are the best friend that i have…" laten meezingen. De mannen van Anemone weten hoe ze Breda Barst moeten afsluiten als ze zelfs kinderen vooraan kunnen laten headbangen. (FC)
Anemone