Op het zijpodium van de grote zaal start HOUSEPLaNTS, een zeer degelijke indierock band met een verzorgd geluid en podiumpresentatie. Deze band uit Belgisch Limburg heeft enkele singles uit van een aanstaand debuutalbum, die in eigen land goed ontvangen zijn. Door de bewegingen van zanger Marino Roosen en de donkere uitstraling en zwarte kledij oogt en klinkt het ook op het podium een beetje als een ‘Editors light’. Grappige uitschieter is ‘Showdives’ een sneer naar de Nederlandse voetballer AR (Arjen Robben), die er stevig van langs krijgt in vileine teksten.
De vrijdag van Belgisch showcasefestival Ik Zie U Graag in MEZZ zag er veelbelovend uit met vooral veel jonge talentvolle acts en een paar bekendere namen zoals Dez Mona en Goose. We probeerden zoveel mogelijk mee te pikken op deze eerste avond.
©
Francois de Jonge
Houseplants
Buiten is het stevig gaan regenen en het sfeervol ingerichte plein voor MEZZ is leeg. De regen maakt ook niet uit: het is goed schuilen bij Peuk. De drie maakten eerder veel indruk op Breda Barst en tijdens de Cultuurnacht Breda. En ook vandaag is het weer hard, venijnig en grillig op de juiste manier. Peuk is op dreef met haar aanstekelijke nineties, grungy sound, stevige distortion en bezwerende tempowisseling. De band straalt eenheid uit en pikt elke wisseling in snelheid en intensiteit van de ander direct op. Het publiek is, opvallend vroeg op de avond, volledig mee.
©
Max Fransen
Peuk
Het was wachten tot Kids With Buns MEZZ eens aan zou doen, het duo won in 2021 De Nieuwe Lichting van Studio Brussel en ‘Bad Grades’ is tot over de grenzen een hit. Vanavond is het echter: ‘kids with band’. Een eerste album vol “sad bangers” is in de maak en als we deze uitbreiding met toetsenist/bassist en drummer mogen geloven dan is Kids With Buns klaar voor het festivalseizoen. Het geeft de band een rijker geluid, terwijl de nummers aangenaam en toegankelijk blijven.
©
Francois de Jonge
Kids With Buns
IKRAAAN krijgt de Kleine Zaal meteen stil. Met aan haar zijde een toetsenist/gitarist brengt ze op een eerlijke, open manier haar poëtische liederen. Gekleed in het zwart, haast rouwkleding, en versierd met juwelen, trekt de zangeres je met haar stem haar wereld binnen. De duistere wereld van haar recente album ‘Geestelijke Gezondheidszorg’ met nummers als ‘Dode Bloem’, ‘Ik Val Diep’ en ‘Moord Op Haar’. Maar gelukkig, zo verzekert ze ons, de depressie is al lang voorbij. Ze vindt het fijn dat het publiek zo aandachtig stil bleef. Prachtig optreden.
©
Francois de Jonge
Ikraaan
Gregory Frateur, de zanger van Dez Mona, schoof eerder op de avond al aan bij Klappen met Willem in de tent op het MEZZ-plein, op het podium blijft hij scherp, op blote voeten. Zijn band komt vandaag het nieuwe album ‘Loose Ends’ voorstellen. De nieuwe nummers klinken goed: jazzy, golvend en nog steeds even grootsteeds. Dez Mona heeft vele lagen met bijvoorbeeld piano en een accordeon op distortion en dat zorgt voor een breed palet. Frateur is expressief op het podium, wat past bij zijn stem. Toch begint de Dutch Disease al toe te slaan in het publiek. Frateur draait dit om en maakt grappen over de praters, op een sympathieke manier.
©
Francois de Jonge
Dez Mona
MDC III sluit de Kleine Zaal af. Het is een trio rond saxofonist Mattias De Craene, die eerder met Nordmann in de stad speelde. De Craene heeft drummers Lennert Jacobs en Simon Segers naast zich. Op een tafel voor Mattias liggen (blaas)instrumenten en effectenpanelen. De drummers hebben ook hun panelen en verschillende percussie-instrumenten mee. Net als bij Pothamus op Ik Zie U Graag vorig jaar draait het bij MDC III om de totaalervaring. Het is vaak niet exact bij te houden wat je ziet en hoort, of wie in welke maat zit… Juist dat superingewikkelde maakt het spannend. En het is ook superirritant als men niet luistert. Het praatzieke deel van het publiek mag voortaan naar het Popcafé, Grote Zaal of buitenplein. MDC III mag graag nog eens terugkomen.
©
Max Fransen
MDC III
Bij Goose is het nog volle bak. In het begin is het in de zaal eerder schuifelen dan dansen. Dat gaat later wel over in handjes in de lucht en springen. Hier maakt het ook weinig uit of je je buurman of -vrouw vertelt over je week of wat dan ook, Goose gaat er toch decibellen overheen. De vier electrorockers hebben een bataljon keyboards en een vrij heftig lichtplan mee. Goose heeft de hits en net als op Breda Barst 2019 toen de band het festival afsloot, gaat het er bij het publiek in als zoete koek.
©
Max Fransen
Goose