Bredanaar Ludo Maas brengt vrijdag onder de naam Multi-Panel zijn album ‘Empty Handed’ uit. Het is zijn vierde album en een viering van zijn twintigjarig jubileum als Multi-Panel. We mochten vast luisteren naar dit lofi, do it yourself (op je laptop) electrofolk album die begeleid werd door een mooie brief van de maker. Een album dat gemaakt is om gehoord te worden, “…de wereld is immers zoveel groter dan lo-fi zolderkamertjes.”

De kans is groot dat je nog nooit van Multi-Panel hebt gehoord. Electrofolk, sommigen noemen het folktroncia, is daarnaast een genre dat je zelden hoort. Tel daarbij op dat Multi-Panels werk vooral digitaal en online verschijnt. Net zoals het digitaal wordt gemaakt op zijn laptop, met echt gitaarspel en vol effecten, samples en vervormingen. Multi-Panels debuut ‘Alone In The Field’, verscheen in 2002 fysiek op de Amerikaanse markt, daarna volgden de albums ‘Train Times For Sway’ (met een samenwerking met Pien Feith) en ‘All It Takes’. Via Bandcamp kwamen meer releases (bijvoorbeeld drieluik Rekordgate in 2018), maar ‘Empty Handed’ is zijn echte vierde album. Het telt twaalf nummers, die zo rond de twee, max drie-en-een-halve minuut duren. Multi-Panels bio op Bandcamp spreekt over “sparse, quiet and gentle folktronica.” Dun, rustig, zacht... Ja, dat is het gevoel dat je ook bekruipt als je naar ‘Empty Handed’ luistert. 

Het begint al bij opener ‘Breath’, met zowaar een Nederlandstalige tekst en een heerlijk, breekbaar pianolijntje. De sample met cafégeroezemoes en hoge pitch geluiden zetten de toon. Daarna nemen een urban beat en die heel dunne pianoklanken het over, gevolgd door echoënde zang en ambient tonen. Laag op laag. Heel fraai. Dat geldt voor het hele album. Het biedt veel zachte en kalme gitaarriedeltjes, herhalend, over elkaar gelegd en geloopt. Voor de zang geldt hetzelfde, soms onverstaanbaar, mompelend en met de nodige effecten of achteruit gespoeld. Maar het is niet enkel zachtheid en een verglijden in melancholische gedachten: doffe, soms zware en ook repeterende drum- en hiphopachtige beats bieden tegenwicht aan nodeloos verdwalen. In recensies van eerdere albums werd Multi-Panels gevoelige gitaarspel vergeleken met dat van Nick Drake. “Meer poppy, dansbaardere beats en een uitgelaten ‘spirit’,” aldus de brief van Maas. Echte vloervullers voor de club zal nooit de bedoeling zijn, maar het is duidelijk wat Multi-Panel wil zeggen: dit album is een echte combinatie van zacht gitaar- en pianowerk en stevigere beats. 

© Multi-Panel

Multi-Panel - 'Empty Handed'

De sfeer op ‘Empty Handed’ is filmisch, sfeervol en bovenal melancholisch. Je hoort samples en quotes die het verhaal van de songs vertellen. Afkomstig uit Amerikaanse en Engelse films en documentaires? Zo te horen wel. Zorgvuldig en liefdevol uitgekozen, zoals elke noot en herhaling aandacht krijgt. Bijvoorbeeld het intro van ‘These Freaks’ een redelijk alarmerend fragment uit een speech over hoe straks 70% van de mensheid in steden woont en alleen maar in aantal toeneemt… Het nummer zelf is niet verontrustend, maar de intro zet je wel aan het nadenken. Alle tracks beschrijven, is onbegonnen werk. ‘Scarecrow’ is in al zijn instrumentaliteit één mooie ambient looptrack om in te verzinken. ‘Empty Handed’ gaat niet over met lege handen achterblijven, maar heeft juist een ondertoon van hoop, met beats en baslijnen die bij Eels geleend kunnen zijn. Het artistieke en ambient ‘Ape’ is ook een smaakmaker. Luister er eens naar als je de tijd hebt, eerder op je gemak in de trein dan razend over de snelweg. Treinreisluistermuziek. Geen singles, geen radiohits, wel mooi vakwerk, met toewijding gemaakt. 

Multi-Panel presenteert ‘Empty Handed’ aanstaande vrijdag 27 september in Filmhuis Breda, met een eigen dj-set. De cover is van de Bredase kunstenares Femke Dekkers, de mastering werd verzorgd door Jarno Volman (Merry Pierce).

© Multi-Panel

Multi-Panel