De avond start met de Duitse band Kapala. Begin 2014 startte zij en lanceerde haar eerste demo in 2015. Gigs volgden, maar Kapala onderging een wissel en founding members op drum en bas verlieten de band. Twee jaar later vond er nog een bandwissel plaats, waarna twee intensieve jaren van songwriting volgden. In 2019 begon Kapala met het opnemen van hun eerste full length album dat in november verwacht wordt. Hun eerste gig buiten Duitsland is op het BUT Film Festival, Bad Taste Metal Night heeft de eer om Kapala het eerste internationale podium te bieden.
Het publiek staat buiten te wachten. Kapala speelt niet volgens het tijdschema, waardoor er misschien meer mensen buiten op het plein blijven. Het aantal mensen in de zaal is niet schrikbarend hoog. Kapala telt vier leden en streeft naar het maken van rituele muziek. Tijdens gigs proberen ze hetgeen te aanbidden wat ontstaat vanuit oneindige chaos. Dat aanroepen wat diep ergens in je schuilt, loert en wacht op het moment van verlossing en bevrijding. Er verlaten mensen de zaal, om dat glas weer te vullen met een nieuw zwart goedje, en er komen mensen de zaal in. Dat zorgt voor een beetje rommelige indruk, maar dat mag de pret niet drukken. Niet helemaal zeker of die staat van verlossing bereikt wordt bij het publiek. Of dat komt door Kapala, door de heftige quadrupel op de tap, dat durven we niet te zeggen. We treffen de heren na hun optreden in een contente toestand, lurkend aan een glas whisky en kijken zelf terug, volgens hun eigen socials, op een goed optreden.
Het is wachten voor een gesloten deur, dit keer iets duidelijker dan voorgaande jaren. De eerste tonen klinken vanuit de zaal, het geluid wordt gecontroleerd, net zoals de kaartjes en stempels op je handen bij de deur. De Finse band Galvanizer startte in 2013 als one man-project maar transformeerde na een klein jaar naar een duo: “two death metal maniacs” aldus Galvanizer. In 2014 brachten zij hun eerste demo uit waarna Galvanizer weer uitbreiding kreeg. Dit keer in de vorm van een drummer. ‘Horrid Tales of Death’ is hun eerste EP en werd in 2015 op tape uitgebracht en aan het einde van datzelfde jaar op 7” vinyl.
Bij Galvanizer staat er meer publiek, wellicht omdat deze band toegankelijker speelt. Meer afwisseling, meer interactie. Ondanks dat het aanstekelijker is, klinkt het na een kleine vijftien minuten toch een beetje hetzelfde. Het publiek denkt daar anders over, dat blijft gedurende het optreden in de zaal, laten het haar hard op en neer gaan en hier en daar klinkt gebrul en gegrunt.